Het vrije woord staat onder druk. Trump wordt teruggefloten door zo'n klein irritant mannetje van de Amerikaanse RIVM. Bolsonaro mag niet meer beweren dat Corona een hoax is en in Nederland reageert iedereen verontwaardigd op het tegengeluid. Waag het eens om te zeggen dat buitenspelende kinderen geen probleem voor de gezondheid zijn. Angst regeert en de vrijheid van meningsuiting staat onder druk. En dan kom ik als hoeder van het vrije woord in actie. En ik heb zeker wat te melden. Gaat u er eens rustig voor zitten.

Laat ik eerst zeggen dat ik nog aan het onderzoeken ben wat de band is tussen China en Matthijs. Ik zou voorlopig niet met hem praten als het niet hoognoodzakelijk is, vraagt u maar aan Jeroen hoe dat moet. Maar het kan natuurlijk geen toeval zijn dat we alle biersoorten hebben zien langskomen in de kantine en dat er geen Corona te koop is geweest. Daarbij, wist Thijs meer dan wij? Waarom waren de prijzen dit seizoen zo achterlijk hoog? Ik denk dat Thijs voor de Chinese geheime dienst werkt, dus mensen pas op! Als ik meer weet, laat ik hem oppakken.

Dan een ander zorgenkindje, onze beroepsalcoholist Bas M. Die nu alleen achter zn bureautje zit met zo'n groot glas Brand Weizen. Waarschijnlijk voetbalmanager aan het spelen en verder niet veel heeft in zn leven om naar uit te kijken. Maar goed, bekijk het van de andere kant, dit had ook in het verslag kunnen staan als Corona niet uitgebroken was. Voor sommige mensen zijn er niet veel aanpassingen in hun leven nodig. 

Ik hoop ook dat Marianne nog een paar oude sokken heeft, want Hay kan zijn vijftigjes nu niet meer in de kantine inleveren. Dan moeten ze ouderwets weer verdwijnen in een oude sok. Of inmetselen, dan kan Sean nog eens van pas komen. Het pension van Hay is in ieder geval gered als we de kantine nog 2 jaar dicht houden. 

En dan iets waar ik me ontzettend aan geërgerd heb. Keerbal. Wat een slap blaadje zeg! Mensen, mensen. Je zit te wachten op vermaak in deze tijden en dan krijg je dit. Ik pak er even een paar dingen uit.

Het stukje van de voorzitter begint met: "Mijn hoofd begint vierkante vormen te krijgen." Nou, Etienne, ik heb even naar de foto gekeken onderaan, en inderdaad je kunt er gewoon een vierkant om heen zetten. En we zijn natuurlijk blij dat het bestuur inmiddels via Skype vergaderen, maar gut gut, hoeveel moeite jullie dat kost... in het gemiddelde bejaardenhuis gaat dat beter. Zo moeilijk is nu ook weer niet. En fijn ook dat je even meldt dat je werk gewoon doorloopt. 

Dan krijg ik tips van Ian. Ik moet brievenbussen gaan tellen. Kom op zeg. En dan een interview met Naomi, dat is echt een leuk mens. Maar die vragen... wie bedenkt die? Mis je Keer? Heb je met Corona te maken? Nee hoor, ik leef op de maan. En ook lekker opgelet, jongens, vraag 1 en 4 kijk daar nog eens naar.

Ok dan een column. Eindelijk. Dames 1 en 2. Steek van wal, laat het maar horen. Staat geen enkele mening in! Een opsomming aan feitjes en een zorgbedankje en #stayhome. Ja misschien moet ik de eindredacteur eens uitleggen wat een column is, wat het verschil is met dit stuk proza. Maar goed, het stuk zit goed in elkaar, leest lekker, dus het ontbreekt alleen aan inhoud. Kan erger. 

Want nu kom ik bij het dieptepunt aan. Een interview met Lieke van Laarhoven. En ja hoor, welke vragen krijgen we? Maar dan denk ik, Lieke (overigens weer een Lieke daar zijn er zo veel van) komt uit Brabant. Gilze, tussen Breda en Tilburg in. Daar waar alle ellende begonnen is. Mijn vader leerde mij vroeger al, alles wat uit Brabant komt is ellende. Lieke zit dus aan de bron van dit gebeuren, vraag haar daar naar. Dan heeft ze ook nog een interessante studie gedaan. Maar nee hoor, we krijgen weer Netflixen, boodschappen doen, de hond boenen en gegeil op de app. Weer een gemiste kans.

En dan als je alles denkt gehad te hebben, als klapper op de vuurpijl: een column van Bas Tieleman. 'We moeten dit met elkaar doen', 'Zorg goed voor jezelf'. Nee, als Bas columnist wordt zullen alle columnisten per direct moeten stoppen. Ik ga er verder geen woorden aan vuil maken. 

De enige, naast de woorden van Jean Mingels (hartverwarmend), echt de enige, die t begrijpt in Keer is Wain. Laatste stukje, namens de Vets, had er uit gemogen maar dat was ie denk ik gedwongen om mee te nemen. Maar verder krijg je m recht voor je kloten en in korte bewoordingen even te horen hoe Wain er over denkt. Bam! Dat is een column. 

Ik hoop dat een aantal leden zich weer even lekker boos voelt of mij een klootzakje vindt, dat is zo'n fijn gevoel dat je op het voetbalveld ook kan hebben. En nu dus mist. Wees niet te voorzichtig met elkaar! Keep the Freedom of Speech alive!

