Voetballen in de november- en decembermaand is altijd iets aparts. De dagen worden korter, veel trainingen en wedstrijden worden vanwege het slechte weer afgelast. En ook de zomeravondvoetballers raken geblesseerd of gaan op een tripje naar zonniger oorden om daar weer wat zonnestralen op te vangen.
​
Voor de zondag was Keer 2 al afgelast vanwege een Baaldag bij SCG 3. Het enige wat op het programma stond was een wedstrijd in Schimmert. Bij die beroemde watertoren. Of ja, beroemd, Schimmert heeft eigenlijk alles wat een plaats onaantrekkelijk maakt: het ligt nergens, het op een vrij vlak leeg plateau, zeker het niet het mooiste stukje Limburg. En er gebeurt geen klap. Nee, de beroemde watertoren ken ik alleen maar omdat een Franse illustrator Charlotte Dematons Nederland in een 20tal prenten heeft proberen te vangen. Van elke provincie maakte ze een soort zoekplaat met de highlights. En bij Limburg tekende zij de watertoren van Schimmert. Hoort die er bij thuis? Ik betwijfel het, zo mooi vind ik het ding niet.

​Toch begon het weekend van VV Keer eerder: een zorgvuldig geselecteerde club deed zaterdagavond met Maurice mee aan de Quiznight in Gronsveld. Is dat wel zo’n goed idee hoor ik u denken? Dat gevoel had ik ook een beetje. We hadden wat ‘beperkingen’ :

1. Slechts 1 persoon uit Gronsveld
2. Een Amsterdammer en een Noordeling
3. Geen vrouw in het team, hoewel Boy dit aardig opving
4. Een Jury die het niet zo had op team van ‘buitenaf’

Toch werden verdienstelijk gedeeld 3e van 47e en, zonder nu van een malariamug een nijlpaard te maken, we hadden zeker ook eerste kunnen worden. Een alleszins geslaagde avond met een verrassende uitslag. Conclusie: ja dat is wel een goed idee!

De volgende dag gaf het KNMI een weeralarm af. Voor het noorden van het land, maar goed, het was echt spookweer. Passend bij november.

Ik fietste toch ‘comme d’habitude’ naar Schimmert, is dat nu wel zo’n goed idee? Onderweg kwam ik langs allerlei Limburgse dorpjes, die ik tot dit moment niet kende, maar die steeds niet Schimmert heten. En dan wordt het fietsen wel vermoeiend, maar het is beter dan snelwandelen.

Ik kwam op tijd aan en na uitgelachen te zijn door de man die het toegangsgeld inde kon ik een plekje zoeken. De wedstrijd begon redelijk ok. Keer voetbalde wel mee en kreeg ook via Jelle (hoofd) twee keer een kans om een doelpunt te maken. Ook zag je in het begin dat Schimmert wat vaardiger aan de bal was. Vooral in de aannames waren zij beter, waar bij verschillende Keerspelers de bal onder de voet doorgleed of 5 meter wegsprong. Daardoor kom je ook niet lekker aan het voetballen en langzaam maar zeker trok Schimmert de wedstrijd naar zich toe. De eerste goal viel uit een corner waar de spits bij de eerste paal weliswaar perfect inkopte maar je had het idee dat er ook verdedigend iets meer gedaan kon worden. Vlak daarop viel de 2-0. Dat was ook de ruststand.

Het was echt weer voor een Zwitserse Jägermeister maar die bleken ze in de kantine in Schimmert niet te hebben. Een beetje opgewarmd door de Koffie (Annan) liet ik mij ook de tweede helft wegblazen door de wind.

Waar ik gehoopt had dat de tweede helft wel wat beter zou zijn, was het niet goed, de tweede helft. Driehoekjes werden getelefoneerde vierkantjes, Jim heeft denk ik de marathon gelopen maar slechts een paar keer de bal gehad, achterin liepen ze een aantal keer er echt te makkelijk door heen en miste net de afronding bij Schimmert. Met 4-0 kwam Keer nog redelijk goed thuis, wat niet gezegd kan worden van de reporter die een klein regenstormpje cadeau kreeg. Ergens op een open stuk waar ik ook niet kon schuilen. Gimmie Shelter van de Rolling Stones schoot toch wel een paar keer door mijn hoofd, ook al gaat dat totaal ergens anders over. En waar ik hoopte voor het donker thuis te zijn, kon ik nog genieten van een lucht vol sterren als het niet bewolkt was geweest. Conclusie: niet zo’n goed idee.Ook dat wisten De Rolling Stones al een tijdje: You can’t always get what you want.
​
Je hoeft geen genie zoals Einstein, Dante of Verdi te zijn om te zien dat het er vandaag nooit heeft ingezeten. Met vier nederlagen op rij en vooral 0 doelpunten voor gaat het niet goed. Geen vertrouwen, hangende koppies, wanhoop. Wat heb je dan nodig? Een overwinning, of laten we beginnen met een doelpunt. Want, en dan eindig ik toch nog een beetje postief, met 0 doelpunten kun je maximaal vier punten uit vier duels halen. En die 4 punten halen we nog wel in! Dat komt helemaal goed.

