Ik was redelijk verbaasd dat Nederland met 3-0 van Duitsland had gewonnen. Heel eerlijk gezegd wist ik niet wat de laatste keer was dat Nederland van Duitsland had gewonnen. Wel dat dat altijd heel lekker voelt, ik was in Vaals met een internationaal gezelschap en ja, dan moet je wel even laten weten dat je Nederlander die momentjes dat je dan van de grote landen wint, zeer waardeert!

We speelden met het 2e de derde wedstrijd van het seizoen in Mechelen tegen het plaatselijke 2e. Het was even speculeren of we op het kunstgras of op het gewone gras zouden spelen. Uiteindelijk werd het het kunstgras, op het hoofdveld stond het gras zo hoog, dat we daar waarschijnlijk ook erg blij mee moesten zijn.

Qua selectie werd het al krap. Koen en Bas zijn geblesseerd, Drees, Niels en Jordy konden dit weekend niet. En zonder deze vijf mensen heeft Keer 2 nog13 spelers over. De opstelling: Q, Mingel, Ludo, Henneke, Remy. Sem, Roel Aarts, Roel Eerens. Michiel, Eric, Mitch. Met op de bank: Sander en Menno.
De wedstrijd was een kort verhaal eigenlijk. Ik heb op het veld veel meegemaakt, maar niet dat de eerste drie aanvallen in de eerste 10 minuten 3 goals opleverden. Het stond al 0-3. Wedstrijd gekilled zoals dat heet. Daarna viel het wat terug.

De 0-1 was een goal van Eric die goed doorging en een voorzet die bleef hangen hard tegen de touwen werkte. 0-2 was een kopbal van Roel Aarts. Die weer als vanouds het hele veld bestreek. De goede voorzet van de zijkant werd netjes in het hoekje gekopt. Keeper kansloos. De 0-3 was een voorzet van Mitch (met links als ik het me goed voor de geest heb) die de watervlugge Michiel afmaakte.

Daarna kwam Mechelen in de eerste helft ook niet echt in het spel voor. Ze hebben 1 keer de paal geraakt, maar van echte druk was geen sprake. Wel van veel fysiek geweld. En dat gecombineerd met de hitte en het kunstgras legde de wedstrijd een beetje lam. De 0-4 viel ook nog voor rust. Uw reporter maakte een overtreding, die door Eerens en wat omstanders werd gezien, maar door de scheids werd gemist. Uit de daar op volgende aanval scoorden we de 0-4. De VAR deed het niet in Mechelen en dus werd ie gewoon goedgekeurd.

In de rust was het dus ook even genieten. Dat is ook voetbal. Je weet dan dat de buit binnen is. En Paul die altijd zegt: “In de eerste 15 minuten van de wedstrijd, en de eerste 15 minuten na rust moet je geen goals tegen krijgen en eigenlijk de wedstrijd naar je hand zetten.” Het is natuurlijk een ongelofelijk voetbal cliché waar je normaal voor bij bijvoorbeeld Jessy moet zijn, maar goed het is wel eens mooi als een wedstrijd loopt als een cliché.

Zo was ook de tweede helft een formaliteit. Echt aangezet werd er door Keer niet meer, al hoewel zeker via de zijkanten nog vaak genoeg goed doorkwamen, maar voor de goal miste de scherpte.

Ook achterin ging het 1 keer verschrikkelijk mis bij een lange bal gingen 3 man onder de bal door. Mechelen kwam in de zestien en de speler van Mechelen bleef uiterst kalm en vond een manier om de bal in de goal te krijgen.

Uiteindelijk dus 1-4. Mooie overwinning. Mijn man van de wedstrijd zou Roel Aarts zijn (was gewoon met afstand de beste op het veld), met als goede tweede Mitch, die in de laatste minuten toen ie de bal was verloren nog even een sprint van 70 meter trok om mee komen te helpen verdedigen.
​
Het eerste heb ik gemist, maar die hebben in Schimmert helaas verloren. Volgende week is Keer 2 – BMR 2. Dan zullen we zien waar we echt staan, want ik durf het nu niet in het verslag op te nemen, maar kijkt u even in de voetbal.nl app. Keer 2 staat in ieder geval niet bij de onderste 11. 

Ik weet een deel van mijn vaste lezers niet zit te wachten op een politiek verslag. Maar ik moet toch even stil staan bij het vertrek van Alexander Pechtold uit de politiek. Zo lang als ik mag stemmen heb ik op Pechtold kunnen stemmen, nooit gedaan, zijn kleur is niet de mijne, maar het kon. Het was een vast geluid op tv, in debatten en in de kranten. Het houdt op een gegeven moment op, en bij mij in de familie ontstaan daar rondom altijd fantastisch fanatieke discussies. Het is soms gewoon heerlijk om het met elkaar oneens te zijn.

Zo was ik in Praag een paar weken geleden en zag daar het raam van de defenestratie. De meesten zullen dat niet kennen, gok ik zo. Laat het zo omschrijven, volgens de geschiedenisboeken liep een vergadering daar zo uit de hand dat ze vanuit het kasteel in Praag, mensen door een raam naar beneden hebben gekieperd.

Nu weet ik dat in Keer bepaalde mensen ook bepaalde andere mensen best eens het raam uit zouden willen kieperen, maar het is toch moeilijk voor te stellen dat tijdens de ALV ineens de bestuursleden van het dak worden gegooid.

Enfin, ik moet nog 8 goals beschrijven, laat ik het hierbij laten. Ik vind het overigens ook nog altijd best leuk om aan de bar over voetbal te praten hoor!

Het tweede had een vrij onbezorgde ochtend. Het enige vervelende was het uitvallen van Jordy die zijn enkel verdraaide. Voor de rest werd er lekker gevoetbald. De tegenstander was ook niet bij machte het Keer erg moeilijk te maken. Voor rust zijn we met goed combinatievoetbal zeker 5 keer voor de keeper verschenen, zelfs 1 keer iemand vrij voor open goal gezet. Maar hij ging er niet in. De eerste helft was beter dan de eerste helft tegen Vijlen, maar met rust stond het toch 1-1. Dat is ook voetbal.

De enige keer dat Geusselt Sport dreigend de zestien inkwam, was er een discutabel duel tussen de keeper (Q) en de aanvoerder van Geusselt Sport. Die liep onze keeper in mijn ogen keihard omver zonder de bal te spelen. Die Q inmiddels in zijn handen had. Maar de scheidsrechter van dienst zag dat anders. En liet doorspelen, het was een koud kunstje voor de spits van Geusselt Sport om de bal in de lege goal te tikken.

Ik moet ook wel even mijn verontschuldigingen maken aan het adres van deze scheidsrechter. Ik ben de rest van de wedstrijd wat onredelijk te keer gegaan tegen hem. Dat hoort niet. Zeker niet, omdat de scheids een kwartier voor de wedstrijd pas uit zijn bed werd getrommeld.

Hoe werd het dan 1-1? Ja, dat moet u Remy vragen. Remy?! Ja, Remy. Die maakte de 1-1 uit een corner. Eigenlijk vlak na de goal van Geusselt Sport en dus zeer belangrijk.

