​Bij het tweede is de pijp al een tijdje opgerookt. Toen ik zelf op de bank zat na 70 minuten, zag ik ook een vermoeid elftal. Inmiddels is alles wel uit de kast gehaald. Andere opstelling, andere benadering. Meer trainen, minder trainen. Over links of rechts, met en zonder Q. En het helpt allemaal dit seizoen geen knar.

De enige vraag de je je kunt stellen: Zou Keer 2 voor dat Groot-Brittannië uit de EU is gegaan weer eens een wedstrijd winnen? De bookmakers in Engeland durven er geen quotering op te zetten. May is druk bezig nu de oppositie te bewegen voor haar voorstel te stemmen, dat ze al drie keer weggestemd hebben. Tsja, dat gaat ook niet zo makkelijk lukken, die zijn op een punt dat alles wat je voorstelt gewoon erg moeilijk wordt. En dat is wel de vergelijking met Keer 2, het is die diepe put waar je in valt met een man of 16, en iedereen weet in het begin waar het aan ligt, wie of wat je eruit kan helpen. Maar als het dan 3x niet lukt, dan weet niemand het meer, en wordt elk nieuw idee ook weer ontvangen als: “daar gaan we weer, dat werkt niet.” Het moeras waar je steeds verder in wegzakt.

Moet gezegd Leonidas speelde met veel energie. En staat in mijn ogen lager dan ze horen te staan. Wij speelden nog een aanvaardbare eerste helft. Kwamen bij Leonidas tot de 16 en dan niet verder. Leonidas hoopte op snelle uitbraken en kreeg er daar ook een paar van. Bij een van die uitbraken kon de spits alleen af op Q, en die rondde het zeer knap, beheerst af. 0-1 achter met rust.

En de tweede helft, toen werden we eigenlijk weggeblazen, Leonidas was 1 brok energie en Keer een lamgeslagen strijder. Het werd 0-2. 1-2 door een goede voorzet van Roel op Koen. Maar de kansen waren verder voor Leonidas, dat met 1-4 won en dat had nog veel ellendiger kunnen uitvallen.

Toen werd het ineens aangenamer en mooier weer. Het was bitterkoud in de ochtend, maar in de middag brak het zonnetje door. Het eerste moest spelen tegen Daalhof. Maar het was ook Parijs-Roubaix. Wie mij een beetje kent, weet dat ik die wielerkoers niet graag oversla. Maar goed, het eerste verdiende ook wel een beetje aandacht. En Daalhof, ja, na een paar mooie jaren daar, is het team van de laatste jaren echt een klasse minder dan Keer. En wat ze deze keer naar Keer hadden gestuurd tartte elke beschrijving.

De helft was ’s ochtends nog uit bed gebeld en had voetbalschoenen van andere spelers aan. De grensrechter waren onderweg tegen gekomen en de coach hield samen met de elftalleider de bank warm. En dan heeft Daalhof normaliter ook een fanatiek clubje supporters. Nee, dit is niet meer dan zooitje, iets dat niet in de 4e klasse thuishoort. En dat was voor de wedstrijd ook niet leuk.

Het was dat Guyan en Guenaut met zijn tweeen bedacht hadden dat ze meest moeilijke combinaties gingen uitvoeren. Guyan, Jeroen, Guyan, Guenaut, Casper, Guenaut, nog een keer naar buiten. En dan net geen goal. Er was er eentje die van het ‘van dik hout zaagt men planken’ credo was en dat was weer de jonge Sverre. Eerste goal was een droge harde knal, na een subtiel tikje van Jeroen en de tweede een makkelijke goal nadat er in de verdediging van Daalhof gaten groter dan die van schoonmoeder vielen. Nee, de jongens van Keer 1 deden het prima, maar ik heb Bert aangegeven dat de tweede helft op papier ook wel kon worden afgedaan.
​
Thuis was Gilbert eigenlijk mijn mooie moment van de zondag. 4 monumenten gewonnen, 36 jaar en ik had m al voor vandaag getipt. Het was weer een prachtige editie van de Hel. En eentje die een winnaar kreeg waardoor ie niet snel vergeten zou worden. En voor wie nog eens wil zien wat echt diep gaan is: kijk het interview met Van Aert na de koers even terug. Dat is topsport. Toch even wat anders dan Verstappen in zijn autootje of Dumfries die na PSV – De Graafschap staat te raaskallen. 

“De uil van Minerva spreidt zijn vleugel uit over het donkere Bakkerbosch. De oikofobische wind uit Magraten doet de kille Keerdernaar verdapperen. Hij zal zich nimmermeer verlaten op linkse kerk, en fier met zijn nasus in de boreale wind de strijd aangaan met de agricolaere tegenstanders.”

Ik moet hem natuurlijk feliciteren. Deze uitslag zag ik (zie het vorige verslag) in tegenstelling tot heel Den Haag wel aankomen. En het is Thierry niet aan komen waaien, hij is er het hele land voor doorgegaan en heeft veel volgers (leden) gekregen. Proficiat!

Laat ik dan gelijk maar even iets rechtzetten. Ik heb de oma en moeder van Guyan door elkaar gehaald. En de moeder van Guyan heeft als taak de kantine te bestieren en buiten dat de muziek er soms mee stopt loopt dat allemaal prima. Met muziek probeerde ik te helpen.

Je moet je voorstellen dat je dan dus naar achter loopt naar de ‘computer’. Dat is niet veel meer. Er zijn overal kabels gespannen, knopjes die je al dan niet moet omzetten en dan sta je ook nog voor een deur van de koelcel tussen de flessen La Chouffe. Het bestuur heeft beloofd (gevaarlijk) dat er een nieuwe computer komt en dat is ook nodig wat dit ‘ding’ trekt het nauwelijks meer. En dan heeft Boy ook nog iets als SponsorTV_vvkeer.pptx in elkaar gedraaid. Dat moet dan draaien op een apart scherm terwijl ook de muziek vanuit Spotify wordt gestreamd. Je moet eigenlijk als je dan ook nieuwe computer installeert eens met een paar mannetjes die wirwar uit elkaar halen en op een makkelijke manier in elkaar zetten. Het is voor de prinses van de kantine op zondag niet te doen dat allemaal ook nog even in de gaten te houden. Laat staan voor een telg uit de familie Franssen.