Verder kun je nu niet meer zo verheugen op mooie momenten en koester je de mooie momenten bij de VV Keer des te meer. Ik heb er hier mijn top 3 even opgeschreven. Voor de mensen die er bij waren, even wegmijmeren.

3. Uitje in Keulen 
Dat begon natuurlijk al met legandarische heenreis (en de direct terugreis van Paul), waar good old Ties en de anderen een shortcut hadden genomen en veel eerder in Keulen arriveerden. Maar de lol in de piratenbar, op de boot. Ik heb verzaakt met kaarten op zaterdagmiddag zo moe was ik. En dan de vele vele lekkere biertjes. 

2. Uitwedstrijd van 1 in Vijlen in de nacompetitie
Zoals bekend ga ik vaak op de fiets naar wedstrijden, nu was ik zelfs vanaf Gulpen gaan lopen. Was iets verder dan ik had gedacht, maar het was de moeite waard. Was prachtig weer, volgens mij Hemelvaartsdag en genoeg publiek van Keer langs de lijn. De mannen van 1 kwamen eerst 1-0 achter, maar wisten in het laatste half uur de wedstrijd om te draaien en wonnen met 3-1. Ik ging er voor het eerst een beetje in op en voelde me supporter van Keer. 

1. Halve finale van de beker in Hegelsom
DAT - WAS - GEWELDIG. Een van de mooiste dingen in mijn leven geweest. 

De kampioenschappen, de quiznights hebben het niet gehaald. Wellicht een ideetje voor de redactie van Keerbal, top 3 Keermomenten. Maar ik heb zo'n gevoel dat ze deze column niet gaan lezen. Misschien dat Ian het even in de brievenbus kan doen. 

Het was Little Lion Man uit de stereokoffer van Lorenzo. Het was na de wedstrijd van het 2e en eerst kregen we natuurlijk Momento, de hit van dit momento. En dan vrees je het ergste. Dat ding staat al te blazen als een op hol geslagen gnoe, maar Roel Aarts verwoordde het mooi: “De muziek is vaak wel te overleven, het volume van de muziek niet.

Maar er volgde Little Lion Man en ik moet denken aan de quiz van vrijdagavond. Ik en vooral Boy hadden ons best weer gedaan op een aantal leuke vragen in leuk jasje. Dat viel dit jaar erg goed, er waren 60 mensen op komen dagen en de quiz was tot de laatste ronde spannend. Vragen over Uber, Faithless en Churchill passeerde de revue. Wat het mooie was, was dat Boy bepaalde vragen te moeilijk vond, waar bijvoorbeeld de Orient Express heen reed en dacht dat niemand dat zou weten. Ik had dat weer bij vragen over Hamlet. Maar over het geheel kwam iedereen heel goed door de quiz. Winnaars werden het ervaren quizteam De Lange Leegte, die hun overwinning dankten aan Bert zo wisten ze me allemaal individueel te vertellen. Ze namen de handschoen op volgend jaar een quiz te maken. Dat is voor de duivel niet makkelijk, maar goed, wel een leuke uitdaging!

Terug naar zondagochtend. Het weer wordt weer beter. Dus het 2e was nagenoeg compleet. Alleen Menno en Max worstelen nog met blessures voor de rest hadden we 15 man. Dat willen zeggen op papier. Mitch had op een of andere manier even ze niet allemaal op een rijtje en was er niet. Doodzonde in een teamsport. Maar goed, zoals gezegd, we hadden er dan nog 14.

We speelden tegen SVME 2. En dat had 8-0 moeten zijn. Minimaal. De eerste helft speelde zich geheel af op de helft van SVME. Mike heeft alleen een paar terugspeelballen gehad en voor de rest konden we lekker naar voren voetballen, rondspelen en een aanvalsplan bedenken. Hier en daar kon dat nog wel wat preciezer, vooral de rechtsback van dienst, gaf wat ballen te hard of te zacht of gewoon scheef. Desalniettemin, als je zo’n vracht aan kansen creëert is 2-0 met rust niet genoeg.

De 1-0 viel door goed doorzetten van Niels. Die schoot van een moeilijke hoek op goal. De bal bleef tussen de keeper en de doellijn liggen. Levy was er snel bij en gaf de bal het beslissende tikje. Er was nog wel wat discussie in de rust over of de bal wel geheel de lijn had gepasseerd, maar de jonge scheids had dat wel gezien en dan is het een doelpunt.

De 2-0 was van Jordy, die mij vertelde dat hij voor het eerste in 5 jaar weer eens scoorde. Dat is wel bijzonder, Jordy gaat vaak mee met corners en ik dacht dat ie net als ik 1 a 2 doelpunten per jaar maakte. Maar dit was wel een bevrijding. Goal kwam voort uit gepruts achterin van SVME. Dat wordt een beetje een thema dit jaar. Scoren uit gepruts van de tegenstander.

In de rust werd Henneke voor Nicolai gewisseld. En even later kwamen ook Lorenzo en Sander in de ploeg. De eerste 15 minuten na rust waren een waar bombardement op de goal van SVME. Dat daar geen goal gevallen is, is echt ‘godsonmogelijk’ (citaat M. Goesssens die was komen kijken). Bas T. zag inmiddels ook een patroon bij zichzelf en was bijna blij dat Lorenzo ook zijn eerste enorme kans verprutste en zei: “Zie je, Henneke, het lag niet aan mij.”.

We kregen toen een goal tegen en daardoor werd het niet beter. Gelukkig maakte Levy, uit een pass van de tegenstander de 3-1. Doosje dicht. 3 punten. Volgende week veel oefenen op doelpunten maken, want daar ontbreekt het echt aan. In de laatste fase naar de goal toe moeten we wat scherper en gretiger worden.

