Na een twee maanden winterstop was het zondagochtend 09:15 weer zover! De een had er wat meer zin in dan de ander, maar er kon weer gevoetbald worden. Ook weer tijd voor uw verslaggever om zijn ogen en oren open te houden en u te informeren over de belangrijke zaken.
Te beginnen bij Trump. Hij heeft het geflikt! De man die nog meer van zichzelf houdt dan menig meervoudig Olympisch Kampioen. De man die net als Niels uren voor de spiegel naar zichzelf kan kijken, en een voorkeur heeft voor gedateerde kapsels. Trump gaat de muur afbouwen, de moslims de toegang tot het land ontzeggen en niets kan em tegenhouden. Tenminste, zoals ik u al voorspeld had in eerdere verslagen. Zo zit de wereld niet in elkaar. De man loopt tegen allerlei wetten, rechters, mensenrechtenorganisaties en demonstrerende acteurtjes aan. En daar heeft wel mooi schijt aan, maar met schijt krijg je niet een heel land in beweging. Niels doet dat dan toch beter: als hij gaat schijten dan is een hele kleedkamer binnen no time ontruimd.
Verder heeft Maurice aangegeven te stoppen als trainer. Wel pas na dit seizoen. En eerlijk is eerlijk, uw verslaggever vindt dat best jammer. In drie jaar staat er toch een heel aardig elftal met aardige wedstrijden en aardig van succesjes. Voor een bescheiden club als Keer zeker niet slecht. En wie weet, kan Maurice aan het einde van dit seizoen nog een mooi succesje toevoegen.
Goed, Keer 2 voetbalde dus wat vroeger dan normaal. En een lastige uitwedstrijd, tegen Sint Geertruid. Ik heb daar ooit eens wat vervelende dingen over gezegd, dingen waar ik na lang nadenken, wikken en wegen, nog steeds achter sta. Maar wedstrijdjes daar, zijn altijd beladen.
We speelden met: Q, Henneke, Pierre, Ties, Luuk. Eerens, Moermans, Defaux. Tieleman, Drees en Spronck. Bank: Niels, Erik, Remy, Menno, Jordi. Ludo was door de ouderdom afwezig en u ziet, we hebben Koen en SuperSean geruild met het eerste. We kregen er helaas een versleten voorstopper voor terug. Kat in de zak.
In de eerste helft creëerden we genoeg kansen via Dave, Ties en Bas. Maar we scoorden moeilijk. Zeker toen Sint Geertruid uit een ongelukkig moment achterin op 1-0 kwam, was het even moeilijk om de draad weer op te pakken. Dat lukte dus wel uiteindelijk en na een hoop gevaarlijke corners, schoten van Ties en wat uitvallen van Dave, was het uiteindelijk Bas die de verdiende 1-1 maakte. Mooi goaltje overigens. Via vlot combinatiespel aan de linkerkant, werd Bas gevonden. Die draaide weg, zette zijn tegenstander weg en schoot van net buiten de zestien op de goal. De bal kreeg een mooie curve en viel in de lange hoek van de goal. Keeper kansloos.
Met 1-1 de rust in. Iedereen zat er nog fris in. Erik was inmiddels ingevallen voor Dave die geblesseerd uitviel. En met zijn snelheid had hij al een aantal keer gevaar gesticht aan de rechterkant. Het moest dus op een gegeven moment wel onze kant opvallen.
Dat gebeurde vrij snel na rust al. En wat een doelpunt! Ja, het doelpunt op zich van Drees was geen briljante aanval. Het was een afvallende bal, die in de zestien bleef liggen en zeer goed werd ingeschoten door Drees. Maar de manier waarop ie het doelpunt vierde, dat verraadde de ware klasse van de speler. In plaats van te juichen, gaf ie de verdediger die hem al de hele wedstrijd op zijn hakken liep een bemoedigend tikje op de rug. Zo van: ‘Kom op jong, kun je ook niet helpen’. Prachtig! Het deed me denken aan dit doelpunt van Van Nistelrooij. Ik hoop dat de jongere spelers in ons team Van Gol nog hebben zien voetballen.