En dan heb je dus ook nog het ‘keukentje’. Je kon op de zondag nooit koffie krijgen aan de bar. Dat moest bij Lolita in het keukentje, dat is vergelijkbaar met het gevoel dat je hebt als je als kind je afgepakte speelgoed stiekem probeert terug te pakken van je ouders. Marianne kon de teleurstelling altijd van mijn gezicht afscheppen als ik weer voor de koffie naar dat hokje moest. Inmiddels in de keukendienst volgens mij weer beperkt tot wat snacks en broodjes. En Mathijs had dienst. Mathijs kennen we als een van de fanatieksten bij Keer. En die in een kleine ruimte opsluiten waar ie ook nog eens niet de wedstrijd kan volgen, ik heb betere ideeën gezien binnen onze vereniging. Maar goed, dan kijk je weer naar het bestuur…

Voor de mensen die denken: “Al dat sarcasme naar het bestuur, kan ik wat doen?” JA! Er circuleren lijsten met taken voor mensen die iets willen doen. Enige wat al gekaapt is het schrijven van verslagen. Daar komt u niet aan. Denkt u: ‘Goh, dat keukentje klinkt aantrekkelijk’ of ‘ik weet wel wat van snoeren en kabels’. Meld u dan! Om maar aan te geven hoe smal de vereniging nu is: aanmelden kan bij Mathijs C. in het keukentje.

Dan over het voetbal. De wedstrijd van het tweede was het aanzien niet waard. Het was bedroevend de eerste helft en de tweede helft iets minder bedroevend. We scoorden via Bas die naar eigen zeggen nog wel een paar meer had kunnen maken. Maar wij hadden alleen kunnen winnen als we alle kansen die we kregen ook gemaakt hadden. Dat zat er niet in, we kregen er twee van de drie te makkelijk tegen. Dus 1-3 was de uitslag.

Dan gaan we naar 1. Ik stond met de supporterselitegroep te kijken naar de verrichtingen van het eerste. Een voorzitter, een arts en de trouwste fan bij elkaar. Wij vonden alle drie dat we naar een prima wedstrijd stonden te kijken. In de krant las ik daar weer andere dingen over. Maar het was zowel in de eerste helft als in de tweede helft zeer aantrekkelijk om naar te kijken.

De eerste helft was op en neer en had twee kanten uit kunnen vallen. Uit de reconstructie bleek de goal van Jeroen toch iets minder geluk dan wij langs de kant dachten (keeper gleed weg). Jeroen vertelde namelijk dat ie eerst de intentie had de bal over de keeper te koppen. En echt pas op het laatste moment besloot de bal aan te nemen. Wat ook tot een matige aanname leidde. De keeper gleed waarschijnlijk weg omdat ie eerst een stap naar achteren deed en daarna weer in de vooruit moest.

In de tweede helft, zeker het laatste gedeelte was Keer de bovenliggende partij. Het leek erop dat Heugem na 70 minuten klaar was met de wedstrijd en Keer zeker niet. Jim speelde ineens twee man uit aan de rechterkant en legde de bal prachtig voor voor Niels. Die had Niels eigenlijk moeten maken, maar dat lukte niet. Er volgde nog een iets moeilijkere kans voor Bas Moonen. Ook vrij voor de keeper, maar een moeilijke hoek. En dan, ja daar kan ik verder ook niet om heen, de beste man van het veld, Sverre. Het driemanschap langs de lijn had al gezien dat als er een doelpunt zou vallen dat Sverre hem wel zou moeten maken. Die jongen (heel oud is ie nog niet) deed echt bijna alles goed deze wedstrijd. En beloonde bijna zichzelf door de winnende eerst in te koppen en daarna in te schieten, maar 1 keer de paal en een keer de keeper voorkwamen de goal voor Keer. Die op dat moment wel verdiend was.

Moet trouwens nog iets rechtzetten: Sverre en Stan schijnen neven te zijn en geen broers. Ik heb wat moeite met familiebanden.
​
Keer 1 zit in de goede vibe maar haalt geen punten binnen. Keer 2 zit qua energie veel lager. En het beloofde ronde en de fles Jägermeister staan er nog steeds. We gaan ze soldaat maken. Ooit!

Met uw goedvinden wil ik toch weer even iets zeggen over de politiek van het moment. Te beginnen met de Brexit. Het idee is dat Groot-Brittannië de EU verlaat. Het idee. Voor de uitvoering staat iemand die niet voor de volle 100% gelooft in dat idee: Theresa May. Het is vergelijkbaar met Cadier en Keer dat uit de gemeente Eijsden-Margraten wil stappen: Cexit. En dat je dat Roger Geelen opzadelt met het uitvoeren van die taak. Dat wordt een puinhoop.

En het ergste is nog dat allerlei landen, politici, ministeries miljoenen euro’s uitgeven aan het voorbereiden van alle scenario’s. Allemaal geld dat wegsijpelt. En dan komen van die charlatans als die Thierry Baudet weer met argumenten als “we moeten van Brussel af”. Ja tuurlijk. En dan ben ik gelijk bij iets wat me enorm gestoord heeft de afgelopen weken: Thierry Baudet. Wat een galbak, vreselijk zelfingenomen zak hooi is dat. Thierry Baudet weet hoe de mensen in Mongolië hun leven moeten leiden, hoe rond de maan precies is, wanneer Feyenoord weer eens een wedstrijd gaat winnen. En zo verder.

Ik heb vaker gezegd dat twijfel een teken van intelligentie is. Als je kunt twijfelen aan alles wat je hoort en ziet, betekent dat je bovenkamer werkt. En dat was wat Thierry ook deed aan het begin. Ik heb in deze verslagen weleens links naar speeches van hem gezet omdat hij op een mooie manier uitlegde hoe de politiek eigenlijk werkt. Hij kan ook goed spreken. Maar daar had ie moeten stoppen.

Volgens hem is de opwarming van de aarde te reduceren tot 0.000 etc. 7 graad per jaar. Is het is niet zo dat wij met zijn allen ervoor zorgen dat er veel te veel bomen gekapt worden, allerlei insecten verdwijnen door de pesticide die we in de landbouw gebruiken. De bio-industrie zorgt voor een enorme toename aan CO2-uitstoot, maar goed, daar kunnen wij als mensen niets aan doen. Maar, en dat dan weer wel, volgens Baudet heeft de klimaatwet allemaal geen zin als China toch niet meewerkt. Huh?! Dus het heeft wel zin als China meewerkt? Het effect bestaat dan toch? Mensen, trap er niet in. Alsjeblieft.