Dat het eerste. Het weer was van rustig voorjaarweer of omgeslagen naar het slechtste weer dat je kan hebben. Wind, slagregen en een paar graden boven nul. Keer had Amby op bezoek en dat is altijd een leuke maar lastige tegenstander voor Keer. Keer had in Amby met een beetje geluk drie punten gejat door in de laatste minuut toe te slaan. Er werd vandaag uiteindelijk met gelijk munt terugbetaald.

Keer haalde in de eerste helft niet het niveau dat we gewend zijn. Kan aan de wind hebben gelegen, maar Amby was wat sterker en kwam ook op 0-1. Daarna creëerde Keer eigenlijk geen enkele kans de eerste helft. En we vernikkelden van de kou langs de lijn.

De tweede helft was een stuk beter van Keer. En er kwamen ook genoeg kansen. Eerst de 1-1 van Bas. De bal bleef in de 5 meter liggen na een corner en de toch al actieve Bas maakte er gebruik van. Daarna kwamen er aan beide zijden kansen. Amby heeft geen wonderploeg, maar 2 zeer vaardige en gevaarlijke aanvallers. Keer kwam met Jeroen, Sverre (beiden met het hoofd) en met schoten van Rens en Casper tot wel een kansje of 4 voor de overwinning. Uiteindelijk viel het helemaal uit elkaar omdat in de laatste 10 minuten het noodlot toesloeg, Guyan kreeg een wat overtrokken rode kaart. Had ie mijns inziens niet verdiend en het was er ook niet de wedstrijd naar. Maar ik vond het toch al een vrij slechte scheids die veel op appel floot. Daarna werd het 1-2 en kreeg Keer ook nog een penalty tegen door een overtreding van Sem. Die werd nog netjes gestopt door Q.

Daarna drong Keer nog even aan met 10 man, maar dat mocht niet baten. Wederom, net als in de uitwedstrijd was een gelijkspel de beste uitslag gezien het spelbeeld, maar ja, voetbal is voetbal en daar was deze keer Amby heel blij om.
​
Volgende week weer twee wedstrijden. Beide uit. Keer 2 bij SCG, Keer 1 bij RKVVL/Polaris. Mocht u tijd hebben, komt u gerust langs. Vooral bij RKVVL is dat wel handig, want daar staat anders helemaal niemand langs het veld. En dat is ook niet leuk.

Het was niet het beste weer om te gaan voetballen, maar bij het tweede waren we wel blij dat er eindelijk weer een wedstrijd op het programma stond. Dat was al even geleden. Daalhof uit. Dat is een geduchte tegenstander. Wij zijn eigenlijk gelijkwaardig aan Daalhof en hadden thuis met 0-0 gelijk gespeeld. Nu moesten we in Daalhof proberen 3 punten te halen.

Uiteraard was ik weer op mijn fietsje naar Daalhof getogen en onderweg verbaasde ik me over het winkelwagentjesbeleid van Daalhof. Er stond bijna op elke hoek een winkelwagentje los. Verder is Daalhof wel gewoon Maastricht, maar verder dan Keer. Dus ik kwam ook als laatste daar aan. En op het laatste heuveltje sloeg ook nog mijn ketting vast.

In de kleedkamer keek ik even rond en zag veel goede hoofdjes. Er zat vandaag wel wat in. Iedereen leek er ook zin in te hebben. We begonnen met Mike, Nick, Roel, Jordy, Henneke. Sem, Mitch, Luuk. Levy, Drees en Lorenzo. Bank was voor: Bas, Lars en Roel Aarts.

We begonnen enorm voortvarend aan de wedstrijd. Levy liep door en achterin bij Daalhof ging er wat mis. Omdat Roel en ik nog bezig waren de verdediging neer te zetten, hebben we het gemist. Het stond 0-1 binnen een minuut. We hadden echter wind tegen in de eerste helft, en hebben voor de rest vooral verdedigd. Een grote kans nog voor Lorenzo, maar die kreeg na het omspelen van de keeper niet meer genoeg kracht met links achter de bal. Zo kon de verdediger van Daalhof de bal van de lijn werken.

In de rust hadden we het vooral over de wind. Die nu in onze rug stond en het voetballen iets makkelijker moet maken. Maar wie mijn verslagen leest dit jaar, weet dat er geen enkele wedstrijd of omstandigheid makkelijk is voor Keer 2. Het ging het eerste kwartier ook niet goed, en er kwamen kansjes voor Daalhof. Alles was gelukkig nog te repareren door de verdediging. Totdat een middenvelder van Daalhof ongeveer een half uur de tijd kreeg om te schieten (Mike had het getimed). Door de wind kreeg de bal een rare curve en viel ie zo achter Mike in de goal 1-1.

Daarna was het weer Keer dat kwam opzetten en we hadden ergens wel een goaltje kunnen maken. Roel Eerens raakte de lat uit een vrije trap, Bas had van een meter of 11 de 1-2 op zijn schoen. En dan was er nog de mooiste bal van de wedstrijd. Die was van Nicky. Hij gaf echt de perfecte voorzet op Levy. Levy zette ook volle kracht zijn rechtervoet achter de bal, alleen de volley ging hoog over.

Zo bleef het 1-1. Was het na afloop vooral bij de wat oudere garde even slikken. Balen van die ene tegengoal en van de gemiste kansen daarna. Hay heeft met zijn handen en met schroevendraaier mijn ketting er weer op gekregen. Bleek wel dat de spanning van mijn ketting niet goed was, dus die gaat naar de fietsenmaker deze week.