Te beginnen bij Trump. Hij heeft het geflikt! De man die nog meer van zichzelf houdt dan menig meervoudig Olympisch Kampioen. De man die net als Niels uren voor de spiegel naar zichzelf kan kijken, en een voorkeur heeft voor gedateerde kapsels. Trump gaat de muur afbouwen, de moslims de toegang tot het land ontzeggen en niets kan em tegenhouden. Tenminste, zoals ik u al voorspeld had in eerdere verslagen. Zo zit de wereld niet in elkaar. De man loopt tegen allerlei wetten, rechters, mensenrechtenorganisaties en demonstrerende acteurtjes aan. En daar heeft wel mooi schijt aan, maar met schijt krijg je niet een heel land in beweging. Niels doet dat dan toch beter: als hij gaat schijten dan is een hele kleedkamer binnen no time ontruimd.
Verder heeft Maurice aangegeven te stoppen als trainer. Wel pas na dit seizoen. En eerlijk is eerlijk, uw verslaggever vindt dat best jammer. In drie jaar staat er toch een heel aardig elftal met aardige wedstrijden en aardig van succesjes. Voor een bescheiden club als Keer zeker niet slecht. En wie weet, kan Maurice aan het einde van dit seizoen nog een mooi succesje toevoegen.
Goed, Keer 2 voetbalde dus wat vroeger dan normaal. En een lastige uitwedstrijd, tegen Sint Geertruid. Ik heb daar ooit eens wat vervelende dingen over gezegd, dingen waar ik na lang nadenken, wikken en wegen, nog steeds achter sta. Maar wedstrijdjes daar, zijn altijd beladen.
We speelden met: Q, Henneke, Pierre, Ties, Luuk. Eerens, Moermans, Defaux. Tieleman, Drees en Spronck. Bank: Niels, Erik, Remy, Menno, Jordi. Ludo was door de ouderdom afwezig en u ziet, we hebben Koen en SuperSean geruild met het eerste. We kregen er helaas een versleten voorstopper voor terug. Kat in de zak.
In de eerste helft creëerden we genoeg kansen via Dave, Ties en Bas. Maar we scoorden moeilijk. Zeker toen Sint Geertruid uit een ongelukkig moment achterin op 1-0 kwam, was het even moeilijk om de draad weer op te pakken. Dat lukte dus wel uiteindelijk en na een hoop gevaarlijke corners, schoten van Ties en wat uitvallen van Dave, was het uiteindelijk Bas die de verdiende 1-1 maakte. Mooi goaltje overigens. Via vlot combinatiespel aan de linkerkant, werd Bas gevonden. Die draaide weg, zette zijn tegenstander weg en schoot van net buiten de zestien op de goal. De bal kreeg een mooie curve en viel in de lange hoek van de goal. Keeper kansloos.
Met 1-1 de rust in. Iedereen zat er nog fris in. Erik was inmiddels ingevallen voor Dave die geblesseerd uitviel. En met zijn snelheid had hij al een aantal keer gevaar gesticht aan de rechterkant. Het moest dus op een gegeven moment wel onze kant opvallen.
Dat gebeurde vrij snel na rust al. En wat een doelpunt! Ja, het doelpunt op zich van Drees was geen briljante aanval. Het was een afvallende bal, die in de zestien bleef liggen en zeer goed werd ingeschoten door Drees. Maar de manier waarop ie het doelpunt vierde, dat verraadde de ware klasse van de speler. In plaats van te juichen, gaf ie de verdediger die hem al de hele wedstrijd op zijn hakken liep een bemoedigend tikje op de rug. Zo van: ‘Kom op jong, kun je ook niet helpen’. Prachtig! Het deed me denken aan dit doelpunt van Van Nistelrooij. Ik hoop dat de jongere spelers in ons team Van Gol nog hebben zien voetballen.
In het vervolg was Sint Geertruid nog vaak gevaarlijk uit de counter, Ties heeft nog een bal van de lijn moeten halen, Q keepte weer een wereldpot, ondanks een kleine blessure. Maar over het geheel kregen wij meer kansen dan zij. Het duurde wel even voor de 1-3 viel, maar Niels liet een bal uit een corner van Erik op zijn hoofd vallen en daarmee was de wedstrijd gedaan.