Het CPB (Centraal Plan Bureau, zeg maar wat de trainers van Keer 1 goed zouden kunnen gebruiken) is een gerenommeerde instelling die doorrekeningen maakt op basis van de huidige economische situatie. Ik weet dat nog wel wat van. Maar het is in elk economisch model zo dat je bepaalde dingen meerekent en bepaalde dingen ‘vergeet’ (zoals Jessy op het wedstrijdformulier, zeg maar). Het is punt wat ik wil maken is dat je als je Baudet bent met je pocketcalculator en je komt op een kostenplaatje van 1000 miljard euro tot 2030 en het planbureau komt tot 1,9 miljard per jaar. Dat zit je er helaas een heel end naast. Maar wat doet die tuinkabouter? Die beweert dat er allerlei kosten niet zijn meegenomen. Nu, u kunt rekenen dat weet ik, maar over 11 jaar komt het CPB op 22 miljard (afgerond). Tsja, dan zit je gewoon verkeerd, wat je er ook bijplust of aftrekt.

En daar gaat het bij mij dus mis. Dat noem ik het Wilders-effect. Wilders beweert ook te pas en te onpas dat er miljoenen immigranten onze kant op komen als we… (willekeurige maatregel). Die cijfers zijn openbaar en op te zoeken, het zijn geen miljoenen mensen. Maar hij houdt er wel aan vast. En houdt zo een hoop mensen voor de gek. Van mij mag je overal op stemmen en ga ook woensdag vooral stemmen! Maar bedenk je wel dat uw verslaggever graag heeft dat u op zijn partij stemt.

Ok. Er werd ook nog gevoetbald op zondag. Het tweede stond om 09:00 in Eijsden voor de rematch tegen Eijsden 3. Uw verslaggever was er vorige week niet, maar het oordeel was dat Eijsden Keer van het kastje naar de muur en terug tikte. Dat wouden we wel graag een tweede keer voorkomen. We misten helaas nog wel 3 spelers. De keepert en een Eric Rosier, die naar 1 moest. Verder had Michiel zich afgemeld en hadden we 13 spelers: Max, Ludo, Henneke, Jordy, Remy. Sem, Mingel, Niels. Mitch, Drees, Bas. Bank: Sander, Koen, Roel Eerens.

Met de wind en het kunstgras was het lastig voetballen. Veel ballen schoten van de voet bij Keer. Eijsden had het ook lastig met de omstandigheden en ook wel een beetje met ons. We speelden vooral als we de bal niet hadden een prima pot. Hay stipte dat in de rust ook nog wel aan, we moesten wat meer in balbezit gaan doen. Dat lukte de tweede helft ook wel een beetje, maar over de hele wedstrijd creëerden we te weinig kansen. Eijsden won met 2-0 door een doelpunt uit een vrije trap, waar Ludo even niet goed stond en een goed uitgespeelde aanval van een niveau dat je niet veel ziet in onze klasse.

Uiteraard ontevreden want verloren, maar ook wel wat aanknopingspunten voor de volgende wedstrijden. Deze ploeg was een maatje te groot, maar er komen er nog wel een paar die we kunnen pakken.

Dan naar 1. Die speelden in Hulsberg. En dat vind ik echt qua sfeer een vreselijke club. Je komt daar binnen door een poortje waar je bijna je hoofd stoot. Je kunt er niet normaal een biertje bestellen, heb je een muntje nodig. Verder is veel netten, beton en kunstgras. Je kunt ook denken dat je bij de hockeyclub beland bent. Maar goed, dat is dan wel weer zo, het zijn op het oog hele vriendelijke mensen. Hoewel Pierre mij toevertrouwde dat het allemaal gespuis was: inbrekers, omkopers etc. De scheids had al een envelopje ontvangen. Of daar een kogel of wat geld in zat weet uw verslaggever niet, maar hij neemt wel afstand van dit soort praktijken.

Het eerste speelde echt een prima partij. De eerste helft was heel leuk om te zien en dat Keer daar geen doelpunt maakte, was echt verwonderlijk. Erik had een grote kans, Levy liep als een beest te voetballen en liep 1 keer dwars door de verdediging van Hulsberg heen. Wat gevaar uit corners en vrije trappen en een afgekeurde goal. Nee, met rust had het niet 1-0 moeten staan. Maar 1-1 of misschien zelfs wel 1-2. Ook Hulsberg was erg gevaarlijk en had er misschien ook wel eentje meer kunnen maken overigens.

Na rust was het wat minder. Het werd 2-0 en 3-0 door naïef verdedigen. Iets wat wel op de loer lag omdat Keer volle bak probeerde aan te vallen. Vaak Mike, lange trap (bijna de goal van de tegenstander in), hoofd van Jeroen of Sverre (die heeft ook zo’n hoofd waar je makkelijk op kan mikken), en dan met snelheid proberen gevaarlijk te worden. Maar het viel steeds net niet goed. Het werd nog wel 3-1 toen de wedstrijd al gespeeld was, door een penalty. De scheids, die sowieso een beetje een showpik was, vond waarschijnlijk dat zijn handtekening niet op het wedstrijdformulier kon als hij niet ook een bepalende beslissing had genomen. Stemt vast op Thierry Baudet. Maar goed, Jeroen schoot de penalty feilloos binnen.
​
Al met al leuke wedstrijd gezien, maar ook de stand even bekeken en Keer 1 is afgezakt naar de 11e plek. Dat had ik niet verwacht. De truc wordt om daar weer vandaan te komen. Te beginnen volgende week. En, en dat verklap ik u vast, Keer 2 wint. En, als Keer 2 wint geeft uw verslaggever een rondje. En als Keer 1 dan ook nog wint, gaan we aan de Jägermeister.  

Veel stond er op het spel bij het 2e. We speelden tegen het 3e van Scharn. Een team met alleen maar bekenden. Daarbij stonden beide ploegen in de stand niet ver uit elkaar. Dus het kon een wedstrijdje worden.

Mijn broertje was ook overgekomen om zijn vrienden (en zijn broer) te zien voetballen. Ik had hem van tevoren wel een beetje gewaarschuwd. Pingelere was de avond ervoor en het niveau was wisselvallig, denkt u maar even aan de eerste helft van vorige week. Maar goed, de zon scheen, de koffie was doorgelopen en we konden aan de bak! Scharn was ook nagenoeg compleet en had tot mijn verbazing een groot aantal wissels. Wij hadden 15 man en de volgende opstelling: Q, Ludo, Henneke, Jordy, Remy. Mingel, Niels, Sander. Lorenzo, Bas en Eric. Bank: Eerens, Drees, Michiel en Koen.

De wedstrijd begon voor ons niet goed om niet te zeggen dramatisch. Bij een aanval van Scharn stonden ineens 2 man vrij voor Q. Die speelden dat nog best onhandig uit, waardoor er een luchtje van buitenspel aan de goal zat. Maar de grensrechter van dienst (Jeremy) vertelde me na de wedstrijd dat het absoluut geen buitenspel was. 0-1. Daarna pakten we beetje bij beetje de wedstrijd in handen en ging het voetballen makkelijker. En creerden ook kansen via Bas en Eric. Maar de uitstekend keepende Roy hield alles er uit.