Ik kwam nog wel gezond en veilig beneden in WVV. Vanuit daar moest ik mij haasten naar de wedstrijd van 1. Achteraf had ik die wedstrijd wel kunnen missen. Keer speelde tegen een ploeg Rood-Groen dat in alles heel irritant was en vooral er niet op uit was om te voetballen. Behalve toen ze achter stonden natuurlijk. Vooral de nummer 10 had bij het 2e niet lang gevoetbald. Die was zo bloedirritant dat zelfs de relativerende worden van moeder Charlotte niet hielpen.

Guyan kreeg in de eerste helft 3 prachtige kansen door vooral een paar majestueuze ballen van Sverre. Helaas ging er geen enkele van in. Anders was de wedstrijd vlotter en makkelijker gewonnen denk ik. De scheids kreeg ook vrij laat pas door wat de bedoelingen van de bezoekers waren. Zo rond de 70e minuut was er even een gesprek tussen Jeroen en de scheids en volgens mij begreep-ie toen wel dat Rood-Groen ging liggen, tijd rekken, ballen wegschieten en al die andere dingen. En dat gebeurde ook.

Tot goede vriend Ian achter de bal ging staan voor een vrije trap van een meter of 40, schuin links voor de goal. Iedereen dacht dat Ian een voorzet ging geven. En een van de supporters draaide zich vloekend om, toen de bal veel en veel te hoog werd getrapt. Maar Ian had een ander plannetje, de wind doen rare dingen, zo ook deze keer. De bal sloeg ineens hard naar beneden en in de korte hoek binnen. De keeper stond in de lange hoek aan de grond genageld. 1-0

Daarna had Rood-Groen ineens haast en ging het op zoek naar de 1-1. De kwam er niet, al was er een moment waar de scheids een penalty had kunnen geven. Hands. Maar goed, deze scheids had inmiddels ook helemaal genoeg van alle maniertjes van Rood-Groen en ging ze nooit een penalty geven. Gelukkig maar.
​
Daarna was het nog lang gezellig in de kantine. Ik kan u nog oproepen om vrijdag naar de quizavond van VV Keer te komen. Dat wordt sowieso gezellig en u maakt volgens Sem kans op aardige prijzen! Voor tijdstip en proefvragen kunt u terecht op Facebook. En anders zie ik u graag volgende week zondag op sportpark Bakkerbosch. Keer 1 en 2 spelen thuis. 

Het was al slecht weer. In december zit het nooit zo mee met het weer. Keer 2 had daarbij ook een geblesseerde keeper en wat spelers die op hun laatste benen liepen. Zodoende werd de wedstrijd tegen Geusselt Sport verzet.

Dan heb je ineens tijd over. Wat moet je dan in je weekend? Paul stelde voor om flink op stap te gaan, maar dat heb ik al jaren niet meer gedaan. Dat is meer iets voor de Mitchies en Sanders in onze selectie. Ik was zaterdagavond bezig met mijn tour langs de 50 staten van Amerika. Ben daar aan het begin van het jaar mee begonnen en probeer er 1 per week te pakken. Met Youtube, google, Wikipedia en andere online bronnen, kun je best het een en ander te weten komen. Gisteren was Oregon aan de beurt (ik ben er bijna).

Dus je begrijpt, zondag vroeg wakker en een uurtje of 4 verder en nog niks zinnigs gedaan eigenlijk. Dan maar naar 1. Die speelden de topper tegen Leonidas. En, zoals vorige week aangekondigd, ik verwachtte daar wel het een en ander van. Maar toen ik na een flinke fietstocht aankwam, schrok ik wel een beetje van het verval (en van de entreeprijs overigens). De club is erg in verval. De reclameborden zijn bijna allemaal leeg en het aantal supporters bij het eerste is niet groot.

Keer is wel vaker in de meerderheid bij uitwedstrijden, maar zo’n meerderheid bij een topper had ik niet verwacht. Ron Elsen was er dan nog wel, maar verder was er niet veel. En dan is er nog het plakkaat: “Leonidas Wolder blijft in Wolder”. Maar ik denk dat als zo doorgaat dat Leonidas helaas binnen een paar jaar weg is. Na de wedstrijd vertelde veteraan Ties dat hij ‘toevallig’ bij de Duitse avond van de club was beland met welgeteld 8 mensen.

Illustreert misschien ook wel dat het heel goed gaat met Keer. Sportief, maar ook qua leden. Dan naar de wedstrijd. Keer 1 miste Ian, Jim en Rens. Pierre was weer terug, maar begon nog niet aan de wedstrijd. Hierdoor stond Sem (van Keer 2) in de basis als rechtsback. Verder had je dan Stulens, Thijs en Niels. Casper, Jeroen en Bas. Voorin Guenaut, Guyan en Sverre. Keeper natuurlijk Q.

Dan had ik veel verwacht van Leonidas, maar die hadden eigenlijk ook een bij elkaar geraapt zooitje als eerste elftal. Vooral achterin was het aparte combi. Er stond een soort Napoleon als laatste man, klein maar strijdvaardig, dan daarnaast een type houthakker en als linksback een blonde viking die doordeweeks IKEA-tafels met de vlakke hand doormidden slaat. Maar op het middenveld en voorin lag dan wel weer de kracht van Leonidas. Goede spits, hele goede aanvoerder en veel lopende mensen.
Keer liep in de eerste minuten ook een beetje achter de feiten aan en Leonidas kwam gesteund door de wind sterk uit de startblokken. Toen de eerste storm was gaan liggen, kwam Keer ook aan voetballen toe en werd het ook gevaarlijk voor de goal van Leonidas. Wat halve kansjes voor Guenaut en Jeroen waren het gevolg.