Na rust was het spelbeeld, op 10 minuten paniek na, eentonig. Keer drong aan en maakte nog 2-1 (Niels), 3-1 (Sem), 4-1 (Roel Aarts) en 5-1 (Michiel). Menno en Roel Eerens heb ik nog opgeschreven voor de assists. De rest weet ik niet meer zo. Er gingen namelijk ook nog wel een aantal prachtige kansen mis.

Al met al prima wedstrijd. En ook al wil ie het zelf niet, man van de wedstrijd was Remy met Sem op de tweede plek. Hay had nog wel wat op de passing aan te merken, daar was ook hier en daar wel wat mis mee, maar dat ging echt beter dan tegen Vijlen. Volgende week weer verder.

Het eerste speelde tegen Amby. De laatste jaren eigenlijk altijd wel leuke wedstrijden waar Keer meer dan gemiddeld punten uit haalt. Ook deze keer was er dus goede hoop. Maar Amby is eigenlijk alles kwijt geraakt wat Amby Amby maakt. De trainer en 8 spelers vertrokken en er staat nu nog een wrakkig elftal, waar er geen een van bij Keer in de basis zou staan.

Maar dan moet je altijd nog zien te winnen. En dat lukte vooral dankzij Jessy en ondanks Guenauts verwoede poging om geen goal te maken. Jessy schoot een volley vrij hard en laag langs de keeper 1-0. En maakte ook zelf de 2-0 door de keeper met een prachtig diagonaal schot te verschalken. Dan heb je altijd nog mijn favorietje Guyan voorin, die ook zijn verdediger een keer of 12 te slim af was deze wedstrijd. Hij bekroonde dat in de tweede helft door voor de 3-0 te tekenen.
​
Ik heb nu drie potjes gezien, 2 van redelijk niveau en 1 dramatische. Maar de tegenstanders zijn allemaal tot nu toe te pakken op een goede dag voor Keer. Dus ook bij 1 maak ik mij weinig zorgen. Moet Mathijs zich wel inhouden. Wat een domme vent is dat toch in het veld! Naja, u zult het waarschijnlijk niet geloven, maar buiten het veld is er echt helemaal niets mis met em!

Jaja, het tweede voetbalde eindelijk weer. Na vele oefenwedstrijden, een mislukt bekeravontuur was het eindelijk weer zo ver. Keer 2 mocht uit naar Vijlen om daar te spelen tegen het 2e elftal.

We verzamelden vroeg, omdat Vijlen toch bijna in Duitsland ligt en het een best end rijden is. De groep die zich voor de gesloten Aldi in Keer verzamelde was vrij groot. We misten vandaag alleen Bas (blessure), Drees (vrijgezellenfeest) en Mark (slepende blessure). Verder was iedereen aanwezig. Ook Menno was na langere afwezigheid weer mee met het 2e.

Aangekomen in Vijlen op sportpark ‘Het Weideklokje’ krijg je echt het voetbalgevoel weer terug. Prachtig veld, heerlijk zonnetje, veld nog een beetje nat. Oude kleedhokken, niet te veel mensen aanwezig in de ochtend. Heerlijk voor de echte voetballiefhebber! Mocht je dan nog steeds niet willen voetballen, probeer dan eens korfbal.

Na een goede warming-up startten we in de volgende opstelling: Q, Ludo, Jordy, Mingel, Remy. Roel, Niels, Sem. Koen, Eric en Mitch. Bank: Henneke, Sander, Michiel en Menno. Een van de weinige opstellingen van de laatste jaren met maar 1 Roel er in.

We gingen vrij voortvarend van start. Mitch snelde een keer of 5 langs de matige linksback van Vijlen en kwam met goede voorzetten. Helaas was er steeds niemand om het goede werk van Mitch af te ronden. Maar het zou niet lang duren tot er een goal zou vallen, was de algemene opvatting.

Helaas kantelde het spelbeeld wel na een minuut of 20. Vooral door heel slordig spel van Keer. Een aantal keer werd een vrij bal verkeerd ingespeeld of hadden bepaalde spelers zo veel tijd nodig voor de aanname dat er balverlies werd geleden. Daardoor kwam Vijlen automatisch wat beter in de wedstrijd en moest goede vriend Q een aantal keer redding brengen.

Uiteindelijk werd het toch 0-1 door een toegekende penalty nadat een speler van Vijlen de bal op de lijn met de hand stopte. Deze werd tot mijn verbazing genomen door Eric (na overleg met de captain). En nog meer tot mijn verbazing schoot Eric hard en beheerst binnen.

Met 0-1 mochten we ook gaan rusten. In de rust werd  een poging gedaan de paniek uit het spel te halen en meer op balbezit te spelen. Op zich hadden we meer kwaliteit dan Vijlen en dat komt altijd het beste tot zijn recht als je gaat voetballen.

Dat ging de tweede helft ook beter. Nog niet naar volle tevredenheid van uw verslaggever, maar wel beter. Henneke zette met een magistrale pass Sem aan het werk. Die vertelde onder de douche dat ie alleen maar met het hoofd tegen de bal hoefde aan te lopen en de bal vloog binnenkant paal binnen. 0-2.

Rond die tijd kwam ook de watervlugge Michiel in het elftal. Die heeft nog wat moeite met de controle over de bal, maar is zo snel dat er altijd wel weer gevaar ontstaat als hij langs zijn tegenstander snelt. Ook deze keer was hij in de combinatie met Speedy ‘Eric’ Gonzalez dodelijk. Een soort 12tje op snelheid was de verdediging van Vijlen te machtig en Michiel schoot de bal simpel in de goal. 0-3.

Dat werd ook de eindstand en door het mooie weer zullen de supporters (waaronder 1 voetbalkenner) zich niet verveeld hebben. De bankjes in Vijlen mogen wel weer eens wat rechter gezet worden overigens.

Man van de wedstrijd: moet eigenlijk voor Eric zijn, speelde een prima potje, maar ook de enige man die op het veld geen balverlies leed (Mingel) komt in aanmerking. Het zal wel weer Lars Stulens worden volgens de app.

Dan naar het eerste. En hier gaat het verhaal van vorige week verder. U weet ik had er wel vertrouwen in dat Keer vandaag tegen Willem 1 de punten zou kunnen pakken. En dat had zeker ook wel gekund. Die ploeg heeft niet meer kwaliteit dan Keer.

Maar het was een slechte wedstrijd! Mijn hemel, dat ik daar 1,5 uur + extra tijd naar heb zitten kijken. Ballen vlogen van twee kanten alle kanten op. Wedstrijdje speel de dichtstbijzijnde tegenstander in. Een aantal bomen langs de kant kreunt nog steeds van de vuurpijlen die daar op afgevuurd werden.

Het leuke was wel dat ik bij de supporters van Willem 1 stond, en die weten dat volledig aan Keer. Die bakten er inderdaad niet veel van, maar het team dat Willem 1 op de been bracht deed ook de raarste dingen. Zie je, als je supporter bent kun je beter geen verslagen schrijven.

Guyan maakte de 1-0 na een fase waarin Willem 1 nog goed druk zette op de Keerse ploeg. Hij viel voor de voeten van Guyan, die goochelde wat en schoot met de buitenkant binnen.