Dus 0-1 in de rust. Maar bij ieder leefde wel het idee dat we vandaag niet gingen verliezen, we hadden alleen een paar doelpunten nodig. Maar dat is soms gewoon lastig, er zijn van die wedstrijden dat ie er gewoon niet in wil.

De tweede helft was het niet raar geweest als we 3 of 4 goals gemaakt hadden. Scharn kreeg eigenlijk maar 1 echt goede kans, op de paal na een uitstekende redding van Q. Verder hadden wij met Michiel (alleen op de keeper), Lorenzo, Drees, Niels (vrije kopkans) en een gemiste pingel zeker de beste kansen. Overigens was het niet zo dat Lorenzo de pingel slecht inschoot. De keeper van de tegenstander had vandaag besloten geen enkele bal door te laten.

Gelukkig lukte het 1 keer wel. Anders was het een erg zure nederlaag geworden. Lorenzo liep de bal bijna over de doellijn. En zo werd het 1-1. Voor ons misschien een kleine teleurstelling, maar het is wel leuk om tegen deze ploeg te spelen en qua inzet zat het echt wel goed vandaag. En, uiteindelijk gaat het er om dat je ze in het netje schiet.

Dan nog even naar de prins. Koen was gisterenavond prins geworden en kwam daardoor niet helemaal op tijd voor de wedstrijd. Hij speelde tien minuten en werd helemaal zoek gespeeld door de jonge linkeraanvaller van Scharn. De prins is geen rechtsback.

Volgens mijn broertje was Renart de beste man van het veld. Dat bleek na even uitzoeken Robert te zijn. En daar kon ik me wel in vinden. Als mid-mid verdeelde hij het spel goed en zette ook meer dan eens de aanvallers aan het werk. Maar zoals gezegd: er was weinig spelers iets te verwijten.

Dan nog even een helft naar 1 gekeken. Vooral Haslou viel me tegen, ik sprak nog even met iemand van Haslou die ik kende in de rust en die zag het niet gebeuren vandaag. Ik ook niet echt, misschien was Haslou een tikkeltje gevaarlijker, maar het was een gelijk opgaand duel in de eerste helft.

Daarna ben ik even Maastricht in gegaan en heb de tweede helft gemist. Helaas hield Keer het niet vol en werd het 0-2.
​
Na het carnaval gaan we weer verder! Ik denk dat beide elftallen nog een boel punten gaan pakken. 

Jeroen stond in de kantine in Keer om 10:00 in de ochtend en had gelukkig de koffie door laten lopen. Ik zeg gelukkig, want anders waren er een paar mensen niet heel vrolijk geweest. En Jeroen is natuurlijk geen ervaren barista, dus dan krijg je al gauw geëtter.

Het was echt prachtig weer en we hadden met zijn allen heel erg zin om te gaan voetballen. De laatste weken was de opkomst op de trainingen geheel niet slecht. Iedereen kwam er weer een beetje in, maar de wedstrijden werden er steeds uitgegooid. Voor uitleg over het hoe en wat verwijs ik u naar R Mingels. Die kan u precies uit leggen welke wedstrijden waarom worden afgelast. En waar het feest is in welk dorp. Kortom, een hoop nutteloze kennis.

Maar we mochten weer! En Keer 2 had een reeks van 6 nederlagen op rij te verstouwen gekregen voor de winterstop. Zelfs zo erg dat we in de laatste wedstrijden ook geen doelpunten meer maakten. Dan begin je toch een beetje aan jezelf en het team te twijfelen.

Maar goed, we hadden vandaag een grote selectie dat ondanks dat 1 weer eens te weinig mensen had, Drees zijn geluk proefde op de herenzitting en Ludo in Brabant verdwaald was. Ludo is trouwens de eerste mens op aarde die eerst opa is geworden en toen pas vader. Felicitaties zijn op zijn plaats! De opstelling: Q, Sander, Henneke, Mingel, Remy. Sem, Niels, Koen. Lorenzo, Mitch en Eric. Dan op de bank: Bas, Michiel, Menno. Coaches Hay en Paul. Scheidsrechter: Loek. Grensrechter: Jeremy. Redelijk aantal toeschouwers, waterig zonnetje, zo’n beetje zoals Bakkerbosch er op zondagochtend uit hoort te zien.

De eerste helft beleefde ik als heel slecht. Veel balverlies, verkeerde aannames, ballen die hoog de lucht in vlogen. Jeroen langs de kant vond het wel meevallen en weet ook veel aan het veld. In ieder geval, we kwamen op 1-0 door Mitch. Die de voorzet op een presenteerblaadje (heerlijk voetbalcliché) kreeg van Rosier. Het werd 1-1 door geklungel achterin door Koen/Remy. De spits liep keurig om de Q heen en maakte 1-1. Enorme domper.

In de rust werden de klokjes weer gelijk gezet en iedereen op zijn taak gewezen. Dat was na rust niet direct zichtbaar. Bij slordig balverlies in de opbouw kwam de spits van Vijlen vrij aan de bal voor Mingel, die em niet kon tegenhouden. Daarna scoorde de spits met een stiftje. 1-2. Op dat moment leek het mij een verloren zaak. Ik had toen niet meer gedacht dat we nog terug zouden komen.

Maar dat gebeurde eigenlijk vrij snel. Bas schoot weer eens met scherp. Linkerbeen, verre hoek binnenkant paal. 2-2. Daarna hebben we Vijlen eindelijk echt onder druk kunnen zetten en kwamen er veel kansen. Voor Lorenzo, Sem, Bas en Michiel.

En dan hadden we nog het probleem Eric. Eric kwam er weer in voor Menno die ongelukkig uitviel met een blessure. Eric stond linkshalf, op de plek van Menno. Maar daar was Eric het niet helemaal mee eens, zelfs toen het inmiddels 17:00 op die zondag was, was Eric nog steeds aan discussiëren. Het hielp allemaal niet.

Maar Eric maakte wel op het juiste moment een rush, kreeg de bal mee en kon vrij op de keeper af. De verdediger van Vijlen haalde Eric neer in de zestien. Scheidsrechter was gedecideerd: strafschop. Duidelijke strafschop ook, ik geloof niet dat Vijlen geprotesteerd heeft. Eric nam m zelf, Mingel en ik stonden op de middellijn en zagen dat de keeper compleet verkeerd in de goal stond. Eric schoot strak en hard over de grond raak 3-2.