Er volgde een fase waarin het heen en weer ging en veel de lange bal werd gespeeld. Voetballend niet heel interessant om naar te kijken, maar wel enorm spannend. Wie gaat de goal maken? En die viel in de goal van Q helaas. De spits was in een flits op de goede positie en tikte behendig met links de bal onder Q door.

Met 1-0 werd ook de rust gehaald. En omdat Keer met de wind mee ging voetballen de tweede helft had iedere supporter nog hoop. De kantine was afgeladen met Keerse supporters, heb sowieso een man of 8 van het tweede gezien, er kwamen nog drie dames langs gehobbeld. Tel dat op bij trouwe club fans en je hebt toch een leuk clubje.

De tweede helft verliep ook zoals je zou verwacht. Voetballend was het nog steeds veel lange ballen, verre ingooien en vrije trappen, maar nu wel meer richting de goal van Leonidas. Sverre had kunnen scoren, verder nog pogingen van Guyan en Eric en wat bijzonder gevaarlijke voorzetten van Guenaut die steeds net niet ingetikt werden. En toen kwam Leonidas weer. Wederom akelig effectief voor de goal. De tegenstander van Sem kopte de bal tegendraads in. 2-0.

En toen geloofde ik mijn ogen niet, ik moest het even checken bij Paul en Hay, maar ineens stond Roel Aarts in het veld. Dat is een van mijn favoriete spelers, maar die heeft niet veel getraind en ook bij 2 niet veel wedstrijden kunnen meedoen. Enigszins verbaasd was ik wel, aangezien het hele 2e vrij had.
Hij kon ook geen potten breken helaas. Pierre stond inmiddels in de spits, maar ook dat bracht niet de verlossing. De bal ging er vandaag gewoon niet in. En toen Leonidas vlak voor het eindsignaal nog de 3e maakte, kwam een geflatteerde 3-0 op het bord.

Trainers waren na afloop natuurlijk een beetje teleurgesteld dat er geen goal viel, maar waren ook realistisch. Het zat gewoon vandaag niet mee. Ik had wel wat meer verwacht van Leonidas en misschien ook wel wat meer voetbal. Maar dat viel allemaal niet mee, ik ben er ook niet van overtuigd dat ze kampioen worden.
​
Na de wedstrijd kwam het bericht binnen dat in Gronsveld een kaartenregen was neergedaald. Dat is jammer voor SCG want die zijn de volgende tegenstander van Keer. Maurice (oud-trainer) was zelf ook een van de gelukkigen. Daardoor kan hij volgende week niet actief coachen. We zullen zien of Keer daar gebruik van kan maken! Tot volgende week!

Het begon allemaal zaterdagavond. Over een heel donker landweggetje fietste ik naar Kasteel Rijkholt om aldaar mij te voegen bij het quizteam. Inmiddels al een traditie maar we deden dit jaar voor de vijfde keer mee. Met niet onverdienstelijke resultaten (4e, 1e, 16e, 5e), behalve die ene keer dat ze ons vragen over carnaval gaan stellen.

We mogen met 6 man in een team en aan mij de schone taak om onder de voetballers 6 man te vinden die ‘iets’ ‘ergens’ van weten. We hebben het al met de voorzitter en met Ties geprobeerd maar dat werkte niet. De voorzitter kon niet met een teamcaptain omgaan en Ties was vooral blij erbij te zijn en kon niet veel bijdragen (had hij van tevoren al aangekondigd overigens). Inmiddels hebben we voor het tweede jaar Sem erbij. Sem weet veel, misschien wel iets te veel. Toen m in de eerste ronde werd gevraagd om het foute antwoord te geven, was ie na 1 ronde af. Ongelukkig.
​
Wat is het niveau van de quiz? Dat is het knappe, er zitten vragen tussen die iedereen kan beantwoorden, maar ook vragen die bijna niemand weet. Zoals de vraag bij onderstaand plaatje, wie of wat is dit?

Wij wisten dat allemaal niet. Gelukkig was Thijs na een jaardienst net weer aangesloten. Hij wist het antwoord: “Gijs Gans!”

We werden uiteindelijk 2e, zeer verdienstelijk gespeeld en verloren van een team dat simpelweg nog meer wist. Zelfs de muziekronde ging dit jaar niet slecht. Mocht u trouwens een autoriteit zijn op popmuziek van jaren 50 tot nu, dan kunt u zich bij mij melden. Daar missen we door de jaren heen wel wat kennis.

De prijs van een cheque van 100€ voor Cafe de Hobbel. Daar gaan we nog een keer mooi gebruik van maken. Ook hebben we met de tombola een voetbal gewonnen. Altijd handig voor een voetbalclub.

Dan naar de zondag. Het tweede speelde een thuiswedstrijd tegen Heer 3. Het was stervenskoud. En dan moest er ook nog een teamfoto gemaakt worden. Nee, de voorbereiding naar de wedstrijd was een echte ‘warming-up’. Dan moet je 10 minuten voor de wedstrijd nog even op de foto in wedstrijdtenue. Fotograaf was Beetstra. Dat is iemand die zichzelf helaas iets te serieus neemt. Hele leuke vrolijke kerel en bereid allerlei zaken te regelen of te doen (zoals trainingen geven, fotootjes maken, meedoen met kienen (had ie beter niet kunnen doen), keepen (had ie beter niet kunnen doen), voetballen (had ie…)), naja u snapt het. Het is zo iemand, dat als je aan een groep een vraag stelt iets te doen, dat ie altijd zijn hand opsteekt. En in veel gevallen hoop je juist dat ie dat niet doet.

