Iedereen die ongeveer net zo oud is als ik, kent All-Stars. Tv-serie over Swift Boys, een voetbalclub met een voorzitter die aan de drank is, een bij elkaar geraapte zootje voetballers, vervallen complex en een lekker wijf in de kantine (Katja Schuurman). Zondagochtend dacht ik even dat Sjonnie uit die serie binnen kwam gelopen in de kleedkamer. Sjonnie is in de serie de sjacheraar die aan oude auto’s zit te klooien en met zijn oude Volvo altijd autopech heeft. Dit keer kwam er eerst een paar liter benzine binnen en toen Bas.

Klein ongelukje achter in de auto. De jerrycan met benzine die Bas zorgvuldig was gaan ophalen in België was omgevallen op de sporttas. Een enorme stank was het gevolg. Ach, op zulke momenten is het in Keer dus net All-Stars. Ze zouden met de karakters uit het tweede zo een nieuwe serie kunnen opnemen.

We waren dus in Eijsden. Al een paar jaar de best voetballende ploeg in onze klasse. En we hebben er over het algemeen niet veel in te brengen. Zeker niet op het platgelopen kunstgras daar. Het zou dus wel een zware wedstrijd worden. De warming-up liep ook niet zoals verwacht. En toen Paul zei: “Never change a winning team”, daarmee aangevend dat we dezelfde 11 in het veld zouden sturen als vorige week, dachten Semmie en ik: “Maar de opstelling van vorige week was een noodgreep, we hadden er toen 12 waarvan er 1 net terug was van vakantie.” Geen garanties dus.

Maar wat er ook in het tweede geslopen is, geen idee, het elftal stond weer. Niet dat we beter waren, sterker Eijsden was de eerste helft veel beter. Maar er werden niet aan de lopende band kansen weggegeven, er was genoeg strijdlust. In balbezit was het alleen heel erg matig. Veel ballen werden te hard of te laat gegeven, of zelf naar spoken gespeeld. Die er dan natuurlijk ook niet stonden.

Eijsden had een goede laatste man, een goed middenveld en een sterke vaardige spits. En we hebben de eerste helft wel een paar waarschuwinkjes gehad. Een echt grote kans voor de spits, die Mike wegbokste. En toen gebeurde dus wat je soms een beetje mee moet hebben. Een van de vele goede lange trappen van Mike werd door de verdediging en de keeper van Eijsden verkeerd ingeschat. En dan duikt daar altijd Lorenzo op, die is daar dan op tijd. 0-1. Verder speelde Lorenzo overigens een dramatische eerste helft. Spitsen worden afgerekend op hun doelpunten. Ik vind dat als verdediger best frustrerend, maar het werkt wel zo.

Levy had in de rust nog even een mededeling voor het team. “Jongens, we houden gewoon onze eigen man, waar die ook naar toe gaat. Een man overnemen dat kunnen we niet!” Klopt. Vaak zorgt dat voor meer onrust dan het ons oplevert. Verder sprak Hay de profetische woorden: “Nog even volhouden en dan kan er hier een leuk resultaat in zitten.” Dat gevoel had ik nog niet helemaal. Maar achteraf klopte het helemaal.

Eijsden drukte de eerste 15-20 nog flink op het doel van Keer. Zonder echt gevaarlijk te worden. Mike moest nog 1 bal onder de lat vandaan halen, maar verder dan wat afstandsschoten kwam Eijsden niet. Daarna liep Eijsden niet meer, vielen er gaten zo groot als overhemd van mijn grootmoeder. En hadden we de kans het spel naar ons toe te trekken. Dat ging wel, maar we misten ook wel veel mooie kansen.
Tot de keeper van Eijsden ons ook nog eens mee ging helpen. Levy liep door op ongelukkige keeper, die over de bal heen maaide. En daarna kon ie m in het lege doel lopen. De spitsen van Eijsden stortten op het kunstgras van ellende. Daarmee was de wedstrijd wel min of meer gespeeld. Al hadden we met 0-4 moeten winnen. De kansen werden van goede kansen niet te missen kansen, maar Levy, Niels en Mitch konden niet scoren. De uitstekend leidende scheids floot voor het einde en Keer trok toch wel een beetje onverwacht drie punten over de streep in Eijsden.

Daarna was het ook in de kantine van Eijsden gezellig, Keer blijft overal wel even hangen, ook in Eijsden. Maar we moesten op een gegeven moment wel terug naar Keer voor het hoofdgerecht. Keer-DBSV.

Ik moet eerlijk zijn als verslaggever, het was de slechtste wedstrijd van Keer die ik gezien had dit seizoen. En als DBSV er een punt of misschien zelfs wel meer aan over had gehouden, was dat niet tegen de verhoudingen in geweest.

De studentenploeg had dan ook een leuk ploegje meegenomen naar Keer. Met vooral achterin en op het middenveld zeer vaardige voetballers. En bij Keer was een aantal spelers vandaag niet op z’n best of half geblesseerd. Dat gaf in de eerste helft een op en neer gaande wedstrijd. Met uiteindelijk 1-0 ruststand door Jeroen, die de enige uitgespeelde aanval in twee instantie afrondde. Jeroen kopte ook nog een vrije trap zo briljant goed in dat ie via de binnenkant van de paal er weer uit ging. Maar verder kwam Keer niet tot kansen of aanvallen. Veel kwam uit stilstaande situaties.

De tweede helft was DBSV echt op zoek naar de gelijkmaker en, net als bij het tweede, dacht je op gegeven moment ook wel dat ze daar recht op hadden. Maar hij viel maar niet, ook door (wederom) goed keeperswerk van Q.

En dan had Lucky Stulens nog 1 wissel tegen het einde van de wedstrijd. Niels het broertje van Casper kwam erin. Die hadden ze verteld dat hij de marathon moest gaan lopen. Hij heeft denk ik in de minuten dat ie op het veld stond, meer gelopen dan Pierre de hele wedstrijd lang. En een keer loonde dat. Een soort van counter werd gestuit door een overtreding van DBSV. De uitstekend fluitende jonge scheidsrechter gaf voordeel, waarna Niels een sprint van een meter of 30 inzette om vervolgens de bal aan zijn meegelopen broer te geven. Die schoot onberispelijk raak. 2-0. Doosje dicht.
​
Dus eigenlijk samengevat twee wedstrijden waar de tegenstander van Keer gedacht heeft dat er veel meer in gezeten heeft. Keer was niet op zijn best, maar won toch twee keer met 2-0. Kijken of we volgende week weer 6 punten kunnen halen!

U moet u voorstellen. Het is zondagochtend en u kijkt naar buiten. En het is het slechtste weer in tijden. Koud en nat. Maar ook echt koud en nat. En nergens ook maar een opklaring te vinden. Dan is het wel even moeilijk om niet in je bed te blijven liggen, maar zondagochtend je hobby te gaan uitoefenen met 11 andere jongens. In de regen, minimaal 90 minuten, ook nog op kunstgras.

We hadden door vooral het Oktoberfest, maar twaalf man. En zoals u als trouwe lezer weet, hadden we met 2 dit seizoen nog geen wedstrijd gewonnen. Hay had er dan ook geheel geen vertrouwen in, en eerlijk gezegd, ik was zelf al blij als ik een beetje fatsoenlijke wedstrijd zou spelen. Neem dan mee dat we een aantal half geblesseerden hebben en iemand (Lorenzo) die net twee dagen terug was van vakantie, en elke bookmaker had zijn geld niet op Keer gezet.