In het vervolg kregen we dus nog mooie kansen en was Eric nog steeds bezig Remy er van te overtuigen dat er iets mis was met de opstelling. Verder speelde Sander een puike pot als rechtsback, moet erbij gezegd worden dat dat niet voor de eerste 5 minuten van de wedstrijd gold, maar goed, de andere 85 waren prima.

Dan hebben we dus Lorenzo van 1 gekregen, daar hadden ze een paar spitsen over dus hebben ze Lorenzo afgestaan aan 2. Dat is heel fijn, want we maakten niet zo veel doelpunten meer in de laatste wedstrijden. Deze keer draaide Lorenzo zich op de rand van de zestien vrij en schoot hoog en hard op de goal. Ik denk dat een beetje keeper deze bal er nog wel uit had kunnen houden, maar hij zat! De eerste van Lorenzo voor ons. Er zullen er nog wel vele volgen. 4-2.
​
Verder bleef het nog lang gezellig in de kantine en in het dorp. Het eerste won ook, door met 1-2 Willem 1 te verslaan. Jeroen vertelde me dat ie erg genoten had van de wedstrijd. Dat het de eerste helft ook 0-4 had kunnen staan en dat er weer lekker ouderwets op zijn Maastrichts werd gemekkerd op iedereen en anders. En: “Dan is wel heel fijn als je voor staat” aldus Jeroen. 

Het is weer bijna Sinterklaas. En ik zag dat er bij het buurtcentrum zwarte pieten en een sinterklaas naar binnengingen. Ik dacht: “Gelukkig geen politie, schreeuwende kinderen, hooligans of andere ongeregeldheden.” En dan bedenk je je tegelijkertijd dat het dus zo ver is dat je al zo na gaat denken over een simpel verkleedfeestje. Het heeft in de randstad zijn onschuld totaal verloren. Hier in het zuiden trekken we ons daar gelukkig niets van aan. Hoewel, WVV wel een reputatie heeft, we hebben wel zwarte pieten, mannen met wilde baarden, ook vaak politie, hooligans en schreeuwende kinderen. Je moet het ook niet beter proberen te maken dan het is, WVV is WVV.

En toen was ik weer in Keer. Daar staat het gezicht van de mannen van 2 inmiddels zo erg op onweer dat het niet echt meer gezellig is. Er werd voor de 6e keer op rij verloren, met als enige lichtpunt dat de eerste helft nog een redelijk niveau werd gehaald. Lang niet bijzonder, maar gezien de vorige weken zeer acceptabel. Het ging mis vroeg in de tweede helft, toen er een tegendoelpunt viel. Ging van alles mis achter elkaar. En die klappen komen we de laatste weken niet te boven. Daarna was het voetbal uit de ploeg en zag je de gekste dingen.

Na de wedstrijd en na een depressie van een uur of wat, sprak ik Twan. Die had een geweldig weekend met de veteranen gehad. Niet zo zeer vanwege de wedstrijd tegen het 2e veteranenelftal van Eygelshoven (quote: “Die waren helemaal gek” en hij maakte een wat spastische beweging met zijn hand voor zijn hoofd langs), maar vanwege de sfeer en het feit dat ze met 18 man zaterdagavond waren gaan stappen in Maastricht. Tot heel laat, en het was heel gezellig. Ook het eerste was op vrijdagavond met veel mannen de stad in getrokken. Ik heb ze nog gezien, maar zij mij gelukkig niet. En gek genoeg, dat trok me weer een beetje recht. De oude gezelligheid rond voetbal. Hay zou zeggen: “T zijn van die kleine dingen”. Daarmee aangevende dat die eigenlijk veel belangrijker zijn dat alle andere zaken, en gelijk heeft-ie. Misschien moeten we vrijdag of zaterdag ook eens met team 2 de kroeg in. Uit een ander vaatje tappen.

Dan naar de wedstrijd van het eerste. Ik ben het vrijwel nooit eens met de opstelling van Eric Stulens. Ligt aan mij, kan natuurlijk nooit aan de trainer liggen. Maar goed, ook deze keer dacht ik waarom is de opstelling nu weer omgegooid? Ja, Keer verloor met 1-0 vorige week, maar speelde een van hun betere wedstrijden van de afgelopen tijd. Uiteindelijk en dat is heel vervelend, kreeg Eric toch gelijk. Het eerste speelde ook in deze opstelling prima.

Er werden wel minder kansen gecreëerd, maar er werd eigenlijk niets weggegeven. Dat resulteerde in een 3-0 overwinning. Jeroen maakte de eerste, was weer eens langer dan iedereen. De tweede was een aardige goal van Jessy. Die ging door het net, lekker hard. En de 3-0 van Mathijs. Dat was wel mooi, want de vader van Mathijs, een zeer keurige man met eigen boomgaard en huisarts van beroep, vond het niet zo’n goed plan om Mathijs mee naar voren te sturen. Tsja, soms roep je dat soort dingen en wordt het gelijk gelogenstraft. Benieuwd of ie dat thuis nog heeft durven toegeven.

Nu loopt de man niet over van het verstand van voetbal, daar voor hoef je niet lang met hem te praten, maar hij kent zijn eigen kinderen wel. Dat Mathijs met 3-0 nog een gele kaart pakte zag-ie al aankomen. En er valt ook weinig aan te doen. De charme van amateurvoetbal, van mensen en hun tekortkomingen.

Volgende week weer twee uitwedstrijden. Keer 2 is in Maastricht bij Leonidas en Keer 1 vlak in de buurt bij Daalhof. Van harte in uw aandacht aanbevolen! 

Het was vrijdagavond weer tijd voor de jaarlijkse quiz in Gronsveld. Voor de mensen die deze verslagen al even volgen, ik heb niet zo veel met quizzen, maar word gezien als een verstandig iemand binnen de club. En vier jaar geleden vroeg Maurice (oud-trainer) mij of ik een team bij elkaar kon krijgen voor deze avond.

Ik had er een hard hoofd in, veel voetbalkennis was wel aanwezig in de club, maar over andere dingen weet men over het algemeen vrij weinig. Nu, vier jaar verder, zijn we in 4 quizzen 1e, gedeeld 3e, gedeeld 5e en 16e geworden. Eigenlijk zijn we alleen 1 keer gevloerd door een ronde ‘carnaval’.

Het gekke met quizzen is ook dat je daar niet veel verstand voor hoeft te hebben, als je ergens toevallig iets van weet, slagen tijdens de 1e wereldoorlog, FC. Kampioenen, Johnny de Mol of een buizerd, het kan zo maar van pas komen. Sem die dit jaar zijn debuut maakte, dacht geen enkel antwoord te weten, maar kwam er gaandeweg de quiz wel achter dat ook hij (ja, zelf Sem) dingen weet.