Dan de wedstrijd. Daar kan ik een kort verhaal over schrijven. Keer heeft geen moment in de wedstrijd gezeten en verloor deze keer geruisloos van een beter Heer. Dat was even geleden voor de jongens van 2. Alleen de eerste wedstrijd van het seizoen ging verloren. Dus geen schande. Ik heb van Hay een nieuwe uitdrukking geleerd: “Ik ga me daar geen dikke benen over maken”. Zal bij iedereen wel bekend zijn, maar ik vond het wel een mooie.

Zaak is wel dat we de laatste wedstrijd voor de winterstop weten te winnen. Dat is volgende week uit bij Geusselt Sport. Dan sluiten we 2019 heel positief af.

Het eerste moest toen het iets minder koud was tegen Willem 1. De bank zat goed ingepakt onder een dikke laag dekens, want het was met de snijdende wind niet echt lekker. De wedstrijd liep heel voorspoedig. En ik was als supporter dik tevreden. In de eerste helft bleef Willem 1 nog wel bij, maar in de tweede helft was het snel gedaan met de mannen uit Maastricht.

Het voetbal was niet groots, nee, maar dat verwacht je ook niet als je naar Keer gaat kijken. Het is zelfs voor Ajax lastig om elke zondag de pannen van het dak te spelen. Ik stond langs de lijn met Jim en Ian. Die konden niet meedoen, evenals Eric, Pierre en Rens. Tenminste, wij dachten allemaal dat Sem ging spelen voor Rens. Hij had mij dat de vorige avond medegedeeld, mensen vertellen mij sowieso altijd veel te veel. Zo heeft Beetstra mij nog eens van alles verteld over een wijnboerderij die hij ergens in Zuid-Amerika heeft bezocht, kun je niets mee, maar het komt natuurlijk wel in het verslag. Ok, ik was ergens wel een beetje trots op Sem. De vrolijke dappere Sem, die zijn wedstrijden verdeeld over 1,2 en 3. Rens was dus net op tijd fit, hoewel van zijn vader begreep dat het allemaal niet van harte ging en Rens zelfs feestjes liet schieten. Sem dus op de bank.

Hij kwam er de tweede helft nog wel in, en had nog bijna gescoord ook. Dat als linksback. Toch weer typisch Sem. De 1-0 was van Jeroen na een goed aangesneden vrije trap van Niels. Moet wel bij gezegd worden dat Willem 1 in de lucht een enorm probleem had. Jeroen hoefde niet eens te springen om een kopduel te winnen. Hij kopte deze bal trouwens wel gericht en hard in de hoek.

De 2-0 viel na rust van Sverre. Een uitgespeelde aanval waar hij op de goede plek stond. De 3-0 van Guenaut was bijna een kopie van de 2-0 en Willem 1 had het ook een beetje opgegeven. Een elftal met weinig venijn en weinig mogelijke doelpuntenmakers. Dan is zo’n achterstand niet meer te overbruggen.
​
Lekker voor 1. Nu op naar Leonidas. Wedstrijd waar iedereen al een tijdje naar uitkijkt. Leonidas is dit jaar de te kloppen ploeg. En misschien kan Keer daar eens een spaak tussen de wielen steken. Sowieso is Leonidas nog zo’n lekker oude voetbalclub, leuke kantine, sjaatsbaan (geen kunstgras) en over het geheel genomen leuke fanatieke supporters. Wij zijn er menig zondag blijven hangen. Ik hoop u er ook komende zondag te mogen ontmoeten. 

Vandaag stond de wedstrijd uit bij SCM op het programma. Dan fiets je vanuit mijn huis langs al het mooie dat Maastricht te bieden heeft en kom je op een plek terecht waar de hel niet ver weg lijkt. Caberg, Malberg en Malpertuis zijn nu niet echt de pareltjes van Maastricht. De ellende straalt van de vervallen gevels af.

En als je dan denkt net door alle ellende heen te zijn en gewoon rustig Maastricht uit rijdt dan doemt daar een soort ijzeren poort op. Zwart-blauwe letters: “SCM”. Daar wil je eigenlijk niet heen, laat staan dat je daar wil gaan voetballen.

Met Caberg en later SCM hebben we ook een historie van wedstrijden die zich het best laten beschrijven als ‘genaaid, rare overtredingen, idioten op het veld, voorzitters zonder fatsoen, merkwaardige gele en rode kaarten en de standaard penalty’s in de tweede helft’. Mocht u verder geen tijd meer hebben dat kunt u ongeveer voorstellen hoe de wedstrijd is gelopen.

We misten vandaag Nick, volgens de roddelbladen was hij een weekendje weg om een nieuwe telg te maken. Sem kon ook niet mee doen, want die moest met 1 mee. Dan houd je bij ons 13 man over. Mike in de goal. Henneke, Jordy, Eerens, Luuk achterin. Sander, Mitch, Niels middenveld en Bas, Drees en Levy voorin. Op de bank Koen en Lorenzo. Dat is wat mager als je meeneemt dat er een veldslag om 11:30 stond te beginnen. Dan kun je elke Viking, hoe klein ook, gebruiken.

De wedstrijd begon en we stonden eigenlijk gelijk onder druk. SCM had twee goede spitsen en maakte het de verdediging van Keer erg lastig. De eerste bal van spits Marco werd nog gekeerd door Mike, bij de tweede kans, was ie kansloos en stond het al vlot 1-0.

