Ik heb de pen maar weer eens opgepakt. Glas Whiskey rechts, Ella Fitzgerald en Louis Amstrong op de achtergrond, lekker het weekend beschrijven.
We hebben een beetje een nare zomer achter ons. Veel narigheid in het nieuws: in de Oekraïne wil Rusland de Russen helpen, maar daar zitten de Oekraïners niet op te wachten. In Irak hebben ze nog een rekening met de VS openstaan, die nu lijkt te worden vereffend. En er is een vliegtuig vol Nederlanders uit de lucht geschoten. Door wie? Geen idee, maar het waren niet de kabouters.
Bij Keer hadden ze ook problemen van wereldformaat, het hoofdveld had last van een worm en moest helemaal opnieuw worden ingezaaid. De andere velden hadden te lijden onder de vele regen in augustus en, natuurlijk, de drukkere bezetting doordat het hoofdveld niet beschikbaar was. We werden naar het JOEP verbannen. Dat is een jeugdgevangenis met een veldje voor de deur. Je zou bijna denken met al die doorgedraaide idioten in de selectie een prima plan. Enige jammere daar is dat je nogal snel een bal kwijtraakt.
Verder hebben we ook een nieuwe trainer. Hij heet Maurice. Heeft overigens ook een aardige vrouw. Ik zeg dat er maar even bij, ben namelijk ook voorgesteld aan de vrouw van de sponsor. Die kende ik niet, maar ik kende ook de sponsor niet, dus dat schoot niet zo op. Met de nieuwe trainer hebben we ook 3 nieuwe spelers erbij. Niet dat ze met de trainer zijn meegekomen, maar ze waren er vorig jaar niet. Bas en Roel zijn godenzonen van het oude Sjaanteam die ons achterna zijn gekomen en Dave is een jongen. Dan weten jullie dat ook.
De selectie is door de trainer bekeken en uiteindelijk samengesteld. Daarbij ben ik (Henneke, maar ze noemen me bij het eerste anders) dus aan de verkeerde kant van de medaille terechtgekomen. Ik had ook aan de trainer aangegeven dat ik natuurlijk op Keer 2 thuis hoor, maar je voelt soms toch een soort zendingsdrang. Je wilt dat de blijde boodschap van Keer 2 ook verkondigen op andere elftallen. Ik geloof dat de missie ook een van de katholieke sacramenten is.
Zaterdagavond de nodige voorbereidingen getroffen in ’t Haantje, dat is ook een verhaal apart. Dan naar de wedstrijd. Ik had al van tevoren aangegeven dat als “jullie” niet van St Geertruid winnen dat ik dan mijn supporterschap zou heroverwegen. Ik kon niet bevroeden dat ik zelf ook op het vlaggenschip zou varen en ja, ik kan nu moeilijk er van afspringen.
De opstelling: Steef (ook nieuw). Ed, Mingel, Thijs en Rens. Jeroen Guyan en Bas. Levy, Smitsmans en Dave. Bank: Henneke, G, Eerens en Jordy. Waarbij Jordy voor Smitsmans kwam en Eerens voor Guyan. De andere twee kwamen slechts op papier in actie.
De wedstrijd begon erg goed voor ons. We waren gevaarlijk in de eerste 15 minuten. Een aantal schoten en een paar voorzetten die net niet goed vielen. Achterin bleef het redelijk droog. Ik dacht eigenlijk dat het wel goed ging komen. Daarna zakte het wat weg. Het werd wat wilder, meer ook het spelletje dat St Geertruid met ons wou spelen. Veel fysieke duels. Echt een overwicht hebben ze niet gehad, maar er kwamen wel kansen voor St Geertruid.
Ik zal u eerlijk zeggen dat ik niet echt onder de indruk ben van die ploeg. Wat ze wel hebben en een ijzeren wedstrijdmentaliteit en daarmee wisten ze het ons echt lastig te maken. Rust 0-0 en voor dat Maurice zijn thee had opgedronken stond het 0-1. Het was een goede aanval van St Geertruid, een soort halve counter waarbij er een speler van St Geertruid vrij voor Steef werd gezet. Die schoot de bal hoog het doel. Prima doelpunt.
Daarna mede ingegeven door de stand werd het allemaal wat opportunistischer. We kregen nog steeds kansen, maar hij viel maar niet. St Geertruid liep steeds verder terug en was weer uit de counter gevaarlijk.
10 minuten voor tijd viel de goal dan toch voor Keer! G kwam iets te enthousiast uit de dug-out omhoog en stootte zijn hoofd. Bas maakte hem na een prima aangesneden vrije trap van Mingel. Een verdiende gelijkmaker.
Na het eindsignaal 1-1 was daar toch een beetje het ontevreden gevoel. We hadden deze wedstrijd ook kunnen winnen. Maar goed, verliezen is ook geen pretje. 2 punten verloren, een gemiste kans en zo kunnen we nog duizend clichés uit de kast toveren.
Volgende week speelt 1 in Oost-Maarland, schitterend complex, komt u vooral weer kijken! 2 speelt tegen DBSV de eerste wedstrijd van seizoen. Waar het verslag volgende week over zal gaan, ik weet het niet, maar ik hoop over mooie dingen, vriendschap en voetbal!