Uiteindelijk gaat het niet om de quiz, maar om de geweldige avond die organisatie elk jaar weer in elkaar draait. Met de leuke filmpjes, de tombola en vele andere grappen en grollen. Grote pluim naar hen voor alweer 8 edities van deze avond. Als ze het volgend jaar weer organiseren, gaan we weer!

Dan het voetbal van dit weekend. Ik begin eens met het eerste. Dat speelde in de middag tegen Jekerdal. Uit. Het verbaast me altijd wat een ‘koude’ club dat is. Voor zo’n grote vereniging staan er extreem weinig mensen langs de lijn te kijken en ik heb ook het idee dat ze de kantine niet in eigen beheer hebben. Nee, dat is hele andere voetbalbeleving dan bij Keer.

En ik stond daar langs de lijn en kreeg van die gekke gedachten als: “Die Pierre is eigenlijk best een aardige voetballer.” Dat kwam ook omdat Keer gewoon de betere ploeg was. Er werd redelijk goed gevoetbald en zeker een kans of 15 gecreëerd. De voorzitter heeft er misschien meer in zijn aantekeningenboekje staan. Maar de lat en de paal zijn geraakt, van 4 meter vloog de bal langs de goal, er werd een bal net aan van de doellijn getrapt. Nee, eigenlijk was de mannen van Keer 1 niets te verwijten. Behalve dat je gewoon goals moet maken.

Of zoals onze keeper, die trouwens ook weer zeer goed speelde, het zei na de wedstrijd. Beetje gefrustreerd, dus te serieus moet je het niet nemen: “Zelf een blindenelftal maakt er meer”. Ik wou nog zeggen: “Nou, in ieder geval niet minder”. Maar dat leek me toch niet zo’n puik plan. Het was al pijnlijk genoeg een wedstrijd zo te verliezen.

En dan kom je toch in de onderste regionen van de stand uit. Doodzonde. Want de wedstrijden die ik gezien heb van Keer 1 waren zeer het aankijken waard en meer punten was niet onverdiend geweest. Ja, de wedstrijd tegen Willem 1, dat was verschrikkelijk. Maar de rest van de potjes had Keer aandeel in het spel als ze al niet de betere ploeg waren. Dus het komt goed, ze moeten toch 7e worden dit seizoen.

Dan naar de vrije val van Keer 2. Daar gaat het niet goed. Er wordt veel verloren. Inmiddels 5x achter elkaar en de muziek lijkt er ook volledig uit. Ook vandaag ging het weer erg gemakkelijk. Kijk, na 4 vier nederlagen speelt niemand met al te veel vertrouwen en verwacht je ook niet 90 minuten lang goed voetbal. Maar ook de passie en de strijd begint af te nemen.

We kwamen in de eerste helft nog wel op 0-1 door Michiel, nadat Mingel de bal netjes van de rechtsback van SVME in zijn voeten kreeg. Maar daarna ging het mis. Simpel balverlies bracht laatste man Jordy in een 1 op 1 situatie. Hij stopte de doorgebroken speler op onreglementaire wijze, kreeg geel en we moesten dus 10 minuten met 10 man verder. 5 voor rust, 5 na rust.

In die tijd vielen 3 doelpunten en is de wedstrijd verloren. En dat kan echt niet. Dan knakt er natuurlijk ook echt iets. De rest van de tweede helft werd nog wel geprobeerd kansen te creëren, maar echt gevaarlijk waren we eigenlijk de hele wedstrijd niet. Jordy (ja, de laatste man) had nog de beste kans uit een kopbal. Maar goed, de Engelsen zeggen dan: “That tells a story in itself”.
​
Goed, we snakken in Keer naar punten. Liefst volgende week 2x 3 punten. Want veel helpt, maar niets werkt zo goed als gewoon weer wedstrijden gaan winnen. 

Vandaag de 11e van de 11e, of Sint-Maarten, stond de wedstrijd tegen Scharn op het programma. Uit. Het was vroeg! Heel Vroeg. Verzamelen om kwart voor negen bij Scharn. De wedstrijd zou om kwart voor 10 beginnen zodat de volgende wedstrijd daar achteraan op het hoofdveld gespeeld zou kunnen worden.

Helaas bleek niet alles helemaal goed afgesproken te zijn en begon de wedstrijd uiteindelijk alsnog op het eerder afgesproken tijdstip van 10 uur. Daarbij hadden we nog een paar andere ‘probleempjes’. Onze keeper Q was geblesseerd en we hadden geen andere keeper bij ons. Sem heeft de handschoenen van Q aan gedaan, had verder een soort ijshockeypak aan en het leek net een keeper. Sem verdedigde overigens met een leeuwenhart zijn goal en keepte zeer verdienstelijk.

Dan de andere probleempjes, de sfeer in het team, maar als eerste. We hebben drie keer verloren en ook de intensiteit op de trainingen laat te wensen over. Daardoor is er een wat lamme sfeer. Niet echt een sfeer om een goede scherpe pot voetbal neer te zetten. Dan een ander en ook groot probleem, is het aantal geblesseerden, half geblesseerden. En dan tel ik Remy en Henneke even niet mee. Maar met Bas Tieleman, Koen (net terug), Jordy, Eric, Max en Q dus wordt je elftal normaliter niet zwakker.

Nu hebben we al een aantal jaren een brede selectie. Daardoor kan er ook bij een dergelijke lijst + afwezigen (Pierre en Niels) nog steeds een zeer respectabel elftal op gesteld worden. Een elftal dat zich zeker kan meten met Scharn 3. Een elftal met goede voetballers, die over het algemeen allemaal semi gestopt zijn. Wel nog wedstrijden spelen, maar niet meer trainen.

Vandaag was het over de hele wedstrijd duidelijk dat Scharn de betere ploeg was en ook het meeste aanspraak maakte op de overwinning die ze uiteindelijk ook kregen. We kwamen nog wel voor. Want ondanks dat we onder de voet werden gelopen, was het Eric die een paar keer met zijn snelheid voor enorm veel gevaar zorgde voor de goal van Scharn. Die kansen gingen er allemaal niet in.

Het was Roel Eerens die weer eens wat oude magie toverde uit zijn rechtervoet. De voorzet was panklaar zoals dat heet in voetballand. Daar hoef je dan als spits echt niets meer aan te doen. Kopbal Eric 0-1.