We startten in de opstelling: Mike, Sander, Eerens, Henneke, Luuk. Sem, Mitch, Niels. Levi, Koen en Bas. Wissel: Lorenzo. Het was deze keer niet moeilijk voor de trainer. Dit was wat we hadden. Vlak voor de wedstrijd kwam het bericht binnen dat het 1e afgelast werd. In allerijl heeft Paul een aantal spelers van 1 gebeld of ze met dit weer bereid waren bij 2 mee te voetballen. En er kwamen er gewoon 3! Grote klasse van Guenaut, Rens en Jim. Mooie geste.

Naja, dan begint dus de wedstrijd en je verwacht van alles, maar eigenlijk niet wat er gebeurde. Het ging redelijk goed tegen ook een goed fel spelend SCG. We kregen kansen! Ja, dat was al heel wat. En achterin hielden we het redelijk droog. Alleen de tegenstander van Sander was zo handig dat ie een aantal keer dacht langs Sander te snellen. Maar Sander kwam steeds weer terug. Of Roel die als laatste man zeer verdienstelijk speelde, loste het dreigende gevaar op. En anders haalde Mike nog wel een paar ballen weg. Hij stond toch in de goal.

Het werd 1-0 door Bas. Rand zestien haalde hij uit. Werd aangeraakt en kreeg een perfecte curve mee. Dat was ook even geleden dat we op voorsprong waren gekomen. Daarna viel uit een corner de 1-1, waar even niet zo best gedekt werd. En dan heb ik zelf altijd even de schrik er in. Als het slecht gaat, kun je tegenslagen slecht verwerken. En vaak wordt het dan van kwaad erger.

Maar Bas had vandaag zwarte wondersloffen aan. U weet, ik voetbal al meer dan 10 jaar met de man. En als Bas echt goed is, draait ie met zijn lichaam naar de goal toe, misschien nog een tikje opzij en dan verwoestend uithalen met links. Dat hebben we al een tijdje niet meer gezien, maar vlak na de 1-1 maakte Bas weer een ‘vintage-Basgoal’. De 2-1!

Dat was ook de ruststand. In de rust was de verbazing van het gezicht van Hay af te scheppen. En dat snapte ik wel. Op de trainingen en in de afgelopen wedstrijd ging echt veel meer fout dan goed en vandaag was dat andersom. Het was alsof iedereen voor 1 keer even wou laten zien dat het allemaal toch nog wel kon.

Maar goed, er is nog een tweede helft te voetballen. En ik denk dat SCG daar ook nog veel van verwacht had. Maar dat was tevergeefs. Het werd al snel 3-1 door Koen die redelijk onschuldig op doel kopte. Compleet houdbare kopbal, maar niet voor de keeper van SCG. Voorzetje met gevoel van Bas. Ja, Bas was goed op weg Man of Match te worden.

Maar toen kregen we een pingel. En ik moet altijd zeggen dat ik respect heb voor een spits die gewoon de bal pakt en gaat schieten. Je hebt er ook genoeg die ’t niet willen of durven. Maar Bas miste helaas de pingel. Maakte dat uit? Nee, eigenlijk niet. We gingen gewoon vrolijk door met kansen creëren. Daaruit viel ook de 4-1 door Koen.

Daarna kwamen de ingevlogen wissels erin. Guenaut, Rens en Jim. Alle drie voor het tweede eigenlijk te goed, maar goed, de wedstrijd is gespeeld bij 4-1. Het werd nog 5-1 door Mitch en 6-1 door een eigen doelpunt. Waarna de scheidsrechter affloot.

Moet ik nog even 3 dingen kwijt. Loek had zich afgemeld als scheids. En Guyan (ja, weer van 1) was bereid gevonden om te fluiten. Hij floot echt een prima pot. Fijn om weer eens scheids te hebben die veel door laat voetballen. Had misschien hier en daar wel voor een handsbal mogen fluiten, maar op alle belangrijke momenten zat ie erbij en deed ie het juiste. Guyan is natuurlijk sowieso 1 van mijn favoriete spelers van 1, zoals u weet, maar hij mag ook wel vaker bij ons fluiten!

Dan, de mooiste feestjes zijn ongeplande feestjes. De kantine stond volledig op zijn kop toen de 3 jongens die van SCG waren blijven hangen een rondje aan de hele kantine gaven. Daarna werd het een groot meezingfeest. Met Mike, Cas en Henneke aan de microfoon. Het was ongelofelijk gezellig en niemand ging daardoor vroeg naar huis. We hoefden natuurlijk ook niet naar 1. Op een gegeven moment zat ik naast Sem en zei: “Normaal heb je deze sfeer ergens om 01:30 in de stad, maar nu is het 3 uur.” De voorzitter heeft nog een rondje gegeven, Hay en Paul en de mannen van SCG ook. Boy was de DJ en verder had iedereen een heerlijke tijd. Bijzonder, maar dat is wel Keer zoals het hoort. De uitwedstrijd bij SCG zullen we ook even daar in de kantine blijven hangen.

En dan deze foto:

Mitch showde in de kleedkamer vol trots zijn voetafdruk op zijn lichaam. Maar zat precies naast de verkeerde. Namelijk naast Mike en uw verslaggever. Die zijn nog van de oude stempel. Wij kwamen altijd zo terug van een potje voetbal. Mijn moeder begreep nooit zo dat dat erbij hoorde. Maar goed, je liep er in ieder geval niet mee te koop. Het was normaal. Dat is nu blijkbaar anders.
​
Volgende week is er een uitwedstrijd tegen Eijsden voor 2 en speelt 1 thuis tegen DBSV. Dat op voetbal soms geen pijl te trekken valt, zag je vandaag. Dus ik durf geen uitspraken te doen over de afloop. We gaan met alle voetballers, trainers en supporters (waaronder de voorzitter) weer ons uiterste best doen. En nu stop ik, anders beginnen mijn verslagen veel te veel te lijken op de verslagen van die Facebookmevrouw.  

​Het was weer Prinsjesdag deze week. Is er iets veranderd? Nou, uw politieke verslaggever heeft ook wel iets met Frits Wester gemeen, je raakt aan de alcohol van de verslaglegging van deze dagen. Is er een advocaat vermoord in Amsterdam, hoor je niks meer over de Algemene Beschouwingen. Niet het eerste slachtoffer in een lange drugsoorlog die in de ‘nieuwe’ onderwereld van Amsterdam woedt. Maar omdat die advocaat tot de linkse grachtengordel behoort is dat ineens veel groter nieuws, dan de moord op de broer van een kroongetuige of de man die voor een ander werd aangezien. Het is linkse media die weer geschokt is, niet de gewone burger.

Die heeft al lang door dat de politie het niet meer voor het zeggen heeft, en vooral, dat de politie niet weet waar de ellende zit. Veel burgers weten eerder dan de politie waar criminaliteit zit. Heeft allemaal te maken met de vele bezuinigingen op politie, wijkagenten en bijvoorbeeld jeugdzorg.