Er was zelfs tijd om Remy in te brengen. Remy heeft lang gesukkeld met een blessure en is ongeveer een twee maanden weer fit. Hij kon vandaag de eerste minuten in de competitie weer maken. Hij had een taak mee gekregen van de coach: ‘Schakel dat snelle mannetje van Eerens uit.’ Dat was na 2 minuten al gelukt, want toen kon deze speler van Sint Geertruid niet verder.
Verder waren er nog wat onvriendelijkheden met hoofdrollen voor Ties, Henneke en Niels. Maar goed, dat hoort ook een beetje bij dit type wedstrijd. Je bent dat na de wedstrijd ook zo weer vergeten. Tenminste, als man. Hoe dat bij het vrouwenvoetbal zit, geen idee eigenlijk!
Dan het eerste. Uit naar IBC. Een wedstrijd die in het begin van het seizoen in 6-0 eindigde en een enorme walk-over was. Ik had er samen met de voorzitter al snel veel vertrouwen in. Keer speelde zeker het eerste deel van de eerste helft geweldig goed. En creëerde minimaal 8 uitgespeelde kansen. Er gingen er 3 (Levy, Levy, Guyan) in. Het zakte wat weg richting de rust, maar wel zonder dat IBC ook maar een klein vuistje kon maken.
Na rust denderde de trein uit Keer rustig door. 0-4,0-5,0-6, je dacht op een gegeven moment dat de jongens van IBC een soort pionnen op het veld waren die er per ongeluk waren blijven staan van de vorige wedstrijd.
IBC maakte tegen het einde nog een eretreffer. De 1-6 en 5 minuten voor het einde hield ik het voor gezien. Daardoor heb ik de goal van Nick gemist. Dat is altijd jammer en zul je net zien, het enige waar je van kunt balen als je eerder weggaat, zijn goals van mensen waarvan je het niet verwacht, maar die je wel een goaltje gunt! En meestal is dat de rechtsback. Maar goed, 1-7. Geen wedstrijd, dat liet Keer niet toe, laten we dat nog maar een paar weken volhouden.
Owja, mocht u na al die wedstrijden zich afvragen hoe de stand er uit ziet: ik heb de belangrijkste stukjes van de stand voor u uitgeknipt:
Er was zelfs tijd om Remy in te brengen. Remy heeft lang gesukkeld met een blessure en is ongeveer een twee maanden weer fit. Hij kon vandaag de eerste minuten in de competitie weer maken. Hij had een taak mee gekregen van de coach: ‘Schakel dat snelle mannetje van Eerens uit.’ Dat was na 2 minuten al gelukt, want toen kon deze speler van Sint Geertruid niet verder.
Verder waren er nog wat onvriendelijkheden met hoofdrollen voor Ties, Henneke en Niels. Maar goed, dat hoort ook een beetje bij dit type wedstrijd. Je bent dat na de wedstrijd ook zo weer vergeten. Tenminste, als man. Hoe dat bij het vrouwenvoetbal zit, geen idee eigenlijk!
Dan het eerste. Uit naar IBC. Een wedstrijd die in het begin van het seizoen in 6-0 eindigde en een enorme walk-over was. Ik had er samen met de voorzitter al snel veel vertrouwen in. Keer speelde zeker het eerste deel van de eerste helft geweldig goed. En creëerde minimaal 8 uitgespeelde kansen. Er gingen er 3 (Levy, Levy, Guyan) in. Het zakte wat weg richting de rust, maar wel zonder dat IBC ook maar een klein vuistje kon maken.
Na rust denderde de trein uit Keer rustig door. 0-4,0-5,0-6, je dacht op een gegeven moment dat de jongens van IBC een soort pionnen op het veld waren die er per ongeluk waren blijven staan van de vorige wedstrijd.
IBC maakte tegen het einde nog een eretreffer. De 1-6 en 5 minuten voor het einde hield ik het voor gezien. Daardoor heb ik de goal van Nick gemist. Dat is altijd jammer en zul je net zien, het enige waar je van kunt balen als je eerder weggaat, zijn goals van mensen waarvan je het niet verwacht, maar die je wel een goaltje gunt! En meestal is dat de rechtsback. Maar goed, 1-7. Geen wedstrijd, dat liet Keer niet toe, laten we dat nog maar een paar weken volhouden.
Owja, mocht u na al die wedstrijden zich afvragen hoe de stand er uit ziet: ik heb de belangrijkste stukjes van de stand voor u uitgeknipt:
