Jeroen stuurde zaterdag dat ene appje waar je van hoopte dat het nog heel lang duurde voor ‘ie gestuurd zou moeten worden. Henk Spronck overleden. En ook al ben ik waarschijnlijk niet de meest geschikte persoon om er iets over te zeggen, dat wil ik wel even doen.
Ik kan me herinneren dat we een oefenwedstrijd speelden in Wijlre. En het werd echt noodweer die avond. Ik mocht met Henk mee terug in zijn kleine gezellige auto. Voor de eerste keer kreeg ik Henk een beetje aan het praten. Henk is geen man van veel geschreeuw of van het hoogste woord, dus voor mij kwamen er allerlei dingen aan het licht die ik helemaal niet wist. Dat Henk al bijna 50 jaar lid was en hij kon mij ook mooie verhalen over de vv Keer van vroeger vertellen. Ik kwam erachter dat hij in Vilt woonde en elke keer met zijn autootje op kwam naar Keer om daar de lijnen te trekken of de ballen op te pompen. Of om een biertje te drinken. Dat was Henk.
Langs de lijn bij 1 hoorde ik weleens achter me: “Hee Maarten!” Dat was ook Henk. Dan kwam ie weer uit voor mij onverwachte hoek tevoorschijn om even te vragen hoe het met mij was, hoe het 2e had gevoetbald. En, als ik dan vroeg hoe het met hem was, kwam daar eigenlijk nooit echt een antwoord op. Verder wou ie ook nooit al te veel kwijt over het eerste. Maar dat was wel fijn, met alle gepassioneerde supporters langs de kant, hij keek gewoon naar het spelletje. En dan was ie ineens weer weg. Vaak de bosjes in om een bal op te zoeken. Dat was Henk.
En dan had je nog de momenten in kantine. Dan sloop er een speler naar achteren, rommelde wat met Spotify en zette dat ene nummer van Rowwen Hèze op. Er vormde zich als vanzelf een polonaise met Henk voor op. Ik heb altijd het idee gehad dat Henk dat meer voor ons deed dan dat hij er zelf ook veel lol in had. Henk was niet van de voorgrond of van de aandacht, laat staan dat ie de polonaise liep. Hij dronk vaak gewoon in stilte zijn pilsje en zei wat ie kwijt wou. Meer niet. Dat was Henk.
U weet ik schrijf verslagen, heb mijn meninkjes. Vaak op de zondagavond met een mooi glas whiskey. En vandaag met ‘Henk is enne lollige vent’ op. Niet mijn muziek, helemaal niet, maar het doet me toch wat. Kijk, als je een club moet definiëren dan is dat heel lastig. Dat zijn niet de voorzitters of de trainers van het 1e. Het zit m in de cultuur en de mensen die die bewaken. En Henk bewaakte dat, doe maar gewoon en niet al te gek. En ga vooral niet jezelf te belangrijk vinden, dat is nergens goed voor. Ik heb begrepen dat een jubilarissenavond voor Henk al heel lastig te regelen was. Wou ie liever niet. Dat was Henk.
Ik loop al een tijdje rond in de amateurvoetballerij. Voor elke schreeuwlelijkerd en voor elke man die denkt dat ie het voetbal heeft uitgevonden, komt vanzelf een nieuwe. Hebben we er genoeg van. Maar mensen die zijn zoals Henk, zijn er niet veel. Henk, je zal gemist worden, gewoon zoals je was.
Dan het voetbal. Het 2e speelde tegen Passart/VKC uit. En op de minuut stilte na, ging er niet veel goed die wedstrijd. Veel spelers van 2 haalden hun normale niveau niet en tegen een zeker niet briljant Passart kregen we het daardoor wel heel lastig. Ik denk dat er zeker 30 passes niet aankwamen de eerste helft en dat waren dan nog de vrije passes over een meter of 10/20.
We haalden wel met 1-1 de rust door een goed moment van Lorenzo. Die kwam binnendoor bij zijn tegenstander en maakte in 2 instanties de goal. Passart was al in het begin op voorsprong gekomen.
In de tweede helft gingen we wel iets beter voetballen, gek genoeg vooral in ondertal. Eerst werd Jordy met geel 10 minuten naar de kant gestuurd en vervolgens kreeg Nick rood. Dus het grootste deel van de tweede helft speelden we met 10 man. Het leverde een aantal mooie kansen en aanvallen op. Maar we hadden voor in het vizier net niet op scherp staan.
We hielden wel heel lang de 1-1 vast. En toen Mike echt een wereldredding verrichtte en een bal de kruising uit tikte, dacht ik nog het kan zelf met 10 man, een rare scheidsrechter en ongeveer 8 man die niet in de wedstrijd zaten, lukken. We kunnen winnen. Maar ja, uiteindelijk, met een beetje geluk scoorde Passart toch. De bal werd tegen de paal geschoten, kwam terug het veld in, precies voor de voeten van de speler van Passart. 2-1.
Zure nederlaag en die was echt te voorkomen. Werk aan de winkel bij 2. Bij 1 ben ik niet geweest, maar die hebben weer een heel verdienstelijk resultaat neergezet. Gewonnen bij Haslou, de kampioen van vorig jaar. Nu heeft het eerste 1 punt nodig in de thuiswedstrijd tegen Bemelen om door te gaan in de beker! Tot volgende week!
Ik kan me herinneren dat we een oefenwedstrijd speelden in Wijlre. En het werd echt noodweer die avond. Ik mocht met Henk mee terug in zijn kleine gezellige auto. Voor de eerste keer kreeg ik Henk een beetje aan het praten. Henk is geen man van veel geschreeuw of van het hoogste woord, dus voor mij kwamen er allerlei dingen aan het licht die ik helemaal niet wist. Dat Henk al bijna 50 jaar lid was en hij kon mij ook mooie verhalen over de vv Keer van vroeger vertellen. Ik kwam erachter dat hij in Vilt woonde en elke keer met zijn autootje op kwam naar Keer om daar de lijnen te trekken of de ballen op te pompen. Of om een biertje te drinken. Dat was Henk.
Langs de lijn bij 1 hoorde ik weleens achter me: “Hee Maarten!” Dat was ook Henk. Dan kwam ie weer uit voor mij onverwachte hoek tevoorschijn om even te vragen hoe het met mij was, hoe het 2e had gevoetbald. En, als ik dan vroeg hoe het met hem was, kwam daar eigenlijk nooit echt een antwoord op. Verder wou ie ook nooit al te veel kwijt over het eerste. Maar dat was wel fijn, met alle gepassioneerde supporters langs de kant, hij keek gewoon naar het spelletje. En dan was ie ineens weer weg. Vaak de bosjes in om een bal op te zoeken. Dat was Henk.
En dan had je nog de momenten in kantine. Dan sloop er een speler naar achteren, rommelde wat met Spotify en zette dat ene nummer van Rowwen Hèze op. Er vormde zich als vanzelf een polonaise met Henk voor op. Ik heb altijd het idee gehad dat Henk dat meer voor ons deed dan dat hij er zelf ook veel lol in had. Henk was niet van de voorgrond of van de aandacht, laat staan dat ie de polonaise liep. Hij dronk vaak gewoon in stilte zijn pilsje en zei wat ie kwijt wou. Meer niet. Dat was Henk.
U weet ik schrijf verslagen, heb mijn meninkjes. Vaak op de zondagavond met een mooi glas whiskey. En vandaag met ‘Henk is enne lollige vent’ op. Niet mijn muziek, helemaal niet, maar het doet me toch wat. Kijk, als je een club moet definiëren dan is dat heel lastig. Dat zijn niet de voorzitters of de trainers van het 1e. Het zit m in de cultuur en de mensen die die bewaken. En Henk bewaakte dat, doe maar gewoon en niet al te gek. En ga vooral niet jezelf te belangrijk vinden, dat is nergens goed voor. Ik heb begrepen dat een jubilarissenavond voor Henk al heel lastig te regelen was. Wou ie liever niet. Dat was Henk.
Ik loop al een tijdje rond in de amateurvoetballerij. Voor elke schreeuwlelijkerd en voor elke man die denkt dat ie het voetbal heeft uitgevonden, komt vanzelf een nieuwe. Hebben we er genoeg van. Maar mensen die zijn zoals Henk, zijn er niet veel. Henk, je zal gemist worden, gewoon zoals je was.
Dan het voetbal. Het 2e speelde tegen Passart/VKC uit. En op de minuut stilte na, ging er niet veel goed die wedstrijd. Veel spelers van 2 haalden hun normale niveau niet en tegen een zeker niet briljant Passart kregen we het daardoor wel heel lastig. Ik denk dat er zeker 30 passes niet aankwamen de eerste helft en dat waren dan nog de vrije passes over een meter of 10/20.
We haalden wel met 1-1 de rust door een goed moment van Lorenzo. Die kwam binnendoor bij zijn tegenstander en maakte in 2 instanties de goal. Passart was al in het begin op voorsprong gekomen.
In de tweede helft gingen we wel iets beter voetballen, gek genoeg vooral in ondertal. Eerst werd Jordy met geel 10 minuten naar de kant gestuurd en vervolgens kreeg Nick rood. Dus het grootste deel van de tweede helft speelden we met 10 man. Het leverde een aantal mooie kansen en aanvallen op. Maar we hadden voor in het vizier net niet op scherp staan.
We hielden wel heel lang de 1-1 vast. En toen Mike echt een wereldredding verrichtte en een bal de kruising uit tikte, dacht ik nog het kan zelf met 10 man, een rare scheidsrechter en ongeveer 8 man die niet in de wedstrijd zaten, lukken. We kunnen winnen. Maar ja, uiteindelijk, met een beetje geluk scoorde Passart toch. De bal werd tegen de paal geschoten, kwam terug het veld in, precies voor de voeten van de speler van Passart. 2-1.
Zure nederlaag en die was echt te voorkomen. Werk aan de winkel bij 2. Bij 1 ben ik niet geweest, maar die hebben weer een heel verdienstelijk resultaat neergezet. Gewonnen bij Haslou, de kampioen van vorig jaar. Nu heeft het eerste 1 punt nodig in de thuiswedstrijd tegen Bemelen om door te gaan in de beker! Tot volgende week!