Als je nog eens wat over de cocaïnesmokkel in Nederland wil weten, lees een willekeurig boek van een goed ingevoerde journalist en je komt erachter dat de staat niet in staat is deze stromen te stoppen. Het is simpel, de economische belangen in de haven zijn belangrijker dan het stoppen van deze transporten. Dat is een keuze die deze regering maakt. En ze stoppen nu geloof ik 15% van de totale handel. Dat wordt door de cocaïnebazen ingecalculeerd. En zo nu en dan ontstaat er een schuld van 16 miljoen door dit soort ongein. En een mensenleven is goedkoper of ja een Kalasjnikov in ieder geval wel. Het is vrij simpel eigenlijk.

En ik geloof niet dat je dat kan stoppen. Maar wat je wel kan voorkomen is dat hele groepen jongeren zich aansluiten bij deze boefjes. Dat zijn namelijk niet die Koentjes en Semmies van deze wereld. Het zijn al bijna opgegeven jongeren. Ik denk dat goed ingevoerde mensen in een dorp als Keer ook zo kunnen opnoemen wie daar voor vatbaar zouden kunnen zijn.

Terug naar het voetbal. Het 2e speelde vandaag zijn eerste competitiewedstrijd tegen BMR. Op kunstgras. Het werd 0-3. Dat was een verdiende nederlaag. BMR was de tweede helft gewoon beter. De 0-1 en de 0-3 waren echter bij beter verdedigen van Keer niet gevallen. Dat was vandaag niet al te best. Maar goed, aan de andere kant, waar we in de eerste helft nog wel 1 a 2 kansen hebben gecreëerd, was dat in de tweede helft helemaal niet het geval. Er zijn wel wat voorzetten langs en over de keeper van BMR gevlogen, maar er was niemand van Keer om er iets mee te doen. We hadden als alles mee had gezeten 1 doelpunt gemaakt en daarmee dus ook nooit de wedstrijd gewonnen.

Dan naar het eerste. Dat speelde tegen Margraten. En er was een hoop publiek op af gekomen. Probleem voor mij is dan altijd weer dat je tussen allerlei mensen staat die niet echt kijk op het spelletje hebben. Dat leidt weleens een beetje af.

Kijk, Keer speelde niet zijn beste wedstrijd. Vooral het middenveld was vandaag niet goed genoeg. Ook niet slecht. Maar Jim, Casper en Ian kregen het niet voor elkaar het spel te versnellen en de balcirculatie op het niveau van de bekerwedstrijden te krijgen. Wat je dan krijgt, is dat bijvoorbeeld Lars de bal op het verkeerde moment krijgt of Mathijs of Q een lange bal moet geven. En dan worden de supporters weer boos. Zo werkt dat.

Maar aan de andere kant werd er goed gedisciplineerd verdedigd en was het aantal kansen dat Margraten kreeg heel laag. In een fase dat Keer wat inzakte in de eerste helft, viel de 0-1. Een volgens mij wat gelukkig geraakte vrije trap, kwam laag voor de goal van Q langs. Niemand trapte m weg en de spits van Margraten gooide ziel en zaligheid erin en de bal vloog tegen het net.

Dan merk je dat het vandaag niet werkt op de voetballende manier. En moet je iets anders verzinnen. Je hebt bijvoorbeeld het plan *smitsmansslingerworp* nog. Dan bestaat heel simpel uit:

• Zorg dat je een ingooi krijgt ver op de helft van de tegenstander
• Guenaut doet een ingooi die eigenlijk volgens de regels niet mag
• Jeroen staat op de vijf meter
• Kopt door
• En dan moet daar een goed iemand staan

Nou, dat hadden we een keer of 16 gezien en steeds was er geen schot op doel. Of gekraakt of de verkeerde persoon kreeg de bal of de lange verdediger van Margraten won het duel van Jeroen.

Tegen de tijd dat de Keerse aanhang de bui langzaam zag hangen, werd die verdediger naar de kant gehaald. En ik denk dat Margraten dat 2 punten gekost heeft. Want bij een van de eerste ingooien daarna, kopte Jeroen door. En dan stond daar eindelijk de goede man. Sverre! 1-1.
​
Dat was wel verdiend, vond ook de aanhang van Margraten. Margraten was de tweede helft niet meer aan het voetballen en gooide alles lang naar voren. Goed, we zijn begonnen. Volgende week weer 2 uitwedstrijden. Kijken of we meer dan 1 punt kunnen halen. 

In deze weken wordt overal de bevrijding gevierd/herdacht. Met parades van oude voertuigen, vliegshows en zelfs een heuse quiz. Het is natuurlijk inmiddels een hele tijd geleden maar de tweede wereldoorlog blijft leven. Mij fascineert het ook mateloos. Niet zo zeer dat ik een hekel aan Duitsers heb, maar een heel land dat zich achter de verkeerde persoon schaart, economisch het meest succesvol is en dat het bijna lukt om heel Europa te verslaan.

Alleen Hitler wou naar Moskou opstomen, had m ook wel kunnen vertellen dat dat niet zo’n goed idee was, maar blijkbaar had-ie mijn nummer niet. Heb hier in eerder verslag al eens een iets over het Beleg van Leningrad geschreven. Nu was ik voor een schaaktoernooi enige tijd geleden in Wenen. En Wenen is na de oorlog 10 jaar Russisch geweest. Er is daar ook nog steeds een monument voor alle Russische slachtoffers tijdens de 2e wereldoorlog. Er wordt weleens vergeten dat we misschien door de Amerikanen en Canadezen zijn bevrijd, maar de Russen hebben ook gevoelige klappen uitgedeeld aan de Duitsers.

Terug naar Keer, terug naar het voetbal. Voetbal is niet altijd oorlog. Keer 2 speelde nergens meer voor na twee nederlagen in de beker. Ook de tegenstander Schinveld had twee keer verloren, dus het was een wedstijd om des keizers baard.

Hoe het liep? Niet vanuit oogpunt van Keer. We hebben heel veel de bal gehad, ja. We hebben nauwelijks kansen weggegeven, ja. Maar ook bijna geen enkele kans gecreëerd. En dan kan 1 foutje fataal zijn. Dat gebeurde ook. Jordy leverde de bal op het middenveld in en de spits van Schinveld maakte de 0-1. Na de wedstrijd sprak ik ‘m nog even en hij zei ook dat het van zijn team een zeer zwakke vertoning was en dat ze geluk hadden dat wij een foutje maakten.

Tsja, dat is ook voetbal. Heel veel de bal hebben, is leuk, maar als je geen idee hoe je een doelpunt moet gaan maken, dan schiet dat allemaal niet veel op. En dan is uw verslaggever degene die het meest de bal in zijn voeten heeft. Nou, je wil als team 1 ding niet….

Goed, het middagprogramma. Bemelen kwam op bezoek. Dan weet je 1 ding: er moet genoeg bier zijn. Daar zitten er een paar die rustig een paar uur blijven hangen. Verder is het 1e van Bemelen normaliter niet echt een sterk team. Het is een kleine club met net genoeg leden om in leven te blijven.

Situatie voor de wedstrijd was zo dat Keer historie kon schrijven door gelijk te spelen of te winnen. Dan zou Keer door zijn in de beker. En dat was volgens Jeroen zeker 12 jaar niet gebeurd.

Nu was de wedstrijd van 1 ook niet om over naar huis te schrijven. Pierre was zelfs erg kritisch. Ik vond het zelf bij vlagen best leuk om naar te kijken. Eerst maakte Sverre een goal. Dat gebeurt bijna elke wedstrijd. En ik snap nog steeds niet precies hoe ie het doen. De mannen van 1 die het mij probeerden uit te leggen, zeggen dat ie gewoon een heel goed schot heeft. Ja, dat zal best. Maar blijft bijzonder als je gewoon bijna elke wedstrijd scoort. En dus nu ook weer. Een vrije trap ging hard naar de korte hoek waar de invalkeeper van Bemelen niet bij kon.