Dat was ook de ruststand, want met kunst- en vliegwerk werden aan de andere kant goals voorkomen. Soms ook met het nodige geluk. Nee, we stonden wel een beetje tegen de verhoudingen in met 0-1 voor.
In de tweede helft ging het dan ook snel 2x mis. Een keer door terugspeelbal op de keeper (Sem) en een speler van Scharn die daar tussen kwam en 1 keer door niet duidelijk uitverdedigen waardoor een speler van Scharn schuin kon inschieten.

Daarna werd nog wel geprobeerd om te voetballen en weer de draad op te pakken, maar dat lukte niet echt overtuigend. Ludo beweerde na de wedstrijd dat het veld echt vroeger een paar meter breder was dan nu. Maar in het kort, te weinig beweging zonder bal, te veel balverlies in de opbouw, te gehaast, zonder overleg. En dat ziet er dan heel slecht uit vanaf de kant. Dat weet ik zelf als supporter ook.

Bij een situatie voor de goal Scharn gebeurde niet veel, maar er stonden te veel mensen (waaronder uw reporter) voor de bal. Op het middenveld werd toen balverlies geleden. Baltis (goede oude vriend) kwam aan de bal, en uw reporter zag het onheil al op keer afkomen. Met een ultieme sprint probeerde hij de splijtende pass nog te onderscheppen. Helaas struikelde hij in die poging dat te doen en kon de spits van Scharn doorlopen en doelpunt nummer 3 maken.

Daarna misten wij nog een penalty, maakte Scharn de 4-1 en wij via Koen de 4-2. En dan verlaat je geheel leeg het veld. Want als je wint, dan voel je nog een uur na de wedstrijd energie, maar als je verliest voel je nog een uur of wat de pijn.
​
Volgende week geen wedstrijd van Keer 2. Keer 1 speelt tegen Bunde. En over twee weken gaan we ook met het tweede weer eens winnen. Schouders er onder en gewoon weer ons best gaan doen!

Het is bijna november en eigenlijk was het deze zondag voor het eerst echt goed koud. De bladeren vallen al een tijdje van de bomen, meestal een teken dat de blessures en afmeldingen toenemen. Maar door de warmte hadden we nog een aantal echt warme zondagen in de oktober gehad.
​
Schillings (sponsor) had gezorgd voor nieuwe shirts. Witte shirts deze keer. Vind ze zelf erg mooi. Enige is, er zit niet veel stof aan, dus dat zorgt ook voor wat problemen als het echt koud wordt. Op te lossen met een ondertrui voor de koukleumen natuurlijk, maar die moet dan weer dezelfde kleur hebben als het shirtje eigenlijk. En omdat we jarenlang in het zwart hebben gespeeld heeft het grootste deel van ons een zwart ondertruitje in de tas. We speelden dus voor een deel in het zwart-wit.

SCM kwam op bezoek in de ochtend. Brengen altijd wat mee. Namelijk wedstrijden uit het verleden. Maar ook vaak een goede ploeg met een hoop spelers die jarenlang op een hoger niveau gespeeld hebben. Ook deze keer was het voetballend een zeer aardige ploeg. Alleen natuurlijk wel wat ouder dan ons team. Hoewel, het tweede elftal begint ook ouder en ouder te worden. En zeker omdat veel van de jongere spelers van ons geblesseerd waren: Eric, Jordy, Koen, zal de gemiddelde leeftijd dicht of misschien wel over de 30 hebben gelegen aan onze kant.

Goed, we speelden een wedstrijd waarin we duidelijk de mindere waren. Gezien het wedstrijdbeeld had het ook 1-4 of 1-5 kunnen zijn. Eerder dan dat Keer nog meer dan 1 doelpunt kan kunnen maken.
Q haalde nog een paar goede ballen er uit. De nummer 18 ‘pötterke’ was een plaag voor uw reporter en was de verdediging keer op keer te slim af. Dat er uiteindelijk maar 2 doelpunten en 1 assist van zijn voet kwamen was nog weinig.

Daar tegenover hebben we niet veel kunnen zetten. In het tweede deel van de eerste helft speelden we een tijdje lang op de helft van SCM en zetten we ze aardig onder druk. Bas maakte in die periode ook de 1-1. Ik had het idee dat de keeper niet helemaal goed in zijn goal stond. Maar veel respect voor Bas die nog terugkomt van een blessure en het een helft lang volhield. En dus ook nog voor het nodige gevaar zorgde.

In de tweede helft waren we wel de mindere, maar had Michiel ineens een kans vrij voor de keeper, die er helaas niet in ging. Zo had het, ondanks dat SCM gewoon vandaag de betere was, nog goed kunnen komen. Maar we verloren volkomen terecht met 1-3. Laten we hopen dat Sem fit is volgende week. Hij liep een blessure op in een merkwaardig duel in de 16 meter van SCM. In het kort, niet iedereen heeft het goed kunnen zien, maar Sem vertelde dat de verdediger van SCM hem op de keeper lanceerde met een vrij harde overtreding. Keeper kwaad op Semmie, maar Semmie kon hierdoor niet de bal spelen en had eigenlijk een pingel verdiend. Maar goed, die kreeg hij niet.

Dan het eerste. Ook een witte shirts en wat mij opviel, iedereen behalve Jessy ook op zwarte schoenen! Keurig! Wie kwamen op bezoek? Hulsberg. Op dat moment de koplopers in 4a. Maar Keer heeft de gewoonte wel goed te spelen tegen dat soort tegenstanders. Dus ik had er wel zin in!

En de eerste helft gaf ook echt wat er van mocht hopen! Een mooie wedstrijd, waar Keer de beste kansen kreeg. Weinig ballen die de takken in vlogen, ja Mathijs een keertje, maar dat moest. Speelde een briljante pot achterin overigens. Net als de rest van de verdediging. Er werd zeer geconcentreerd verdedigd.

En de voorwaartsen zorgden ook voor het nodige gevaar. Jeroen was heel dichtbij, met een mooi vlammend schot. Werd onderweg nog aangeraakt, maar de keeper hield em met miraculeuze redding er uit. Overigens over keepers, Mikey zag er wel wat beter niet (qua uitstraling) dan deze keeper. En wat ik ook niet goed kon verklaren, was dat de uittrappen van Mike de eerste helft denk ik 20 meter verder kwamen dan de 2e helft. Volgens mij stond er geen wind, maar misschien was dat op het veld anders.

De 1-0 viel op slag van rust en was redelijk verdiend. Jim had een strakke vrije trap in huis. Voor de goal langs altijd gevaarlijk. En daar was dan dus de enige speler die niet op zwarte schoenen speelde. Zeg maar het goudhaantje van Keer. Hij kon relatief gemakkelijk van een meter of 5 scoren.