Het is 1 november en schitterend weer! Veel supporters hadden te warme kleren aan voor het weer. Het voelde bijna zomers aan. Het complex zag er gezellig uit toen ik aankwam, veel mensen stonden buiten iets te drinken. Ik had eerst een wedstrijd Scharn 2 – Someren 3 gezien. Leuke wedstrijd die zich in een enorm tempo voltrok. Nu in Keer, verwachtte ik weliswaar iets behoudender voetbal met een lager tempo, maar ook weer een spannende pot.

Niets was minder waar, zeker de tweede helft ging in een moordend tempo aan de ogen van de supporter voorbij. Maar goed, we beginnen bij het begin. Opstelling: Steef (Q geblesseerd aan de duim hoorde ik, hopelijk is dat niet uit de duim gezogen). Nick, Smitsmans & Smitsmans (ook voor al uw feesten en partijen te boeken), Rens. Jim, Jeroen en Casper op het middenveld. Voorin: Guyan, Levy en Jessy. Bank: Bas, Lars en Dominic. Afwezig: Matthijs (geschorst), Jelle en Max. Daarbij kun je nog denken aan Mathijs, maar die kwakkelt wat door het seizoen heen. 

De wedstrijd begon goed voor Keer. Het stond en er werden ook wat kansjes gecreëerd. Via Jessy op de linkerkant en via Levy die gevaarlijk was, maar zich ook een aantal keer verslikte in zijn eigen actie. Merkwaardig genoeg was ineens halverwege de eerste helft de organisatie volledig weg. Jekerdal profiteerde en scoorde 0-1. Maar ook in de daaropvolgende 20 minuten werd Keer van links naar rechts en van voor naar achteren gestuurd. Jessy moest aan mijn kant veel te veel verdedigende meters maken. Op het middenveld klopte het niet helemaal, naja, het werd daardoor ook onderling wat minder gezellig. Niet meer van: “Goed zo Rens” of “Geeft niet, Casper”. Meer van: “Pass die bal nou eens in de voeten!” en “Kom op nou, zeg, je kan dat toch zelf ook wel zien!”

De rust werd gelukkig met 0-1 achter gehaald. Levy had weliswaar door een gigantische blunder achterin een goaltje kunnen maken, maar voor de rest had Keer nergens recht op. In de rust moet het een en ander gebeurd zijn. In ieder geval kwam men met een ander strijdplan op de proppen de tweede helft. Iedereen afjagen van Jekerdal, veel druk zetten op de verdediging in de opbouw. Of dat zo handig was weet ik niet. Het was 15:59 op mijn telefoon toen Jeroen zei: “Mannen, rustig aan we hebben nog tijd genoeg. De wedstrijd is nog zeker een kwartier.” En je zag de voorwaartsen Levy en Guyan kijken van: “Niet nóg een kwartier”. De tong hing daar al op schoenen. Dat is ook logisch in zo’n afjaagtactiek wordt er veel gevraagd van de voorwaartsen, die zonder veel succes de opbouwers tot en met de keeper moeten afjagen om een fout af te dwingen. 

Normaliter zie je een dergelijk offensief in fases. Of bijvoorbeeld als laatste middel in het laatste kwartier. Maar om dat een 45 minuten lang te doen, petje af voor heel Keer 1. Helaas kwam het beoogde resultaat er niet. Er werden wel wat kansen gecreëerd, maar veel ging mis in de laatste fase, bij de laatste pass. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de onvermijdelijke counters veel gevaarlijker waren en dat Steef een aantal keer een kastanjes uit het vuur haalde. Met blote handen. 

Om een goed beeld van de wedstrijd te krijgen moet u ook een aantal zinnen over de scheidsrechter lezen. De scheids was het best te vergelijken met afgekeurde rugbyscheidsrechter. Kon het tempo van de wedstrijd totaal niet bijbenen en zag ook zijn assistenten niet staan. In een wedstrijd bepaalt de scheids de grens en aangezien de scheids veel te veel liet doorgaan, leek het op een gegeven moment meer op rugbywedstrijd dan op voetbal. Er werd zelfs doorgespeeld toen er nog verzorging in het veld stond (dat gebeurt bij rugby, maar kan bij voetbal niet). Guernaut kleunde er een aantal keer hard in en vond dat Jekerdal veel te vaak ging liggen en een blessure veinsde. Dat klopte ook wel. Aan de andere kant heb ik Keer ook wel eens zo gezien, en op die manier probeer je dan een wedstrijd lam te liggen.
 
End of the story: Keer scoorde niet, Jekerdal 1 keer in de eerste helft. Drie punten naar Jekerdal. Zo is het, volgende week weer verder!