Eerst een paar weken terug. Keer 1 speelde een verdienstelijke tweede helft in Jekerdal en haalde daar een puntje op. In het paasweekend daaropvolgend, vier wedstrijden: Keer 2 – SNC 2, Partij 1 – Keer 1, Keer 2 – Inger 1 en Keer 1 tegen Daalhof 1. De wedstrijd van Keer 2 tegen SNC werd makkelijk gewonnen met 5-0. Vooral de redding van Raymond in de tweede helft om zijn ‘clean sheet’ te handhaven staat me bij, verder was het vooral bij de tegenstander erg mager. 1 heeft op hetzelfde tijdstip een slechte beurt gemaakt in Partij door daar met 4-0 te verliezen. Bronnen wisten mij te melden dat dit vooral aan het missen van kansen lag.
Op Paasmaandag won Keer 2 een belabberde wedstrijd van Ingber met 1-0, doelpunt Koen. Keer 1 speelde Daalhof helemaal weg. En in de tweede helft hadden ze de jongens van Daalhof eigenlijk met 5 of 6 – 0 naar huis moeten sturen. In plaats daarvan kregen ze een hagelbui op hun dak. Behalve Guyan dan, die zich had laten wisselen toen hij het noodweer zag naderen.
De week na Pasen was ik zondag ziek. Keer 2 benutte de kansen niet tegen BMR en verspeelde de laatste kans op het kampioenschap, dat ze toch al niet meer in eigen hand hadden. 1-1. Keer 1 speelde doelpuntloos gelijk tegen een Maastrichtse ploeg (ben even kwijt welke).
Samenvattend pakt Keer 1 in 4 potjes 5 punten, Keer 2 in drie potjes 7 punten. Hay pakte in 4 weekenden 42 pinten.
Nu terug naar Klimmen, zondagochtend 8:30. Helsvroeg, maar ja, dat moest maar. We waren er wel gebrand op om te winnen en het liefst makkelijk en snel. ‘Oprollen die hap’ zoals Mingel dat dan zegt. Maar goed, een wedstrijd is een wedstrijd en helaas kun je niet de punten vooraf claimen. Ook al deed een speler van Klimmen ons een oneervol aanbod in de rust.
Wie hadden we bij ons? In ieder geval de man met de pet. Die was duidelijk aanwezig. Na 20 minuten in de tweede helft kwam ik er achter dat dat de vader van Dave was. Zeer hartstochtelijk aanwezig, fijn om zo’n supporter er bij te hebben! Ludo was er ook, zij het geblesseerd. Toch bracht hij het op om zondagochtend zo vroeg aanwezig te zijn. Spelend aanwezig waren: Raymond, Henneke, Mingel, Jordy, Remy, Bas, Drees, Niels, Sean, Dave, Koen, Eerens, Vanhingel, Sem. Grens: Jeremy. Coaches: Hay en Paul (altijd aan de andere kant van het veld). En dan was de familie Huskens ook nog aanwezig.
Hoe verliep de wedstrijd? Nou, ik zeg u gelijk, we hadden met 17-2 kunnen winnen, maar niet alle aanvallen werden doelpunten. De 1-0 viel al vrij snel, Dave scoorde met het hoofd uit een corner van Bas. 2-0 volgde vlot daarna door SuperSean en ook nog voor rust maakte Koen de 3-0 na een goede actie van Dave. Het zag er dus echt prima uit! Helaas viel er voor rust nog een bal bij de tweede paal binnen 3-1.
In de rust die wat langer was dan normaal, doordat Jordy en een speler van Hellas volle bak clashten. De gevolgen waren dat Jordy niet verder kon en de speler van Hellas met een schouder uit de kom afgevoerd moest worden.
In de rust was het redelijk kalm in de kleedkamer. Het kapsel van Niels was het gesprek van de dag. Niels heeft een beetje een persoonlijkheidsstoornis. Hij is half de ultieme studentikoze gezellig lallende jongen, maar probeert ook de toffe gladde geile ijdele hunk uit te hangen. Bij dat eerste past zijn baardje, beetje vies baardje niet, niet veel lijn in te bekennen. Bij dat tweede past de rest van zijn kapsel. Een ingeschoren scheiding in zijn haar. Tja, dat soort dingen deed ik op mijn 16e, maar ik werd wel gecorrigeerd door mijn omgeving. Ik heb de hoop dat iemand Niels dit ook wel uit (van) zijn hoofd praat.
Na rust waren we het ineens kwijt. Hellas kwam opzetten en creëerde meerdere kansen. De 2-3 viel dan ook in de eerste 10 minuten na rust. Daarna pakten we het wel weer op en duurde het nog relatief lang voor we weer weg liepen van Hellas. De mooiste kansen gingen verloren. Sem scoorden de 2-4 door diagonaal in te schieten, Niels de 2-5 door van buiten de zestien vrij precies raak te schieten. De 2-6 was weer van Dave. Toen was de wedstrijd echt gespeeld.
Mingel is een beetje een vreemde eend in de bijt. Dat kun je rustig stellen. Hij moet laatste man spelen, maar zijn natuur stuwt hem voorwaarts. En een fitte Mingel kan verschrikkelijk goed voetballen. Een op leeftijd zijnde Mingel, wil nog wel eens denken aan het Mingeltje van 18. Die het veld 6 keer op en neer kon lopen en bij elke aanval betrokken kon zijn. Maar dat lukt nu niet meer. Dat wil zeggen, die drang zorgt er voor dat hij halverwege de tweede helft vanzelf 20 meter voor de verdediging gaat lopen, maar nooit meer op tijd terug is.
Hij kreeg nog wel een beloning, die ‘m door Paul Humblet niet gegund werd. Het allerlaatste moment in de wedstrijd was een raak geschoten vrije trap van Mingel. Met zijn rechtervoet stuurde bij de bal feilloos de lange hoek in. Eindstand 2-7.
Keer 1 won van SCG in de achtertuin van Maurice. Daar zal ook de vlag uitgegaan zijn, de grens van de magische 30 punten is bereikt en dat is sowieso al een formidabel resultaat voor een promovendus. Nu in de laatste wedstrijden blijven opletten en je blijft gewoon in de 4e klasse zonder nacompetitie. En zo gewoon is dat niet, maar wel bijna de realiteit.