Daarna werd het 1-1. De nummer 10 van Bemelen, een oude bekende, maakte zich makkelijk los van Jeroen en gaf een bal naar de zijkant. Daar kwam echt een afgemeten voorzet over de grond. Precies tussen de keeper en de verdediging in. Daar dook de doorgelopen nummer 10 weer op, 1-1.

Dan een opmerkelijke rode kaart voor Bemelen. Het was rood, dat was wel duidelijk. Maar veel scheidsrechters geven geel. En zeker zo vroeg in de wedstrijd, maakte de scheids een einde aan de wedstrijd voor Bemelen. Zou je zeggen.

Daarna nam Keer afstand. 2-1 door Guenaut en 3-1 door Jeroen, beide keren zag de keeper er niet lekker uit. Geluiden langs de lijn waren: “het wordt 6-1”.

Dat was buiten de waard gerekend. Want Bemelen stond dan 3-1 achter in de tweede helft en speelde nergens meer voor. En had dus een mannetje minder. Ze stonden er wel. En Keer was een beetje het draadje kwijt. Veel gebrei, weinig truien.

Het werd 3-2 en daar had Bemelen gewoon recht op. Ze hadden met een beetje geluk ook nog 3-3 kunnen maken, maar dat zat er niet in. Keer dus door in de beker! Leuk, hopelijk komt er een goede ploeg uit de koker. Er waren al wat spelers van Meerssen aanwezig. Zouden die meer weten?
​
Volgende week 3 derby’s. Voor 1,2 en 3 komen Margraten, BMR en Bemelen langs. Dat belooft weer een mooie zondag te worden. En volgens weerprofessor Jeremy wordt het mooi weer. Dus laat uw vrouw thuis en kom zonder paraplu naar het altijd gezellige Bakkerbosch!

​Jeroen stuurde zaterdag dat ene appje waar je van hoopte dat het nog heel lang duurde voor ‘ie gestuurd zou moeten worden. Henk Spronck overleden. En ook al ben ik waarschijnlijk niet de meest geschikte persoon om er iets over te zeggen, dat wil ik wel even doen.

Ik kan me herinneren dat we een oefenwedstrijd speelden in Wijlre. En het werd echt noodweer die avond. Ik mocht met Henk mee terug in zijn kleine gezellige auto. Voor de eerste keer kreeg ik Henk een beetje aan het praten. Henk is geen man van veel geschreeuw of van het hoogste woord, dus voor mij kwamen er allerlei dingen aan het licht die ik helemaal niet wist. Dat Henk al bijna 50 jaar lid was en hij kon mij ook mooie verhalen over de vv Keer van vroeger vertellen. Ik kwam erachter dat hij in Vilt woonde en elke keer met zijn autootje op kwam naar Keer om daar de lijnen te trekken of de ballen op te pompen. Of om een biertje te drinken. Dat was Henk.

Langs de lijn bij 1 hoorde ik weleens achter me: “Hee Maarten!” Dat was ook Henk. Dan kwam ie weer uit voor mij onverwachte hoek tevoorschijn om even te vragen hoe het met mij was, hoe het 2e had gevoetbald. En, als ik dan vroeg hoe het met hem was, kwam daar eigenlijk nooit echt een antwoord op. Verder wou ie ook nooit al te veel kwijt over het eerste. Maar dat was wel fijn, met alle gepassioneerde supporters langs de kant, hij keek gewoon naar het spelletje. En dan was ie ineens weer weg. Vaak de bosjes in om een bal op te zoeken. Dat was Henk.

En dan had je nog de momenten in kantine. Dan sloop er een speler naar achteren, rommelde wat met Spotify en zette dat ene nummer van Rowwen Hèze op. Er vormde zich als vanzelf een polonaise met Henk voor op. Ik heb altijd het idee gehad dat Henk dat meer voor ons deed dan dat hij er zelf ook veel lol in had. Henk was niet van de voorgrond of van de aandacht, laat staan dat ie de polonaise liep. Hij dronk vaak gewoon in stilte zijn pilsje en zei wat ie kwijt wou. Meer niet. Dat was Henk.

U weet ik schrijf verslagen, heb mijn meninkjes. Vaak op de zondagavond met een mooi glas whiskey. En vandaag met ‘Henk is enne lollige vent’ op. Niet mijn muziek, helemaal niet, maar het doet me toch wat. Kijk, als je een club moet definiëren dan is dat heel lastig. Dat zijn niet de voorzitters of de trainers van het 1e. Het zit m in de cultuur en de mensen die die bewaken. En Henk bewaakte dat, doe maar gewoon en niet al te gek. En ga vooral niet jezelf te belangrijk vinden, dat is nergens goed voor.  Ik heb begrepen dat een jubilarissenavond voor Henk al heel lastig te regelen was. Wou ie liever niet. Dat was Henk.

Ik loop al een tijdje rond in de amateurvoetballerij. Voor elke schreeuwlelijkerd en voor elke man die denkt dat ie het voetbal heeft uitgevonden, komt vanzelf een nieuwe. Hebben we er genoeg van. Maar mensen die zijn zoals Henk, zijn er niet veel. Henk, je zal gemist worden, gewoon zoals je was.

Dan het voetbal. Het 2e speelde tegen Passart/VKC uit. En op de minuut stilte na, ging er niet veel goed die wedstrijd. Veel spelers van 2 haalden hun normale niveau niet en tegen een zeker niet briljant Passart kregen we het daardoor wel heel lastig. Ik denk dat er zeker 30 passes niet aankwamen de eerste helft en dat waren dan nog de vrije passes over een meter of 10/20.

We haalden wel met 1-1 de rust door een goed moment van Lorenzo. Die kwam binnendoor bij zijn tegenstander en maakte in 2 instanties de goal. Passart was al in het begin op voorsprong gekomen.

In de tweede helft gingen we wel iets beter voetballen, gek genoeg vooral in ondertal. Eerst werd Jordy met geel 10 minuten naar de kant gestuurd en vervolgens kreeg Nick rood. Dus het grootste deel van de tweede helft speelden we met 10 man. Het leverde een aantal mooie kansen en aanvallen op. Maar we hadden voor in het vizier net niet op scherp staan.

We hielden wel heel lang de 1-1 vast. En toen Mike echt een wereldredding verrichtte en een bal de kruising uit tikte, dacht ik nog het kan zelf met 10 man, een rare scheidsrechter en ongeveer 8 man die niet in de wedstrijd zaten, lukken. We kunnen winnen. Maar ja, uiteindelijk, met een beetje geluk scoorde Passart toch. De bal werd tegen de paal geschoten, kwam terug het veld in, precies voor de voeten van de speler van Passart. 2-1.

Zure nederlaag en die was echt te voorkomen. Werk aan de winkel bij 2. Bij 1 ben ik niet geweest, maar die hebben weer een heel verdienstelijk resultaat neergezet. Gewonnen bij Haslou, de kampioen van vorig jaar. Nu heeft het eerste 1 punt nodig in de thuiswedstrijd tegen Bemelen om door te gaan in de beker! Tot volgende week!