Daarna een prachtige vrije trap van Willem 1. 1-1 en vlak voor rust de 1-2. De tweede helft heeft Drees de schoten van Jim als enige doelpogingen aangemerkt. Die waren van een meter of 30. Maar wel gevaarlijk. Ook Willem 1 dwong niet veel af, maar scoorde nog wel de 1-3.
​
Uiteindelijk won de ploeg die het graagst wou winnen in Keer. De felheid, overtuiging was groter bij Willem 1. En dat terwijl ze echt niet beter konden voetballen dan onze jongens. Dat is wel een zorgelijk iets. Maar goed, 2 wedstrijden gespeeld, nog niets verloren. Volgende week volgt Amby, dan maar 3 punten! Voor uw verslaggever graag ook een beetje voetbal. 

23 september en de eerste competitewedstrijd van het tweede was weer afgelast. Ik hoop wel op een ander seizoen dan vorig seizoen, waar het tweede met pasen 6 wedstrijden had gespeeld. En het eerste ze zo bruin bakte, dat uw verslaggever niet van alle wedstrijden verslag heeft gedaan. En zelfs medelijden had met de toeschouwers die wel langs de lijn hadden gestaan. Goed was het niet, wel bleef Keer 1 in de vierde klasse door twee overwinningen met 1-0 op Hulsberg en Schimmert. Slechte wedstrijden die door een penalty werden beslist.

Dit was de week van de algemene politieke beschouwingen. Velen zullen dit niet gevolgd hebben, of zich weer hebben geërgerd aan Wilders of Kuzu. Al naar gelang je politieke voorkeur. Maar ik raad iedereen aan de speech van Thierry Baudet terug te kijken. Dat wil zeggen, iedereen die enige educatie heeft gehad sinds zijn 4e, want het is hier en daar best lastig te volgen als je bijvoorbeeld Animal Farm van Orwel niet kent. Ik vind Baudet een aansteller met hier en daar verschrikkelijke ideeën. Maar hij kan drie dingen goed: analyseren, discussiëren en spreken. En wat hij beschrijft over wat er in het Haagse, dat is precies wat er al decennia (dat zijn periodes van 10 jaar) gebeurt.

Voor mensen die het gevoel hebben dat Baudet uiteindelijk de verlosser is, die deze problemen het hoofd gaat bieden: dat gaat niet gebeuren kan ik u verzekeren. In de buitenlandpolitiek luisteren wij naar Duitsland (de EU dus) en Amerika. Doen we ook al jaren en als klein land is dat verdomde slim. En in het binnenland, in ons coalitielandje gaan we nooit gekke dingen doen die de SP voorstelt, omdat op wie je ook stemt van GroenLinks tot FvD of VVD, er komt een mengeling van politieke ideeën waar de scherpe randjes het niet halen. Dus bespaar u de ergernis is, dat is nu eenmaal hoe het werkt.

En wie dacht dat de regering zo stom zou zijn niet te luisteren naar Unilever of Shell, moet maar eens kijken naar de regeringen van de afgelopen 20 jaar. Daar zitten elke keer op sleutelposities mensen die voor 1 van de 2 bedrijven hebben gewerkt (neem Wouter Bos bijvoorbeeld, PvdA-man van Shell). Het is vergelijkbaar met Schillings op de bank bij Keer. Op papier maakt ie geen deel uit van de technische staf, maar het zou stom zijn em te negeren. Toch?

Terug naar het voetbal. Wat een weer was het! Ik twijfelde nog even of ik wel naar Heugem moest afreizen, maar uiteindelijk won het gevoel dat de dappere strijders uit Keer de steun van mij als trouwste fan niet konden missen. En ik was niet de enige. Vanuit Keer was er weer een delegatie aanwezig.

Ik liep dus al snel naar de andere kant van het veld, waar ik normaliter alleen sta en rustig kan genieten van de spel. Komt daar Mevr Franssen aan. Zucht, steun, HELLUP!! Voor wie niet weet wie ik bedoel, dat is die mevrouw die je soms iets te hard hoort lachen om een flauwe grap die zelf al twaalf keer gehoord hebt. Die mevrouw die vaak in de kantine kaarsrecht overeind met een glas witte wijn staat te praten, die mevrouw die soms Jim (zoon) hartstochtelijk aanmoedigt. En nu was ook nog keepertje deze zomer familie geworden. Ik was mijn oordoppen vergeten, dit kon wel eens een zware middag worden.

En dan was daar nog Twan. Clubhart van goud deze zondag, of geen leven. ’s Ochtends in Soerendonck bij de dames nat geregend en nu bij 1 doorweekt als grensrechter. Waar vind je dat soort mensen? Volgens de voorzitter is het lastig tegenwoordig vrijwilligers te vinden voor de club, dus je moet groot respect hebben voor Twan en misschien moeten we met zijn allen ook weer wat meer de handen uit de mouwen steken, maar vandaag was het geen pretje! Gelukkig stopte het in de rust met regenen.

Dan de wedstrijd. Ik had graag als reporter na de wedstrijd nog even gesproken met Erik Stulens. Kijken wat hij van de wedstrijd had gevonden, maar er was geen kleedruimte beschikbaar bij DBSV dus iedereen moest gelijk terug naar Keer. Wat vond ik er van?

DBSV heeft verdiend gewonnen. Daarover bestaat geen misverstand. Voetbalde ook makkelijker. Keer hanteerde veel de lange bal en was daarin iets te voorspelbaar. Over het geheel, en dat was ik met de aanvoerder van Keer eens, speelde Keer niet eens slecht. De wedstrijd is DBSV niet cadeau gedaan.

Het werd snel 1-0 door een snelle aanval over de rechterkant. Voorleggen doelpunt, dat werk. 1-1 werd het door Guyan na een prima onderschepping van Jim (zonder geschreeuw naast me, je kunt je ook in mensen vergissen) aan de rechterkant. Bal ging via de spits naar links. Guyan kapte naar binnen en schoot de bal langs de zwakke keeper van DBSV.

Daarna volgde een goede kans voor Guenaut die tegen de paal ging en uit de tegenaanval schoot de nummer 9 van DBSV de bal even de in de kruising. Lekkere goal, maar het had daar even anders kunnen lopen. 2-1 ipv 1-2.

2-2 werd het door Lorenzo nog voor rust. Een vrije trap werd binnengekopt. In de rust sprak ik de profetische woorden: “Keer moet zeker nog 2 doelpunten maken om met een punt naar huis te kunnen gaan, want er gaan er nog 2 vallen.” Dat was ook niet zo moeilijk te voorspellen.

Lars en lastig, dat waren twee woorden die wel bij elkaar pasten. Lars had het lastig met het voetbal, met zijn tegenstander, met zijn sokken, met het kunstgras, met de hele wereld en waarschijnlijk ook met zichzelf. Nick speelde een prima potje acherin, evenals Mathijs, maar de aanval van DBSV was gewoon erg goed en gevarieerd.

In de tweede helft werd het dus 4-2. Dat had ik zien aankomen, hoewel de manier waarop mij wel weer een beetje tegenviel. Twee identieke doelpunten uit corners. Maar goed, dat doet niets af aan het feit dat DBSV de tweede helft beter was, meer kansen afdwong en dat Keer op een mislukte voorzet van Guenaut na niet op doel heeft geschoten.
​
Terechte nederlaag dus, maar aardig voetbal gezien. DBSV mits compleet, gaat hoge ogen gooien dit seizoen. In ieder geval hoger dan vorig seizoen. Keer komt wel op gang. Volgende week wacht Willem 1. Wordt een totaal andere wedstrijd kan ik nu al zeggen. Ik ga uit van een overwinning thuis. En hopelijk een leuke wedstrijd. Zie u allen volgende week met ook een verslag van 2!

Mijn vader had een interessante theorie over de plotselinge toenadering van Noord-Korea tot Zuid-Korea en de VS. De Atoomberg in Noord-Korea zou zijn ingestort en daarmee zou het hele programma van Kim-Jong-Un stil zijn komen te liggen.

Het blijft merkwaardig dat niet zo lang geleden Kim-Jong-Un een raket over Japan stuurde en andere nucleaire testjes uitvoerde en nu ineens geïnteresseerd is in vrede en samenwerking. Buiten of mijn vader gelijk heeft of niet, lijkt het mij beter als het eindigt in een vreedzame oplossing in plaats van een uit de hand gelopen oorlog. Daar heeft Amerika sowieso wel patent op, de man die daar nu aan de macht is, is niet te volgen op dat gebied.

Goed, hoe is het in Keer? Het tweede speelde weer eens door de week en veegde de vloer aan met Geusselt Sport. Een team dat noodgedwongen in een te hoge klasse geplaatst is. Ze kwamen eigenlijk niet in de wedstrijd voor. Het werd 0-5 voor ons. Bas maakte weer zijn rentree en tekende gelijk voor een doelpuntje. Blij om hem weer na een lange slepende blessure terug te hebben.

Het tweede moest gelijk dan ook weer op zondagochtend tegen Leonidas aantreden. Die ploeg was vorige week zondag met 2-5 verslagen. Vandaag moest dat ook wel lukken, maar veel ploegen zijn inmiddels een beetje bang voor het geweld van het tweede en spelen in een soort handbalopstelling om zo veel mogelijk tegengoals te voorkomen.

Leonidas in nauwelijks voor onze goal gekomen en heeft ook geen schot tussen de palen gekregen. Daar stond Jeannot voor de tweede keer. Q was bij 1 nodig. We speelden een vrij redelijke pot. De bal moest wel vaak van links naar rechts en van rechts naar links, maar er kwamen mensen vrij. Mitch probeerde het een paar keer van afstand, Eric en Lorenzo zorgden voor het gevaar voorin. Achterin stond alles als een huis en als de bal even in bezit van de tegenstander was, was iedereen ook wel weer bereid om even wat te werken en meters af te leggen om de bal zo snel mogelijk terug te krijgen.

We scoorden alleen wat moeilijk vandaag. Uw verslaggever, niet te kloppen in de lucht dit jaar, kreeg een perfecte corner van Roel Eerens op zijn voorhoofd, maar die spatte uiteen op de paal. En zo gingen er wel meer kansen net aan naast, of kwam de laatste bal niet aan.

Totdat Lorenzo (op een goede pass van Bas) ijzig kalm de bal in het doel van Leonidas schoof. 1-0. Daar gingen we ook mee rusten. Na rust kwam Sander (de jongste vandaag) er in. Speelde ook een verdienstelijke pot aan de linkerkant.

De tweede helft begon goed voor ons. Voordat Lorenzo moest gaan werken, besliste hij nog even de wedstrijd door de keeper te omspelen en de bal bijna in het doel te lopen. 2-0. Hij wordt niet Man of the Match (zou eigenlijk wel moeten), maar Roel Dreesen gunnen we dit keer de eer, aangezien hij vorig keer op zichzelf schijnt te hebben gestemd om zo toch een keer Man of the Match te worden.

Verder in de tweede helft kregen we nog genoeg kansen, via een paar splijtende passes van Bas werd de een na de ander vrij voor de goal gezet. Maar het lukte steeds net niet.

Op het einde was het nog even schrikken toen Remy een voorzet van Leonidas wegkopte, de bal kreeg echter de verkeerde richting en leek richting de kruising te gaan. Alle verdedigers stonden al te kijken: “Ojee, dat is de 2-1.” Maar met een katachtige reflex van Jeannot, die verder niet veel ballen heeft gehad, bleef het 2-0.

Het eerste speelde niet doordeweeks, maar had wel een steen in de maag, de 12-0 oorwassing in Elsloo. Niemand binnen Keer kon zich herinneren dat er ooit zo’n uitslag was neergezet door Keer. Dat er daardoor veel werk aan de winkel was, was duidelijk. Maar er moet iets gebeurd zijn.

We stonden langs de kant en dachten: “Als er nu maar niet snel een goal valt voor Hulsberg.” Maar dat veranderde al snel in: “Er gaat een goal voor Keer vallen”. Want zeker de eerste helft was Keer de betere van de twee. Met wat kansen en kansjes tot gevolg. Guyan had een mooie op 7 meter van de goal, maar moest snel handelen en schoot de bal hoog over. Rens was weer ouderwets aan de linkerkant en ook het middenveld ‘stond’ weer eens. Dat is toch vaak de machinekamer van een elftal. Loopt het daar niet, wordt je als team alle kanten op gestuurd. Loopt het daar wel, dan lijkt het wel vanzelf te gaan.

0-0 met rust, maar als het zo doorging zou de goal van Keer niet lang op zich laten wachten. De tweede helft was Hulsberg meer aanwezig en Q heeft een aantal keer handelend moeten optreden. Hield een kopbal van heel dichtbij er uit en ook bij de voorzetten en corners zat er steeds goed bij.

En jawel! Daar kwam ie dan. Er werd een penalty door de scheids gegeven, voor een handsbal. Hands was het, de vraag is altijd hoe interpreteert de scheids het. De speler stond niet ver van de plek waar de bal vandaan kwam met grote vaart. Maar hij had de arm wel een eindje van zijn lichaam af. Volgens mijn interpretatie is dat wel hands. Geen zware overtreding, maar tegenwoordig is dat allemaal binnen de 16 een strafschop. Er waren tijden dat scheidsrechters nog indirecte vrije trappen konden geven.

Jeroen was van 16 meter dodelijk en daarmee besliste hij ook de wedstrijd. Hulsberg drong wel aan, maar miste ook wel de nodige stootkracht om echt iets voor elkaar te krijgen voorin.

Een heel fijne overwinning voor onze mannen, die niet veel ‘stuntjes’ van de grond krijgen dit seizoen. Maar tegen de nummer 3 na zo’n week, dat is puike prestatie. En verdiend, geen gestolen overwinning. Daarmee lijkt degradatie afgewend. Het moet nu wel heel gek lopen wil Keer nog in de nacompetitie terechtkomen. Veel van de naaste concurrenten verloren hun wedstrijd.
​
Keer 2 speelt morgenavond bij BMR voor de bloemen en het applaus. Keer 1 oogstte van de trouwe aanhang een applaus en mag donderdag tegen Schimmert zich helemaal veilig spelen. U bent deze week van harte welkom langs de lijn! 

Op deze zonovergoten dag speelde het tweede een wedstrijd tegen Leonidas 3. De club die wordt bedreigd door de gemeente, omdat er een fusie tussen Daalhof, SCM en Leonidas in de plannen staat.

Hierbij zouden alle drie clubs moeten gaan spelen op het complex van SCM. Makkelijk te onderhouden voor de gemeente, maar natuurlijk minder voor spelers van (vooral) Leonidas, die uit hun wijk worden gehaald en in Malberg moeten gaan voetballen.

Grote clubs zijn voor de gemeente natuurlijk makkelijk, maar voor de sfeer niet altijd even best. Clubs hebben buiten een historie ook gewoon een band met een wijk, de harmonie, de vrijwilligers die al jaar en dag daar komen. Het is eigenlijk ook in Maastricht vaak een klein dorp. Dat dat met al die complexjes niet makkelijk is, dat snap ik ook. Maar het samenvoegen van clubs is qua emoties een moeilijk te bereiken iets.

Uiteindelijk hoop ik dat er nog wat gezellige clubs zonder Leonidas blijven bestaan. We hebben er na de wedstrijd een prima biertje kunnen drinken. En er was nog een wielerkoers gaande, kortom, leven genoeg.

We speelden onze 3e wedstrijd in korte tijd. Zondag hadden we gelijkgespeeld tegen Gulpen (zie vorige verslag), dinsdag gewonnen van SVME. Door een goal van uw verslaggever, knoop dat goed in uw oren. En dan vandaag tegen Leonidas. Een club die nagenoeg evenveel punten heeft als Keer, maar wel een paar wedstrijden meer gespeeld.

Dat is ongeveer voor alle ploegen het geval, want we hebben de minste wedstrijden van iedereen gespeeld. Vandaag hadden we in de gelederen: Roel Aarts (lang niet gespeeld, maar wel al meetrainend met ons) en Jeannot Looijens, keeper en sinds een maand of zes weer aan het keepen bij het 3e. Onze eigen keeper mocht mee naar Haslou en we zullen hem donderdag een vragen hoe dat gegaan is. ;)

Met de gebruikelijke namen (Erik was er na een vakantie weer bij), namen we het op tegen Leonidas. Dat ging in het begin zoals gewoonlijk niet al te makkelijk. Het veld was lastig te bespelen, de tegenstander oud maar redelijk fit (althans 1e helft). En we hadden het moeilijk om er onder uit te voetballen. Ging ook veel mis aan onze kant. Zo ook bij de 1-0, waar Niels niet uitstapte en de middenvelder kruislings de bal kon inschieten. Nu bleek Niels zaterdag ook al een wedstrijd te hebben gespeeld met het 3e, dus dat ie redelijk uitgepierd was, was te begrijpen. Wat er de rest van de avond bij het 3e gebeurd is, laat ik maar buiten het verslag. U kunt raden dat dat niet goed is voor prestatie op zondagochtend.

We hebben in de eerste helft best wat kansen gehad, via Roel Eerens, Henneke en Koen, maar scoorden niet. Totdat Koen diep werd gestuurd aan de rechterkant. De bal voor legde op de inkomende Erik en die maakte er 1-1 van. Daarna tot de rust wat paniekerig voetbal en een invalbeurt voor Roel Aarts nadat Mark niet verder kon.

In de tweede helft maakten we gelijk korte metten met Leonidas. Roel zorgde eerst via een vlammend schot in de korte hoek voor de 1-2, waarna Erik en Roel Aarts voor de 1-4 zorgden. De wedstrijd was toen gespeeld.

Doordat onze laatste man even een gesprekje met de scheids had, hadden we even geen laatste man, dat werd ons fataal toen Ludo de spits niet kon houden 2-4. Uiteindelijk zorgde Erik (3 maal dus) voor de 2-5. Prima uitslag eigenlijk.

Man van de wedstrijd? Roel Aarts of Erik Rosier. De keuze is dan uiteindelijk niet lastig aangezien je dan kijkt wie de symphatiekste is: Roel Aarts. Sorry Erik, maar ze hadden je ook geen druivensuiker op de vroege zondagochtend moeten geven. Kost je de Man of the Match award.
​
Over het eerste kan ik niets zeggen, ik was er niet, maar zoals gezegd, ik zal donderdag eens informeren bij Q. We spelen dan overigens bij Geusselt Sport. Wedstrijd die in principe nergens meer over gaat, maar na de wedstrijd wordt het nog wel even gezellig in de kantine, als dank voor de vele trainingen die we daar hebben kunnen afwerken dit seizoen. U bent van harte welkom om daar aan me te doen. 

Sowieso is er veel meer te schrijven over de wedstrijd van het eerste. Dat zal iedereen die beide wedstrijden heeft gezien beamen. Maar we beginnen maar weer eens met het 2e dat het in de ochtend moest opnemen tegen Gulpen.

Dat is op papier een van de mindere ploegen in de vierde klasse. Het zou dan ook een wedstrijd met perspectief voor ons moeten zijn. Daar we veel mensen misten: Koen, Erik, Bas, Max, Mitch M, Jordy, Sander, en dan mis ik er waarschijnlijk nog een paar, was er wel enige zorg of we genoeg mensen bij elkaar zouden hebben.

Nou, de scheids vond zelf dat de wissels in de dugout een hesje aan moesten, zo verwarrend waren de vele wissels die we hadden. Met hulp van Sverre en Nick van de A hadden we 15 man. Kwalitatief en kwantitatief genoeg om de wedstrijd te winnen. Dat leek aanvankelijk ook zo te gaan aflopen.

Ondanks dat Keer verre van geweldig voor de dag kwam, speelde Gulpen zo passief dat er vanzelf, zonder goed voetbal, kansen ontstonden voor ons. Sem maakte de 0-1 en Mitch H de 0-2, na een weergaloze solo door de verdediging van Henneke.

Met 0-2 werd de rust gehaald, en na 90 minuten stond het 2-2, dus er ging het nodige mis de tweede helft. Vooral de onnauwkeurigheid in de passing, de passiviteit van sommige spelers en ook het ontbreken van vechtlust waren de redenen dan Gulpen eigenlijk vrij gemakkelijk terugkwam in de wedstrijd.

Twee keer vanuit balverlies in de omschakeling werd Keer verrast, en maakte de aanvoerder van Gulpen gretig gebruik van de geboden kans. Wel een domper, na twee redelijk goede wedstrijden tegen Margraten en SCM was het nu ondermaats. Gelukkig kunnen we dinsdag ons al revancheren tegen SVME.

Dan het eerste. Halverwege de berg naar Berg woont dus een Costongs. Geen idee of het familie was, maar het deed me wel herinneren aan de geweldige duels tussen Davy Derrez en Mathijs Costongs uit het verleden. Daar zat altijd alles in, en ging er vaak hard aan toe. Hij zou vandaag niet mee doen, was mijn overtuiging, want was gestopt.

Bleek bij aankomst in Berg dat Berg een hoop oude gedienden weer had opgetrommeld en met de ploeg van twee jaar terug speelde. Daar zitten een aantal lomperiken in en een paar heel goede voetballers. Voeg daarbij het venijn dat Berg altijd in wedstrijden met Keer legt en je hebt een gevaarlijke tegenstander.

Keer loopt een beetje op zijn tenen, heeft veel lichte blessures en zit in de zorgen om degradatie. De grens tussen net niet nacompetitie en net wel nacompetitie kan wel eens op 1 punt hangen. Of nog erger, op doelsaldo bepaald worden. Berg staat nog wel onder Keer, maar het gat in niet meer dan 2 punten (met een iets beter doelsaldo voor Berg). Dus winnen was eigenlijk wel gevraagd, maar in ieder geval niet verliezen.

Na de wedstrijd konden Bas en ik met een Juupke in de hand heerlijk in de bakkes van de aanvoerder van Berg kijken. Die baalde als een stekker en had het gezicht van een oorwurm. Terwijl in de kleedkamer daarnaast high fives werden uitgedeeld. Had Keer dan gewonnen? Nee, maar Berg had wel verloren. Dat vat de wedstrijd het beste samen denk ik.

De eerste helft werd Keer op een kopbal van Guenaut volledig weggespeeld. Lars Stulens werd een aantal het bos in gestuurd door de handige 16 van Berg. En elke corner/vrije trap was alarmfase 1 met de kopsterke spelers van Berg. Het had makkelijk 3-0 kunnen zijn met rust, maar het stond 1-0. Ik kon de doemdenkende voorzitter dus gerust stellen aangezien Keer altijd conditioneel in een tweede helft beter voor de dag komt.

Al vroeg in de tweede helft maakte Guyan de 1-1. Dat was lekker. Helaas kreeg Berg vlak daarna een pingel. Nick maakte (volgens ooggetuige Guenaut) een duidelijke overtreding en dus een terechte penalty. 2-1 voor Berg.

Toen begon de ellende pas echt. De scheids had het allemaal niet meer onder controle. Had in mijn ogen, zowel de aanslag op Jessy als de trap van Lorenzo met rood moeten bestraffen. Maar die spelers mochten blijven staan. Onze keeper niet toen ie na klunzig verdedigen van Mathijs niets anders zag dan de doorgebroken speler neer te leggen. Q de goal in. Met 10 man, was het toen bijna niet meer mogelijk iets weg te halen uit Berg zou je denken.

Maar Keer kreeg de tweede helft een partij kansen! Guyan had al kunnen scoren, Lorenzo raakte bij zijn eerste balcontact de lat. Bas had twee goals moeten maken. Uiteindelijk was het het slim doorkoppen van Jeroen, die Lorenzo bij de tweede paal in stelling bracht. 2-2. Guyan ging achterin alles wegmaaien, in de hoop in ieder geval 2-2 over de streep te trekken.

Dat ging tot 4 minuten voor tijd goed. Maar het aandringende Berg maakte toen een goal 3-2. Wedstrijd gedaan zou je denken. Keer speelde va banque, Guyan (sowieso Man of the Match), ging weer naar voren. Berg miste ongeveer 4 keer oog in oog met Q, maar er zat nog steeds dat ene moment in. Met de trage achterhoede van Berg was het niet onmogelijk dat er nog een kans kwam. En die kwam. Guyan sprintte zijn directe tegenstander met bal er uit. Sneed voor hem langs en bleef tot mijn verbazing ijzig kalm, omspeelde de keeper, liet nog een verdediger voor bij gaan en schoot de bal met links in het lege doel. 3-3. Wat een wedstrijd!

Stulens die na de wedstrijd nog niet helemaal besefte wat er allemaal gebeurd was, zei: “Al met al wel een verdiende uitslag”. Dat denk ik ook wel. Eerste helft was Berg beter, tweede helft was qua kansen Keer beter. En uiteindelijk baal je dan ook natuurlijk dat het net niet de kant van Keer uitvalt, maar goed, met 3-3 moet je doen.
​
Nog vier wedstrijden te gaan, Berg, Keer, Daalhof en DBSV staan binnen 3 punten van elkaar. Ik durf er niets op in te zetten. U wel?

Na een week waar iedereen in opperbeste stemming was door het puike weer, was het tijd voor de clash tegen SCM. U moet weten, dat als er 1 club is die het slechtste is mij naar boven haalt dan is het SCM. Daar is alles geoorloofd, heeft de duivel God al jaren geleden weggejaagd.

Als je daar de van buizen in elkaar gelaste boog doorkomt naar het complex, wordt een soort woede zich van mij meester. Al het onrecht wat ons hier in het verleden is aangedaan speelt dan op. Daar moet voor eens en altijd iets recht gezet worden.

Ik kan me ook niet herinneren dat we daar ooit gewonnen hebben. En dat moest toch een keer gebeuren, dacht ik zo. Op het terras hadden we bijna al de eerste ruzie te pakken. Ik durfde SCM een club van gajes te noemen. Iets dat nog een lichte beschrijving is van de club die bestaat uit rampdebielen, cokesnuivers en doorgedraaide idioten die samen nog een 833 jaar gevangenisstraf hebben openstaan. Een vrouw draaide zich geïrriteerd om: “Gajes? Dit is een volksclub!” “Ja, gajes dus.” zei ik. Ik had toen al het idee dat het niet helemaal lekker viel bij die mevrouw. Ik wou haar toch nog een beetje tegemoet komen en zei: “Laten we het zo zeggen: de belastingdienst is hier niet welkom.” Toen liep ze maar weg.

Maar goed, je gelijk moet je op het veld halen. En dat waren we ook zeker van plan. We hadden een paar afmeldingen: Mark, Jordy en Mitch Meeuwsen. Dan zijn er nog een paar mannen geblesseerd: Bas en Max. Je houdt dan over Q, Ludo, Remy, Mingel, Henneke. Niels, Eerens, Sander. Michiel, Drees, Erik. Bank: Mitch, Luuk, Sem en Koen.

We begonnen de wedstrijd niet al te best. Al vrij snel werd het 1-0 voor SCM. De bal werd uit een voorzet ingeschoten door de benen van Henneke. Het was geen heel hard schot en ik had het gevoel dat ie houdbaar was voor een keeper van het kaliber Q, maar die had em niet.

Daarna merkte je al snel dat de gemiddelde leeftijd van het team waar we pakweg 10 jaar geleden ook tegenspeelden ver boven de 40 lag en dat de mannen het gewoon niet konden belopen. Met ons loopvermogen zou het makkelijk moeten lukken om terug te komen in de wedstrijd. Dat liet toch nog een hele tijd op zich wachten aangezien we de mooiste kansen verprutsten.

Uiteindelijk was het good old Drees die een streep uit zijn linkerbeen perste en daarmee de 1-1 op het bord zette. Niet veel later liet Erik de hele verdediging van SCM zijn hielen zien en schoof de bal onder de keeper door 1-2.

Ik moet dan toch nog voor rust 1 moment er uit halen. Michiel, die zijn tegenstander ook keer op keer te snel af was, gaf de bal prima voor en op 2/3 meter van de goal hoefde Erik de bal alleen nog de goal in te lopen. Maar hij schoof em a la Rosheuvel naast. Mingel was zich in die tijd aan het opvreten over alle gemiste kansen, dat was ook een lijstje aan het worden waar je niet om heen kon.

Zoals gezegd, we hebben er vaker gespeeld en het nooit makkelijk gehad. Dus ik was eigenlijk maar met een ding bezig en dat was die wedstrijd winnen. Hoe, en wie er de schuld was dat er niet 10 in het mandje lagen, boeide even niet zo veel.

Sander, Ludo, Remy en Erik wisselden in de rust. Na rust kwamen er ook wat nieuwe mannen in bij SCM en het leek er zowaar 5 minuten op dat we het nog moeilijk gingen krijgen.

Daarna stak Sem op een pass van de uitstekend spelende Niels dwars door de verdediging. In de zestien werd ie gehinderd door zowel een speler als later ook de keeper. Penalty! Koen nam de pingel en 1-3.

Daarna was het verzet gebroken. Speelde SCM op een vrij riskante manier op buitenspel, en daar maakten we 2 keer gebruiken via Niels. Man of Match. Mingel liep inmiddels bijna rood aan, want we hadden met iets meer overleg ook nog wel 8 kunnen maken.

Met 1-5 in de 70ste minuut werd besloten niet verder te spelen. Er hing een kleine onweersbui in de lucht, waardoor we even naar binnen zouden moeten en dan het restant nog zouden moeten uitspelen. In goed overleg tussen de aanvoerders en de scheids was het mooi geweest. We wonnen voor het eerst daar, en dat voelde prima!

Veel tijd na afloop was er niet, ik had donderdag met Stulens gesproken, en beloofd de wedstrijd van 1 te gaan bekijken. Die speelden in Eijsden tegen SVME. Een club met een fanatieke, wat nare aanhang. Maar een complexje waar je je vingers bij aflikt. Hadden we dat bij Keer gehad dan hadden we geen kunstgras nodig gehad.

Keer speelde de eerste helft degelijk en gaf niet bijzonder veel weg. Hoewel je wel zag dat er bij SVME een paar echt goede voetballers tussen liepen die zo ineens de wedstrijd konden beslissen.

In de eerste helft werd na een vrij fel duel met Guyan en zijn tegenstander ineens de wedstrijd gestaakt door de scheids. Hij was, bleek later, de kritiek op zijn beslissingen zat. Mijn inziens kun je daar ook tegen optreden in plaats van weglopen. Maar goed, na een kort overleg met aanvoerders, ‘iemand van SVME en de onvermijdelijke voorzitter kon de wedstrijd voort.

Helaas haalde Keer de rust niet met 0-0. Nick ging in de fout tegen zijn behendige tegenstander. 1-0.
Na rust zag Keer er aanvankelijk goed uit. Er zat nog geloof in de ploeg en uit het niets werd het ook 1-1. De bal kwam bij Lorenzo, ik denk nog zeker 35 meter van de goal, alleen de keeper stond niet in de goal. Die dacht in de goal te staan, maar die stond er een paar meter naast. Lorenzo zag dit en schoot simpel raak. 1-1.

Uit de aftrap na de 1-1 scoorde SVME de 2-1. Dat mag eigenlijk nooit gebeuren. Je zag ook duidelijk dat daardoor de moraal in het team een enorme opdonder kreeg. In de rest van de wedstrijd deed Keer ook niet meer echt mee. Het werd 5-1, waar er eerder meer goals voor SVME hadden kunnen vallen dan minder.

Nu is SVME ook geen club waar Keer de punten moet pakken, maar met nog 5 wedstrijden te gaan en een Daalhof dat aan een remonte bezig is, is het noodzaak dat volgende week tegen Berg wel te doen. 

Bijna, bijna hadden we in Margraten gedaan wat Liverpool ooit in de Champions League finale flikte. 3-0 achter met rust. Na 90 minuten 3-3. Wij bleven steken op 3-2, waar iedereen zei: “Had het nog 5 minuten langer geduurd dan hadden we er nog eentje gemaakt.” Erik (die er al twee gemaakt had) kreeg de laatste bal lekker op de volley, maar kon er net niet genoeg richting aan geven.

Hoe het kan dat wij weer voetballen? Ja, u heeft mijn verslagen gemist. En dat kwam vooral omdat het tweede niet voetbalde. Het eerste ook niet, tenminste dat haalde tot deze zondag niet al te veel punten. Dus veel om over te schrijven was er niet. Velden, tegenstanders, bestuurders, de gemeente, waar lag het allemaal niet aan? Trainen, dat konden we gelukkig wel. Maar daar krijg je ook een slappe van, als je dat maar steeds zonder wedstrijd in het vooruitzicht doet.

Nu, zondagochtend, we mochten weer. We waren ook bijna allemaal fit (Bas heeft problemen met zijn … geen idee, maar hij heeft problemen. Jordy was er niet.). De mannen die er verder niet waren, waren afgestaan aan het eerste. Sem en Luuk waren met 1 mee. Dus dan hou je over: Q, Ludo, Mingel, Henneke, Remy. Roel, Mitch, Niels. Koen, Mark en Drees. Dan nog op de bank: Erik, Sander, Meeuwsen en Michiel.

Met 15 man toch weer een ruime selectie. Dat komt sowieso wel goed uit, want in het vervolg van de competitie, moeten we nog veel wedstijden spelen (ook midweeks).

Hoe begonnen we? Dramatisch. Moet gezegd worden dat voetballend Margraten verder is dan Keer, maar we kregen zeker de eerste 20 minuten de bal nog geen drie keer naar een medespeler. Vooral Mitch en Mark waren kampioen misverstanden, maar er waren er meer die geen goede pass gegeven hebben.

De eerste goal was daar ook wel exemplarisch voor. Een vrije trap voor ons. Mingel achter de bal. Bal moest de zestien in. Mingel zag Drees staan, speelde die in, in de overtuiging de bal terug te krijgen. Drees liep wat veel met de bal verloor die, verdediging kwam 1 op 1 te staan. Uiteindelijk overtreding in de zestien, penalty. 1-0.

Maar zoals gezegd, dat had ook op een ander moment kunnen gebeuren. Er ging zo veel mis. De 2-0 was een vrije trap rand 16, die over de muur tegen de lat ging. Kwam terug het veld in, en de rebound werd in geschoten. 2-0. De 3-0 was duur balverlies op het middenveld en weer waren we overal te laat.

Zo dat was in het kort de eerste helft. Hay had in de rust eigenlijk maar 1 boodschap: “Gaank voetballen!” Ik liep samen met Remy de kleedkamer uit en hij vertelde mij dat hij vond dat ie best aardig stond te ballen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit zo op de backs let, dus ook niet zo door heb of ze een goede wedstrijd spelen of niet. Maar ik was wel blij dat ie niet in de rust had gezegd dat ie ondanks de 3-0 achterstand vond dat ie prima bezig was.

De eerste actie van de tweede helft, via de ingevallen Meeuwsen en Michiel was direct gevaarlijk. We begonnen dus totaal anders aan helft 2. En dat zette zich door. We hadden meer controle, speelden de bal bij tijden goed rond. En, het moet gezegd worden, Remy was fantastisch. Sowieso wint ie 90% van zijn duels. Daar kunnen we op rekenen, maar ook in het meevoetballen was ie bijna foutloos, stuurde Sander een aantal keer weg en elke keer werd dat weer gevaarlijk.

De eerste goal kwam van rechts waar Michiel goed doorzette en de rappe Erik in de zestien de bal oppikte en in de korte hoek schoot, de tweede kwam op voorzet Meeuwsen, die wat gelukkig bij Erik uitkwam. Hij stond bij de tweede paal en  kopte simpel raak.

Daarna speelden we al snel va banque. Alles proberen nog een goal te forceren. En we waren via schoten van Meeuwsen en Niels dichtbij, maar hij viel steeds net niet. Ook de laatste ‘kans’ van Erik ging er net niet in. En daarmee bleef het wonder uit.

Man of Match was Remy, zonder enige concurrentie, verreweg de beste linksback. We konden hem helaas niet in de app kiezen als MoM maar hij krijgt zo hopelijk nog de eer die hem toekomt. We weten allemaal dat hij dat erg op prijs stelt.

Het eerste won een zeer belangrijk potje in en tegen Neerbeek. Dat moest ook wel. De kelder was aan het vollopen, en de onderste ploegen naderden Keer. Nu, na deze overwinning, is er een klein gat van 6 punten met de laatste ploegen. Met nog 6 wedstrijden te gaan, nog niets beslist, maar 6 punten kun je beter voor dan achter staan.
​
Volgende week hoop ik ook weer verslag te kunnen doen (live) van het eerste. Het tweede speelt een potje tegen SCM. Eentje waar uw verslaggever al een tijdje naar uit kijkt. 

Roda zit in zwaar weer. Dit tot grote vreugde van het Maastrichtse en voor een deel het Keerse voetbalwereldje. Zou het dit jaar dan toch gebeuren? Roda dat afdaalt naar de eerste divisie waar MVV al jaren speelt. En die hebben ook geen gemakkelijk jaar, maar als Roda blijft verliezen dan wordt het toch nog feest in en rond Maastricht. Ook in Sittard hebben ze een bloedhekel aan Roda. Dat zit daar misschien nog wel meer agressie dan bij MVV.

Het is in ieder geval iets dat je in het noorden van het land niet kan uitleggen, maar als je hier een tijdje woont, snap je dat wel. Zo zat ik niets vermoedend in het Brand Beerhoes een pilsje te drinken, toen er een hele club ‘supporters’ juichend binnen kwam, Roda had net met 0-3 van Heracles verloren. Daar moest op gedronken worden, natuurlijk.

Nu ook Huub Stevens boos is op Roda, omdat ie niet teruggebeld wordt, lijken zelfs de trouwste geel-zwarten het ergste te vrezen. En ik geef ze eerlijk gezegd ook weinig kans.

Het tweede speelde weer een wedstrijd. Hay zei nog: “ik ben er pas zeker van als iedereen op het veld staat en de scheids heeft gefloten”. Zoals u weet speelden wij tot nu toe 4 wedstrijden. Nu mochten we weer de wei op. We hadden ook bijna iedereen fit, dus we konden zelfs nog een afvaardiging naar 3 sturen (Ludo, Sander en Niels). Wij speelden verder met: Q, Mitch, Mingel, Jordy, Remy. Eerens, Max, Sem. Eric, Drees en Bas. Bank: Henneke, Marc en Luuk. Koen viel helaas al in de warming up uit met knieproblemen.

We startten zeer goed! Na 1 minuut was het al 1-0. Eric rende de zwakke linksback van BMR er uit en gaf een voorzet op maat. Bas zette de voet tegen de bal en hij vloog tegen de touwen. Zelf zei ie na afloop dat ie nog erg bang was om deze kans op 2 meter van het doel te missen. Dat zou ook wel een schande geweest zijn, en de vergelijking met Rosheuvel is dan snel gemaakt.

Daarna kregen we nog een aantal goede kansen, maar er werd niet gescoord. BMR kwam opzetten en als we Q niet in de goal hadden vandaag, waren er wel een paar ballen meer ingegaan. Ze stonden geregeld voor de neus van Q, maar die bleef steeds maar overeind. Helaas scoorde ze uit een van de aanvallen toch de 1-1. Dat was ook de ruststand.

Wel terecht denk ik alles bij elkaar. Het eerste deel waren we wel beter, maar daarna mochten we ook niet klagen dat er maar 1 goal viel.

De tweede helft was anders dan de eerste helft. Waar er veel meer kansen waren de eerste helft, was de tweede helft iets meer gecontroleerd. Desalniettemin genoeg kansen aan beide kanten, het waren alleen meer scrimmages, corners en andere hachelijke momenten.

Bas maakte ook de 2-1. Hij ging zijn man (weer eens) voorbij en schoot met links de bal ook langs de keeper. Belangrijke goal. Daarna was het voetbal een beetje weg van Keerse zijde. Het was veel ‘lange-halen-snel-thuis’-voetbal en de vermoeidheid speelde bij een aantal spelers ook een grote rol.

Zeker toen Mark met geel 10 minuten naar de kant moest was het lastig om het aandringende BMR te stoppen, maar met de hulp van Q, die ook de tweede helft steeds weer op de goede plek stond, werd het einde van de wedstrijd gehaald!

Ik weet niet wanneer we onze laatste competitiewedstrijd hebben gespeeld, maar er zit een hoop tijd tussen en dan van de nummer 2 winnen, dat is niet slecht. Zeker, er ging veel fout, en we hadden wat mij betreft ook wel iets minder bang tegen deze jongens mogen spelen. Maar goed, 3 punten zijn binnen.

Het eerste moest tegen Daalhof. En Keer heeft al een aantal jaar het nummer van Daalhof. Dat wil zeggen: ze winnen eigenlijk altijd van Daalhof. Dat komt natuurlijk ook doordat Daalhof minder kwaliteit heeft dan Keer, maar ook omdat Keer het spel van Daalhof goed doorheeft en daar normaliter in de laatste fase van de wedstrijd gebruik van maakt.

Zo ook vandaag. Het duurde eigenlijk nog veel te lang voordat Keer de leiding nam. Daalhof was vaak erg kwetsbaar achterin en de goede keeper haalde nog veel er uit. Uiteindelijk brak Lorenzo op voorzet van Guenaut de ban. Ik ging toen even pissen en miste de 2-0. Maar goed, met de 1-0 in minuut 80 weet je dat Daalhof gebroken is. Die zullen zich wel beroepen in het verslag op de gemiste kansen van hun 2 spitsen, maar dat was dan ook het enige was Daalhof kon brengen. Pover, conditioneel matig ploegje met een aardige keeper.

Die 3 punten waren natuurlijk enorm belangrijk. Voor iedereen die mijn verslagen niet volgt: Keer 1 heeft problemen. Die problemen bestaat uit het feit dat ze niet ver van de laatste plaatsen staat (of op die plek terecht zijn gekomen). Dan telt goed voetbal en al die blaat niet meer. Punten, punten en punten pakken. En daar is Keer aardig mee bezig de laatste paar wedstrijden. Ok, ook bij Keer 1 moeten er nog wel een paar potjes gespeeld worden en Keer is nog lang niet veilig.
​
Daalhof staat weer onder Keer, waar ze wat mij betreft ook horen. BMR weet weer waar ze staan, het was een goede zondag in Keer. Volgende week 2x uit. Zou er opnieuw een goed resultaat mogelijk zijn?