Hoopvolle geluiden in de rust. Zelfs bij de trouwe meestal zeer kritische aanhang. Maar er was ook weinig om je druk om te maken. Kon Keer het de tweede helft hetzelfde op de mat leggen? U voelt het natuurlijk al aankomen of u heeft net als ik zo’n appje waar de uitslagen op binnen komen. Waarom leest u mijn verslagen eigenlijk?

10 minuten na rust was het gebeurd. Twee keer kreeg Keer de bal niet uit de zestien en gaf zo Hulsberg dat zeker niet goed voetbalde de mogelijkheid de wedstrijd om te keren. Daarna, quote aanvoerder: “was het pingpongen”. Er zat weinig meer in, van twee kanten niet.

Voor mij als trouwe fan heeft zo’n wedstrijd wel twee kanten. Ik hou er van om de jongens te zien voetballen. En ik hou ook wel zo veel van voetbal dat het langeballenverhaal mij niet zo bekoort. Ik had met Cas nog een mooie discussie hierover donderdag en ik hoop altijd een beetje op dat soort voetballertjes. Die willen gewoon ballen. Dus als je mij vraagt: “Keek je met plezier naar de wedstrijd?” Dan is het antwoord: “Ja! Zeker!” Maar je ziet zeker in de situatie waar Keer zit, graag ook drie punten. Het is een soort matrix. Goed voetbal, slecht voetbal, winnen, verliezen. Goed voetbal en winnen is een prachtige zondag, goed voetbal en verliezen een mindere zondag, winnen en slecht voetbal is ok. En slecht voetbal en verliezen, dan…

En dan is er ook nog iets met het weer dat een beetje moet meewerken. Ach, je denkt dat voetballer van het eerste lastig is, maar als supporter heb je het zeker net zo lastig. Laat staan de grensrechter van 1. 

Hadden we niet wat eerder moeten wisselen? Hadden we niet wat meer vertrouwen in het eerste moeten hebben? Zodra je verliest, of je hebt ongelijk, komen dat soort vragen altijd als eerste op. Zo ook deze zondag.

Ik moet natuurlijk nog wel iets kwijt over mijn grote vriend Trump. De goede man heeft nu zijn tanden gezet in het INF-verdrag. Hoe leg ik dat uit? Je hebt buren in Wittevrouwenveld, je weet dat zijn niet de meest koosjere figuren. Handelen in allerlei spullen, vergiftigen wel eens een kat, zetten zonder pardon de hele straat op stelten, er staat stroom op het tuinhekje. Nu heb je daar al jaren last van en heb je een raketinstallatie in de achtertuin gebouwd om, als het moment komt, te kunnen toeslaan. Of terugslaan eigenlijk. Daarop heeft je buurman in WVV een nog grotere raketinstallatie in zijn achtertuin geplaatst.

Toen overleed de buurman en kreeg je met zijn te maken met zijn zoon Gorba Tjov. Dat was de eerste WVV-er die je verstond en met hem kwam je al snel tot een vergelijk om die achterlijke raketinstallaties aan beide kanten af te breken. Dit gaat jaren goed en rustig. De buren doen nog wel de vreselijkste dingen, maar er geen gevaar dat je na een bezoekje aan het Geusseltbad je eigen huis niet meer kan terugvinden.

Je wordt oud en je neefje Donald komt bij je wonen. Te dom om iets van de geschiedenis te weten en te verwend om zich door iemand maar ook iets te laten zeggen. Die denkt zonder verder bewijs, die buren zijn weer bezig aan een raketinstallatie. Laat ik daar via de lokale krant iedereen van op de hoogte brengen. Nogmaals zonder enig bewijs dat dit zo is. Buurman is niet zo blij.

Nou, dat heeft zich dus afgespeeld in Amerika. Of het was fake news. Kan ook. Zondagochtend 10u. We hadden een probleempje: Jordy bleek niet fit, en ook Eric had zich voor wedstrijd afgemeld. Dan met de vele blessures en afmeldingen hou je bij ons er nog 13 over. Q, Ludo, Mingel, Henneke, Remy. Eerens, Niels, Aarts. Sem, Mitch, Michiel. Bank: Menno en Sander. Ander probleem was dat we vandaag tegen BMR speelden. Met alle respect voor alle tegenstanders tot nu toe, dit is wel een serieuze test.

Het ging dus ook mis. BMR won volledig verdiend met 2-3. 0-1 werd het door een doelpunt in de eerste helft. 0-2 en 0-3 vielen in de tweede helft door persoonlijke fouten (waaronder 1 van uw reporter, die pardoes de aanvoerder van BMR inspeelde). Daarna kwamen we nog terug. Dat was eigenlijk een wonder.

Door wat opportunistischer te gaan spelen, en door de paniek bij BMR wisten we ineens kansen te creeren. In de eerste helft hebben we volgens mij niet eens op doel geschoten. Maar in laatste stuk van de tweede helft kwamen ineens kansen.

Roel Aarts maakte de 1-3 en vlak daarna maakte Sander via de borst van de verdediger van BMR de 2-3. Dat was helaas wel 2 minuten voor het einde. Mooi was dat we nog wel een vrije trap op 25 meter van de goal kregen. Mingel kreeg em er helaas niet in extremis in. Daarmee, nogmaals, verloren we een wedstrijd waar we eigenlijk nooit in gezeten hadden. BMR won verdiend. Nog een pluim voor de goed leidende scheidsrechter, die het zeker aan het einde ineens wat lastiger kreeg. Een opstootje waarbij de zwaarste en grootste van BMR werd ‘omgeduwd’ door Michiel, ons vlieggewicht. Dat was voor het toegestroomde publiek redelijk hilarisch.

Dat het eerste. Daar was ik afwezig. Haslou is iets te ver. En heel eerlijk gezegd, na twee avonden wat te hebben gesproken met de spelers die het moesten gaan doen, dacht ik, kleine nederlaag dat zal het wel worden.

Maar de mannen hielden stand en namen een puntje mee uit Elsloo. Geeft eens te meer aan dat het 1e in de vierde klasse niet bang hoeven te zijn. Ja, kampioen worden ze niet, maar genoeg punten voor een fijn leven in de vierde klasse moet toch lukken!

Volgende week twee prachtige wedstrijden op Bakkerbosch. Hopelijk heeft Boy deze keer de entree geregeld. Het 2e speelt tegen SCM en dat is een wedstrijd waar je gegeven de historie van weet dat het er vol op gaat! Mijn messen zijn geslepen. Het eerste krijgt bezoek van Hulsberg. Vorig jaar werd dat 1-0. Nu staat Hulsberg bovenaan, dus eens kijken wat de mannen van Stulens kunnen doen.