De zoveelste kans eens een leuk verslag te schrijven. Moet ik dat nog wel proberen? Allerlei filosofen aanhalen, de politiek bespreken, mensen typeren en ook een beetje over voetbal schrijven. Is dat nog wel nodig?

Zit u als lezer daar nog op te wachten? Of is de app het enige wat telt? Ik wist het eerlijk gezegd niet zo goed, maar toen gebeurde er weer van alles deze zomer. Allereerst begin ik met de voorzitter. Moet ik toch even wat van zeggen. De goede man, ambtenaar, reist gelukkig de halve wereld rond op zoek naar geluk. Maar was de laatste tijd niet meer gelukkig bij de club. Iets waar de betrokkenen wel hun best voor hebben gedaan, ook al waren er vast een aantal die hem liever direct zagen vertrekken. Uiteindelijk op 10 juli viel het doek. En dan hoor je te zeggen: bedankt! En dat doe ik ook, hoewel dat mailtje niet verstuurd had moeten worden. Dat heeft de club schade gedaan.

Dan de nieuwe man. Ja, die moet er natuurlijk ook aan geloven. Meneer E. Korff is terug. Prachtig type. Uitstekende penningmeester en nu hoofd van het bestuur. Verder wielergek en hij lust wel een pilsje. Hij stond zondag langs de lijn met een strakke zonnebril naar zijn jongens van Keer 1 te kijken. Ik zal de komende tijd eens kijken of de man verstand heeft van het spelletje. De voorgaande voorzitters (Harry & Raymond) die ik heb meegemaakt hadden dat niet, maar goed, dat geldt voor 80% van de mensen die langs de lijn staan. Harry hoorde je alleen als Mingel de middellijn over was gestoken, Raymond was altijd meer met MVV bezig. Dat moest eerst nog even herkauwd worden.

Dan, het tractortje is gejat! Hier een oproep om dat dingetje gewoon weer terug te zetten. Er hebben een hoop mensen last van en het kunstgras wordt er echt stroef van. Voor mijn enkels alleen al zou ik het fijn vinden als het kunstgras weer wat meer meegeeft.

En, voor een belachelijke prijs, maar goed, we hebben Brand Weizen! Ik zeg belachelijke prijs, dan bedoel ik in verhouding, want in een gemiddeld café betaal je meer. Brand is terug op de tap, tot grote tevredenheid van de leden, levert het bestuur weer veel goodwill op de ALV. Maar de prijs van Brand Weizen is 3,60 dat is het dubbele van een gewoon pilsje. Ach, je sponsort de club en helpt zo iedereen voor uit, maar toch blijft wel zo dat ook de gemiddelde heikneuter een Weizen moet kunnen drinken. Zal wel weer een ideetje van de penningmeester zijn geweest.

En dan de laatste wijziging, waarvan ik dacht dat het positief voor me zou uitpakken: Q naar 1 en Mike naar 2. Keepersruil. Q zorgt ’s ochtends altijd voor hoop takkeherrie en daar ga ik niet zo goed op. Zie ik zondagochtend iemand ineens een enorm ding de kleedkamer in dragen. Eerst dacht ik nog: “Dat is een geintje.” Maar nee het was een box zo groot als een bierkrat en daar kwam veel meer herrie uit. Zucht, ik word oud, ik weet het.

Goed, we zijn nu waar we moeten zijn, de kleedkamer op zondagochtend. 2 speelde de eerste bekerwedstrijd tegen Heksenberg. Jurgen wist nog een beetje waar het lag, ik moest het opzoeken. We hebben een selectie van een man of 16. Vandaag waren Mike, Nick, Henneke, Jordy, Niels, Eerens, Sem, Mitch, Lorenzo, Bas, Drees, Sander en Menno beschikbaar. Dat zijn er 13, das niet zo ruim. Ik had het idee dat Hay tijdens de wedstrijd nog iets probeerde te regelen, maar dat lukte niet. Dus met 13 man aan de start.

Jonge scheidsrechter die zeker niet onaardig floot. In mijn ogen soms iets te snel en te veel, maar goed, hij was wel overal bij. Hij gaf 4 penalty’s, 2 aan elke kant. En een gele kaart, die donker-donkerrood had moeten zijn. Mike werd door een op hol geslagen gnoe getorpedeerd terwijl de bal al een seconde of 2 weg was.

In het voetbal zag je nog wel dat we wat zoekende waren. Zeker in de eerste helft zat er nog niet echt een idee in het spel. Met als gevolg dat de bal achterin werd rondgespeeld. Dat komt er natuurlijk vanzelf in, je moet een aantal wedstrijden in de benen hebben om weer die wedstrijdintensiteit aan te kunnen.
We kwamen op 0-1 achter door de 2e pingel. De eerste was al door Mike onschadelijk gemaakt. En de tweede had hij in dezelfde hoek verwacht, maar die ging de andere hoek in.

Zo gingen we ook de rust in. Er waren mooie kansen voor Lorenzo en Nick, maar die gingen er helaas niet in. In de rust haalde Hay nog maar eens aan dat wedstrijd zeker nog niet verloren was en dat we, als we meer durf in het spel legden nog wel terug gingen komen.

1 minuut na rust was het raak. Beetje ongelukkige goal. Jordy schampte een schot van de rechtsbuiten van Heksenberg, die plofte buiten bereik van de keeper tegen de binnenkantpaal binnen. 0-2.

Daarna herpakte Keer zich wel en speelde het beste deel van de wedstrijd. Met een hoop kansen tot gevolg. Uiteindelijk werd het 1-2 door een penalty. Bas was trefzeker van 11 meter. We kregen de 1-3 tegen uit een vrije trap waarvan Mike zelf zei dat hij die had moeten hebben.

Maar dat stopte ons niet. We gingen vrolijk verder. En kregen onze 2e penalty. Deze keer Lorenzo. 2-3. Daarna volgde nog een goede fase van Keer. En zeker genoeg kansen om 3-3 te maken. Vooral onze nieuwbakken aanvoerder Sem kreeg 2 hele mooie kansen. 1 werd van de lijn gewerkt en de andere was slecht ingeschoten. Helaas 3 punten naar Heksenberg, maar voor iedereen genoeg aanknopingspunten voor volgende week.

Dan naar het 1e. Dat verbaasde mij enorm! En niet nader te noemen supporter (vader van 2 spelers van het eerste) was zelf extatisch. Terwijl hij normaal altijd de mensen opnoemt die zijns inziens niet in het eerste thuishoren.

Ik was zelf ook wel onder de indruk. Ja, de tegenstander was een 5e klasser en zeker niet bij machte Keer bij te benen. Maar er werd gevoetbald. IJzersterk middenveld met Jim, Casper en Ian. Dan heb je voorin nog iemand die Sverre heet. Garantie voor doelpunten. En bij elkaar zijn die 4 nog geen 90. Dus prachtig jong hart van het team. En dat balde wel lekker. Nu liep Neerbeek ook niet echt in de weg. Casper stond de hele wedstrijd vrij. Maar de energie die deze jongens in de wedstrijd staken, was precies wat team aan het draaien kreeg.

De eerste 20 minuten waren erg goed. Uiteindelijk ook beloond met een doelpunt van Sverre. Boem! Daarna werd het voor rust nog 2-0 door Casper. Uitgespeelde aanval. Rust.

Na rust vielen 3-0 en 4-0 vrij snel waarna de wedstrijd gespeeld was. 3-0 Jeroen dacht ik. Vrij inkoppen. 4-0 was van Casper, na een best intelligent balletje van Jim. Die moet ik even noemen, omdat ie wel de beste man op het veld was. En dan heb je Ian. Dat is ook 1 brok energie met een goede techniek. Die maakte de 5-0. Voorzetje Casper. Je ziet het was de wedstrijd van het nieuwe middenveld.

Daarna maakte Neerbeek nog de 5-1 en als de aanvallers iets beter waren geweest was het ook nog wel 5-2 of 5-3 geworden. Maar goed, wedstrijd was gelopen. Pierre speelde ‘m ook helemaal uit. Hij had dat al in de rust aangekondigd. Desnoods met kramp maar hij moest en zou de wedstrijd uitspelen. Omdat dit verslag ook door minderjarigen gelezen wordt, zal ik niet uitweiden over wat daar tegenover stond. Die zouden zo maar jaloers kunnen worden.
​
Kortom een mooie dag op Bakkerbosch. Op naar nog vele mooie zondagen!

De Europese verkiezingen stonden op het programma deze week. Ik kan me zo maar voorstellen dat van de voetbalclub een heel klein gedeelte maar gestemd heeft. Ik heb het nog uit principe gedaan, maar weet eigenlijk te weinig van het hele systeem om te begrijpen wie nu met wie in het Europese parlement komt en wat dat dan voor Nederland, laat staan voor mij betekent.

May gaat begin juni weg. Voor een politieke junk als ik was het fascinerend om te volgen wat er in Groot-Brittannië gebeurde. De chaos was zo groot dat het elk democratisch systeem in de weg zat. En daardoor kwam er ook geen besluit en, tot nu toe, geen Brexit. Ik zal de simpele zielen en de mensen met een kater op de maandagochtend niet vermoeien met hoe dat allemaal zit, maar neem van mij aan, democratie is mooi maar verre van perfect.

Dan nog iets waar ik me vreselijk aan gestoord heb deze week, het debat tussen Rutte en Baudet. Beide heren gaven aan graag een inhoudelijk debat te willen over de EU en een eventuele Nexit. En het was me een partijtje vliegen afvangen. Echt beschamend! Ze zijn beide niet verkiesbaar, ik kan niet op ze stemmen, maar het idee was wel ik een goed gevoel bij Rutte moest krijgen of een goed gevoel bij Baudet. Triest.

Goed, dan het voetbal in Keer. Iedereen is veilig en Keer kan volgend jaar weer in de 4e klasse een gooi gaan doen naar een betere klassering. De laatste wedstrijden moeten dan natuurlijk nog wel gespeeld worden. En bij het tweede stond er echt helemaal niets meer op het spel tegen MVC, de hekkensluiter van de competitie.

Het werd 6-3, na een 4-0 ruststand. En eigenlijk hadden we tegen deze tegenstander nooit 3 doelpunten tegen mogen krijgen, maar delen van de tweede helft was Mechelen gewoon beter. Zoals de spits van het eerste gezien had. Maar ook de eerste helft was niet van een briljant niveau. Michiel maakte de 1-0, Jessie en Lorenzo zorgden voor een 4-0 ruststand. Na rust scoorden Koen (eigenlijk een eigen doelpunt) en Sem nog. Het kan zijn dat ik de volgorde van de doelpunten niet helemaal meer weet, maar het was bloedheet op dat vreselijke kunstgras.

Met dit weer op een niet gesproeid veld, is echt een hel. De warmte blijft in het veld hangen, dus je loopt al op een warm veld. En dan was het ook nog warm, broeierig weer. Nee, uw reporter is qua techniek al geen voetballer voor het kunstgras, maar vandaag was het heel heftig.

Dan nog een toetje voor het eerste. Volgens de berekeningen kon met een beetje hulp Keer nog een periode pakken. Dan moest er gewonnen worden van Schimmert en moest Heugem zich verslikken in Hulsberg. Er gingen allerlei geruchten dat de wedstrijd in Hulsberg al verkocht was, maar niets was minder waar. En als bijvoorbeeld Lars Stulens een beetje kon voetballen… Ja, dan…

U moet begrijpen, ik sta weleens naast supporters die geen snars van voetbal snappen, maar vandaag had ik geluk en stond er eentje die wel redelijk kijk op het spelletje heeft. En die zei: “Ik weet het nooit met die Lars Stulens, ene keer is het prima, maar soms zakt ie ook dik door de ondergrens.” En dat is het ook een beetje, we kregen weer van alles voorgeschoteld van Lars. Maar het was bijzonder matig.

Verder speelde Keer wel naar behoren. Eerste helft weinig kansen gezien, Schimmert voetbalde iets gemakkelijker, maar kwam ook niet tot grote kansen. De tweede helft was erg leuk om te zien, spel ging op en neer en Keer scoorde vroeg in de tweede helft door Jeroen. Daarna liep Keer mijns inziens te ver terug en was het voetbal vooral de lange bal van keeper Mike, doorkoppen door de lange Sverre of Jeroen en dan weer proberen te voetballen. Dat was ook niet ongevaarlijk, Jim, die een prima pot speelde, had wel wat schietkansen en had een doelpunt kunnen maken (denk ik, want van de zijlijn is het lastig te zien of een bal rand zestien wel of niet tussen de palen kan).

Schimmert scoorde door een scrimmage voor de goal van Mike. Bal kwam voor werd doorgekopt, keeper verwerkte de bal en die kwam voor de voeten van een spits van Schimmert die hard uithaalde. 1-1. Daarna nog van alles geprobeerd om 2-1 te maken, Pierre (mee naar voren gegaan) gaf echt een prachtige voorzet, goede snelheid, mooi strak, maar het duurde net wat te lang voor de goal, waardoor er niet echt een kans ontstond.

En daarmee kwam er een einde aan het seizoen van 1. Gedeeld 6e, puik, prima en over het gehele seizoen gezien niet onterecht. Ik had het wel al voorspeld en een weddenschap gewonnen.

Toen gingen de tafels naar buiten en weer naar binnen voor de BBQ, die geen BBQ was. Het was Sate en Goulash met een bonnetje op te halen. Die bonnetjes waren van zeldzame schoonheid. Op een vierkant wit papiertje had Cas een naam gekrabbeld, een nummertje en je voorkeur. Daarmee kon je dan bij het lopend buffet je portie ophalen. Prima eten overigens, van het Indsje. Schijnt een restaurant in Keer te zijn. Weer wat geleerd.
​
Het was erg gezellig en ondanks de communiefeesten in Keer was het ook nog best druk. Keer 2 voetbalt nog donderdag in Wolder. U bent van harte uitgenodigd, als u het nog kan aanzien. Een van de helden van Keer, Remy, heeft aangekondigd nog 5 minuten aan te treden ondanks zijn blessure. Dat zijn de laatste 5 minuten van deze karaktervolle en sympathieke speler voor Keer 2. Komt dat zien (er nemen namelijk nog twee spelers afscheid die wel enige verdienste hebben gehad voor Keer)!

Zondagochtend op het plein voor de Aldi. Nog niet genoeg lui voor een wedstrijd bij elkaar. Dat kon ik zo zien en de geluiden waren ook niet al te best, aangezien er een van onze mannen in Amsterdam was blijven hangen. En dan moesten we tegen BMR, clubje in Mheer. Leuk complexje, maar de manier waarop BMR speelt met veel strijd en energie ligt Keer niet zo. Vaak werd er verloren tegen BMR. Zo ook de eerdere thuiswedstrijd. Neem daar bij de recente vorm van Keer 2 en je hebt de stemming voor de wedstrijd een beetje te pakken.

Na een wat langere warming-up (scheids te laat) stond de wedstrijd op het punt te beginnen. Voortekenen waren goed, Q dook werkelijk elke bal eruit.  Behalve de streep van Drees, recht de kruising in. Maar goed, wedstrijd en training of warming-up, dat zijn andere dingen. Op het moment dat dat fluitje klinkt moet je er staan. Niet ervoor of erna, maar tijdens die 90 minuten.

Tot mijn eigen verbazing begonnen we veel feller dan BMR aan de wedstrijd. De eerste de beste kans lag er al bijna in. En in het vervolg scoorde we ook via Sem. Was niet de moeilijkste kans, een afvallende bal in de lege hoek schieten. Maar Sem kan dat. Gelukkig. 0-1.

Daarna brak een fase aan waar BMR iets meer spel kreeg en Q een paar ballen kreeg. Niet veel, maar toch wat. En uit een corner ging een bal erin, die er nooit in had mogen gaan. Tussen drie mensen van Keer door ging de bal niet eens met een rotvaart, maar relatief rustig op Q en Mingel (paaldekker) af. En dan is het gewoon wegroeien en verder. Dat ging helaas mis en de bal verdween in de goal 1-1.

Dan voel je een beetje in je buik, owjee, niet weer. Maar goed, ook weer tot mijn verbazing speelden we toen 1 van de beste fases uit de wedstrijd. Creëerden veel kansen en zetten BMR vaak op eigen helft al vast. Sem maakte weer uit een afvallende bal (Lorenzo schoot m op het kruis) de 1-2. En de 1-3 was ik na de wedstrijd weer vergeten, maar dat was een mooi stukje voetbalintelligentie. Een ingooi op Drees, die normaal controleert en vanuit daar verder voetbalt, Drees liet nu heel slim de bal lopen op de opstomende Roel Aarts. Die kenden onderweg naar de goal nog wat obstakels, maar rondde deze aanval bekwaam af. Roel was sowieso een van de beteren op het veld.

Dan rust. We hadden al lang niet meer voor gestaan in de rust. En buiten 1 bal op de paal van de aanvoerder van BMR, was er ook niet het gevaar dat BMR snel terug zou komen.

Na de rust speelden we eigenlijk vrij simpel de wedstrijd uit, en werden er eigenlijk nog te veel kansen net gemist. Anders had het zo 1-8 kunnen worden. Omhaal van Bas, vrije kans voor de keeper van Bas, hier en daar een wat verkeerd uitgevoerd hakje. Ach, de 1-4 was van Lorenzo. Compleet verdiend doelpunt uit de eerste corner die goed genomen werd. Daarvoor waren er 6 de mist in gegaan, maar deze kwam gewoon hoog voor, Lorenzo zette zijn hoofd ertegen en 1-4.

De 1-5 kwam van Jessy uit een penalty, die ik waarschijnlijk niet gegeven had, maar deze scheids wel. Dat zat dan ook nog mee. Jessy deed een soort eigen variant op de panenka. Keeper was al onderweg naar de hoek en Jessy scoorde hoog door het midden.

Na zo’n wedstrijd kun je toch moeilijk zeggen dat er bij Keer 2 niets in het elftal zit. Het rare is dat we het lange tijd niet naar boven hebben weten te halen. Vandaag dus weer eens wel. Tot genoegen van de supporters die ondanks het weer, langs het veld stonden bij BMR. Geeft toch altijd weer dat zetje in de goede richting, dank!

En dan was het nog lang gezellig bij BMR. Dat was daar wel goed verzorgd. We kregen wat snacks, hadden een paar biertjes besteld, konden binnen genieten van de sport en buiten onder het afdak van het uitzicht. Als je wint is dat natuurlijk nog net even mooier, maar goed Keer 2 heeft al vaker bewezen dat ook te kunnen als we verliezen.
​
Volgende week uitwedstrijd tegen SCM op het programma. Een wedstrijd waar u bij moet zijn. Uw reporter heeft dan totaal geen moeite zich te motiveren tegen dat zootje. De vorige editie uit daar staat u vast nog bij omdat Eric Rosier 4 meter voor opendoel de bal naast schoof. Overigens werd die wedstrijd gewonnen door Keer met ruime cijfers.
 

​Bij het tweede is de pijp al een tijdje opgerookt. Toen ik zelf op de bank zat na 70 minuten, zag ik ook een vermoeid elftal. Inmiddels is alles wel uit de kast gehaald. Andere opstelling, andere benadering. Meer trainen, minder trainen. Over links of rechts, met en zonder Q. En het helpt allemaal dit seizoen geen knar.

De enige vraag de je je kunt stellen: Zou Keer 2 voor dat Groot-Brittannië uit de EU is gegaan weer eens een wedstrijd winnen? De bookmakers in Engeland durven er geen quotering op te zetten. May is druk bezig nu de oppositie te bewegen voor haar voorstel te stemmen, dat ze al drie keer weggestemd hebben. Tsja, dat gaat ook niet zo makkelijk lukken, die zijn op een punt dat alles wat je voorstelt gewoon erg moeilijk wordt. En dat is wel de vergelijking met Keer 2, het is die diepe put waar je in valt met een man of 16, en iedereen weet in het begin waar het aan ligt, wie of wat je eruit kan helpen. Maar als het dan 3x niet lukt, dan weet niemand het meer, en wordt elk nieuw idee ook weer ontvangen als: “daar gaan we weer, dat werkt niet.” Het moeras waar je steeds verder in wegzakt.

Moet gezegd Leonidas speelde met veel energie. En staat in mijn ogen lager dan ze horen te staan. Wij speelden nog een aanvaardbare eerste helft. Kwamen bij Leonidas tot de 16 en dan niet verder. Leonidas hoopte op snelle uitbraken en kreeg er daar ook een paar van. Bij een van die uitbraken kon de spits alleen af op Q, en die rondde het zeer knap, beheerst af. 0-1 achter met rust.

En de tweede helft, toen werden we eigenlijk weggeblazen, Leonidas was 1 brok energie en Keer een lamgeslagen strijder. Het werd 0-2. 1-2 door een goede voorzet van Roel op Koen. Maar de kansen waren verder voor Leonidas, dat met 1-4 won en dat had nog veel ellendiger kunnen uitvallen.

Toen werd het ineens aangenamer en mooier weer. Het was bitterkoud in de ochtend, maar in de middag brak het zonnetje door. Het eerste moest spelen tegen Daalhof. Maar het was ook Parijs-Roubaix. Wie mij een beetje kent, weet dat ik die wielerkoers niet graag oversla. Maar goed, het eerste verdiende ook wel een beetje aandacht. En Daalhof, ja, na een paar mooie jaren daar, is het team van de laatste jaren echt een klasse minder dan Keer. En wat ze deze keer naar Keer hadden gestuurd tartte elke beschrijving.

De helft was ’s ochtends nog uit bed gebeld en had voetbalschoenen van andere spelers aan. De grensrechter waren onderweg tegen gekomen en de coach hield samen met de elftalleider de bank warm. En dan heeft Daalhof normaliter ook een fanatiek clubje supporters. Nee, dit is niet meer dan zooitje, iets dat niet in de 4e klasse thuishoort. En dat was voor de wedstrijd ook niet leuk.

Het was dat Guyan en Guenaut met zijn tweeen bedacht hadden dat ze meest moeilijke combinaties gingen uitvoeren. Guyan, Jeroen, Guyan, Guenaut, Casper, Guenaut, nog een keer naar buiten. En dan net geen goal. Er was er eentje die van het ‘van dik hout zaagt men planken’ credo was en dat was weer de jonge Sverre. Eerste goal was een droge harde knal, na een subtiel tikje van Jeroen en de tweede een makkelijke goal nadat er in de verdediging van Daalhof gaten groter dan die van schoonmoeder vielen. Nee, de jongens van Keer 1 deden het prima, maar ik heb Bert aangegeven dat de tweede helft op papier ook wel kon worden afgedaan.
​
Thuis was Gilbert eigenlijk mijn mooie moment van de zondag. 4 monumenten gewonnen, 36 jaar en ik had m al voor vandaag getipt. Het was weer een prachtige editie van de Hel. En eentje die een winnaar kreeg waardoor ie niet snel vergeten zou worden. En voor wie nog eens wil zien wat echt diep gaan is: kijk het interview met Van Aert na de koers even terug. Dat is topsport. Toch even wat anders dan Verstappen in zijn autootje of Dumfries die na PSV – De Graafschap staat te raaskallen. 

“De uil van Minerva spreidt zijn vleugel uit over het donkere Bakkerbosch. De oikofobische wind uit Magraten doet de kille Keerdernaar verdapperen. Hij zal zich nimmermeer verlaten op linkse kerk, en fier met zijn nasus in de boreale wind de strijd aangaan met de agricolaere tegenstanders.”

Ik moet hem natuurlijk feliciteren. Deze uitslag zag ik (zie het vorige verslag) in tegenstelling tot heel Den Haag wel aankomen. En het is Thierry niet aan komen waaien, hij is er het hele land voor doorgegaan en heeft veel volgers (leden) gekregen. Proficiat!

Laat ik dan gelijk maar even iets rechtzetten. Ik heb de oma en moeder van Guyan door elkaar gehaald. En de moeder van Guyan heeft als taak de kantine te bestieren en buiten dat de muziek er soms mee stopt loopt dat allemaal prima. Met muziek probeerde ik te helpen.

Je moet je voorstellen dat je dan dus naar achter loopt naar de ‘computer’. Dat is niet veel meer. Er zijn overal kabels gespannen, knopjes die je al dan niet moet omzetten en dan sta je ook nog voor een deur van de koelcel tussen de flessen La Chouffe. Het bestuur heeft beloofd (gevaarlijk) dat er een nieuwe computer komt en dat is ook nodig wat dit ‘ding’ trekt het nauwelijks meer. En dan heeft Boy ook nog iets als SponsorTV_vvkeer.pptx in elkaar gedraaid. Dat moet dan draaien op een apart scherm terwijl ook de muziek vanuit Spotify wordt gestreamd. Je moet eigenlijk als je dan ook nieuwe computer installeert eens met een paar mannetjes die wirwar uit elkaar halen en op een makkelijke manier in elkaar zetten. Het is voor de prinses van de kantine op zondag niet te doen dat allemaal ook nog even in de gaten te houden. Laat staan voor een telg uit de familie Franssen.

En dan heb je dus ook nog het ‘keukentje’. Je kon op de zondag nooit koffie krijgen aan de bar. Dat moest bij Lolita in het keukentje, dat is vergelijkbaar met het gevoel dat je hebt als je als kind je afgepakte speelgoed stiekem probeert terug te pakken van je ouders. Marianne kon de teleurstelling altijd van mijn gezicht afscheppen als ik weer voor de koffie naar dat hokje moest. Inmiddels in de keukendienst volgens mij weer beperkt tot wat snacks en broodjes. En Mathijs had dienst. Mathijs kennen we als een van de fanatieksten bij Keer. En die in een kleine ruimte opsluiten waar ie ook nog eens niet de wedstrijd kan volgen, ik heb betere ideeën gezien binnen onze vereniging. Maar goed, dan kijk je weer naar het bestuur…

Voor de mensen die denken: “Al dat sarcasme naar het bestuur, kan ik wat doen?” JA! Er circuleren lijsten met taken voor mensen die iets willen doen. Enige wat al gekaapt is het schrijven van verslagen. Daar komt u niet aan. Denkt u: ‘Goh, dat keukentje klinkt aantrekkelijk’ of ‘ik weet wel wat van snoeren en kabels’. Meld u dan! Om maar aan te geven hoe smal de vereniging nu is: aanmelden kan bij Mathijs C. in het keukentje.

Dan over het voetbal. De wedstrijd van het tweede was het aanzien niet waard. Het was bedroevend de eerste helft en de tweede helft iets minder bedroevend. We scoorden via Bas die naar eigen zeggen nog wel een paar meer had kunnen maken. Maar wij hadden alleen kunnen winnen als we alle kansen die we kregen ook gemaakt hadden. Dat zat er niet in, we kregen er twee van de drie te makkelijk tegen. Dus 1-3 was de uitslag.

Dan gaan we naar 1. Ik stond met de supporterselitegroep te kijken naar de verrichtingen van het eerste. Een voorzitter, een arts en de trouwste fan bij elkaar. Wij vonden alle drie dat we naar een prima wedstrijd stonden te kijken. In de krant las ik daar weer andere dingen over. Maar het was zowel in de eerste helft als in de tweede helft zeer aantrekkelijk om naar te kijken.

De eerste helft was op en neer en had twee kanten uit kunnen vallen. Uit de reconstructie bleek de goal van Jeroen toch iets minder geluk dan wij langs de kant dachten (keeper gleed weg). Jeroen vertelde namelijk dat ie eerst de intentie had de bal over de keeper te koppen. En echt pas op het laatste moment besloot de bal aan te nemen. Wat ook tot een matige aanname leidde. De keeper gleed waarschijnlijk weg omdat ie eerst een stap naar achteren deed en daarna weer in de vooruit moest.

In de tweede helft, zeker het laatste gedeelte was Keer de bovenliggende partij. Het leek erop dat Heugem na 70 minuten klaar was met de wedstrijd en Keer zeker niet. Jim speelde ineens twee man uit aan de rechterkant en legde de bal prachtig voor voor Niels. Die had Niels eigenlijk moeten maken, maar dat lukte niet. Er volgde nog een iets moeilijkere kans voor Bas Moonen. Ook vrij voor de keeper, maar een moeilijke hoek. En dan, ja daar kan ik verder ook niet om heen, de beste man van het veld, Sverre. Het driemanschap langs de lijn had al gezien dat als er een doelpunt zou vallen dat Sverre hem wel zou moeten maken. Die jongen (heel oud is ie nog niet) deed echt bijna alles goed deze wedstrijd. En beloonde bijna zichzelf door de winnende eerst in te koppen en daarna in te schieten, maar 1 keer de paal en een keer de keeper voorkwamen de goal voor Keer. Die op dat moment wel verdiend was.

Moet trouwens nog iets rechtzetten: Sverre en Stan schijnen neven te zijn en geen broers. Ik heb wat moeite met familiebanden.
​
Keer 1 zit in de goede vibe maar haalt geen punten binnen. Keer 2 zit qua energie veel lager. En het beloofde ronde en de fles Jägermeister staan er nog steeds. We gaan ze soldaat maken. Ooit!