Daarna kreeg SCM nog bijna een penalty door een overtreding op een doorgebroken speler van Luuk. Echter, de spits gaf de scheids aan, die op minimaal 40 meter stond, dat het er net buiten was. De vrije trap die volgde werd er met een kunstige duik uitgehaald door Mike.

Daarna kwamen we beter in het spel en konden we ook voetballend op weg naar het doel van SCM. Echter rond de 16 kwamen we eigenlijk niet verder. We hebben ook nauwelijks op de goal geschoten in de eerste helft. En toen Drees zijn vikinghelmpje af moest doen en naar de kleedkamer sprintte, hadden nog 1 wissel en was het niet zo duidelijk dat we in de tweede helft terug zouden komen.

Hay probeerde in de rust nog iedereen op dezelfde golflengte te krijgen, vooral op het middenveld kregen we de bal niet rondgepompt van links naar rechts. Mijn gedachten waren wel dat het de tweede helft nog wel goed kon komen. Het is toch een wat ouder elftal dan wij.

En de tweede helft tartte elke beschrijving. Drees, die inmiddels gedouchet stond te kijken, zei: “Het was wel een leuke wedstrijd om naar te kijken”. Dat geloof ik ook wel. Er gebeurde van alles. Wij kwamen zeer goed voor de dag na de rust en maakten al vlot de 1-1 door een mooie goal van Levy. Hij schoot van net buiten de zestien met een rare boog. De spitsen van SCM dachten dat die bal al naast was gegaan toen ie net op het laatste moment daalde in de verre hoek binnenviel.

De 1-2 was een goal van Mitch. Ook een mooie. Van net buiten de zestien, bijna uit stand, raak. Mitch leek sowieso wel andere voetbalschoenen aan gedaan te hebben in de tweede helft. Hij speelde een prima tweede helft.

Daarna begon de scheids de hulpeloze jongens van SCM een beetje te helpen. En ik denk dat als hij niet een penalty had gegeven, dat SCM ook niet meer in de wedstrijd was teruggekomen. De penalty was geen penalty en ik denk dat er niemand op of rond het veld dacht aan een penalty bij een duel tussen Niels en zijn tegenstander. Maar goed, ‘daar ligt de bal’ zei de scheids wijzend naar de stip. En Mike, die zowat iedereen daar kent, kreeg het zelfs niet uit de scheids zijn hoofd gepraat dat dat toch echt geen pingel was. De spits was koel en maakte de 2-2.

En dan zie je het verschil tussen een goede reeks en een slechte reeks. Aan het begin van het seizoen was dit het begin van het einde geweest, maar nu, na zo veel goede resultaten, rechtte Keer nog een keer de rug.

Ook de 2-3 was een prachtige goal. Ik zag Jordy kijken, net over de middellijn. Hij zag Lorenzo een loopactie dwars door de verdediging maken en met een goede bal zou ie vrij voor de keeper komen. Maar goed, dan moet je een balletje met heel veel gevoel kunnen geven. Dat kan Jordy doorgaans niet. Maar goed, hij bleef kijken en ik dacht: “Hij gaat t toch proberen”. En, de bal kon echt niet beter, kwam echt perfect aan bij Lorenzo op zijn rechtervoet. Die maakte geen fout oog in oog met de keeper.

De 2-4 was ook van Lorenzo, die nu onze topscorer is, met een goaltje op 6 voorsprong op de volgende. Daarmee leek de wedstrijd gespeeld en lag SCM echt definitief op zijn rug. Probleem was wel dat Henneke, Niels en Sander fysiek enige problemen hadden. Vooral door het keiharde spel van SCM. En dan was er nog de scheidsrechter die van plan was net zo lang door te spelen tot het weer gelijk was. Volgens sommigen duurde de tweede helft zeker 55 minuten!

De 3-4 viel nog uit een slecht verdedigde corner van onze kant. Moet bij gezegd worden, dat de speler van SCM het heel handig deed en iedereen kansloos achterliet. Maar goed, daarna was het nog even vrouwen en kinderen eerst en was het eindsignaal de bevrijding waar we allemaal op zaten te wachten! De belangrijkste wedstrijd van het jaar hadden we gewonnen en dat terwijl SCM alle trucs had uitgehaald om een ander resultaat op het formulier te krijgen.

Dan smaakt het bier altijd extra lekker. We kregen nog een rondje en snacks van de jongens van SCM en zijn nog een paar uurtjes gebleven, nagenieten. Ik heb daardoor het eerste gemist. Zij verloren voor het eerst dit seizoen. Het is gewoon van 25 november en Keer 1 verliest zijn eerste wedstrijd. Dat is ook weleens anders geweest. Hoe het is gelopen weet ik niet, op Facebook staat een korte beschrijving waar uit het lijkt dat het wel een terechte uitslag was.
​
Volgende week is er voetbal op Bakkerbosch. Het tweede speelt tegen Heer 3 en 1 speelt thuis tegen Willem 1. Dat wordt weer smullen. Twee niet gemakkelijke potjes, maar Keer dit seizoen… zouden zo maar weer 6 punten kunnen worden. 

Voor een politiek dier als ik zijn dit gouden tijden. Rutte van de VVD die moet verkopen dat we allemaal 100 moeten gaan rijden om de bouw vlot te trekken, een afzettingsprocedure tegen Trump, Hongkong en China en dan heb ik het nog niet over het complexe Midden-Oosten gehad. Daar zit misschien wel de grootste engerd: Erdogan. En natuurlijk de jaarlijks terugkerende discussie over Zwarte Piet. Ik heb daar hier al eens een stukje aan gewijd en blijf er ook bij dat als niet die Quincy nog iets (ben zijn naam even kwijt) had geroepen dat het racisme was, dat we een andere discussie gehad hadden.

Nu heb je de Pegida’s, de harde kern van menig voetbalclub, stukje ultraextreemrechts tegenover de Grauwe Eeuw en een beweging die zich KOZP noemt. Hele slechte naam. En het probleem: al deze mensen zouden zich gewoon druk om andere dingen moeten maken en zich niet met deze discussie moeten bemoeien. Ach, waar voor sommige mensen het eerste elftal van de plaatselijke FC een uitlaatklep is, is dat voor anderen Zwarte Piet. Het nare is alleen dat daar dan zo veel kinderen last van moeten hebben.

Zondag speelde alleen het 2e. Het eerste had donderdag overtuigend gewonnen van SCM. Met een erg mooie goal van Guenaut. Ook Eric en Sem speelden zeer verdienstelijk mee bij 1en zouden ook zondag bij twee mee doen. Ze gingen echter allebei ook zaterdag naar Bemelen. Iets met carnaval. Iets met heel veel bier (en 1 witte wijn). Met als gevolg dat beiden niet in staat waren zondag een wedstrijd te spelen. Sem probeerde het wel, maar viel al snel uit.

De tegenstander was Daalhof. Na de gehele onderkant van de competitie (+ het teruggetrokken Eijsden) verslagen te hebben, wachtte nu een echte test voor Keer 2. En zoals dat bij ons gaat dit seizoen, was niemand ervan overtuigd dat het goed ging aflopen. We hadden wel beroepsalcoholist Bas Moonen erbij en dat is natuurlijk een aanwinst. Maar we moesten zijn luitenant Koen weer missen, die hielp 3 een handje.

Goed, Daalhof is natuurlijk de club van Ties. Dat is die mooie charismatische laatste man van weleer. Die door de liefde ook enige seizoenen voor Keer gespeeld heeft. De man die het spelletje zo leuk vindt dat ie er volgens mij nooit mee stopt. Hij zou aanvankelijke niet mee doen, maar na 3 minuten in de wedstrijd had ik al door: hij is er weer. “Laat die rechtsback maar opbouwen.” Klonk het.

De rechtsback was uw verslaggever, die er altijd weer van versteld staat, dat veel mensen die onzin van Ties direct voor waarheid aannemen. Als back heb je het probleem dat je 1 helft langs de dug-outs speelt en van alles van langs de kant meekrijgt. Nou, ze hadden Ties gehoord en dachten ook dat ie gelijk had. Ik ken em helaas al wat langer. En was daardoor wel uit op een beetje wraak natuurlijk. Een flitsende actie voor de dug-out van Daalhof was genoeg. Daarna deden Eerens en Drees de rest. Einde wedstrijd, einde verhaal voor Ties. Tenminste, Ties heeft volgens mij als sterrenbeeld fenix en zal zeker weer uit de as herrijzen.

Dan de wedstrijd. Iedereen was er na afloop uit: een gelijkspel was wel verdiend van twee kanten. Behalve misschien de trainer van Daalhof die wel erg in de wedstrijd opging en na afloop ook nog een handsbal van Nicky claimde bij de uitstekend fluitende Jeroen. Nicky was na afloop wel zo eerlijk om toe te geven dat het hands was en eventueel had de scheids een penalty kunnen geven. Aan de andere kant, Nicky kopte hem op de een of andere manier tegen zijn eigen bovenarm aan. Hoe? Geen idee. Een ding weet je op dit niveau zeker, het was niet zo bedoeld.

Verder heeft Daalhof ook een paar kansen gehad om te scoren, maar steeds lagen de verdediging of Mike in de weg. De laatste bal van de wedstrijd ging nog op de paal. Keer had zeker ook zijn kansen, paar vrije trappen in de eerste helft, Guenaut en Bas kregen voetballende kansen in de tweede helft. Die gingen er helaas niet in. Met dus 0-0 als gevolg. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit met Keer 2 0-0 gespeeld heb en zeker niet in zo’n boeiend gevecht als deze wedstrijd. Beetje jammer dat onze winning streak is onderbroken, aan de andere kant, we krijgen nu wat meer weerstand en gaan ook niet zomaar al die wedstrijdjes winnen.

Nog een speciaal dankjewel naar de supporters, waaronder een grote delegatie van team 1. De beide trainers van 1 heb ik gezien, wat vaders van spelers en uiteraard Jessy. Jessy is elke wedstrijd nog bij ons om te kijken. Vind dat wel erg mooi. En dan vergeet ik waarschijnlijk nog een aantal mensen, maar het was mooi te zien dat er toch zo veel mensen komen kijken!
​
Volgende week voor mij de wedstrijd van het seizoen, uit bij SCM. En voor 1 de uitwedstijd in Bocholtz tegen WDZ. Dat is de nummer 3 in de stand, ook zwart-witte shirts en op voorhand een mooi affiche. Beide wedstrijden van harte in uw aandacht aanbevolen.

Deze week was de week van het CDA-congres (en ook dat van andere partijen). Maar speciaal het CDA was in het nieuws. CDA is van oudsher de partij van de boeren. En nu heeft het wetenschappelijk instituut van het CDA aangegeven dat verkleinen van de veestapel een goed idee is. Dat vinden de boeren uiteraard niet en de partij zat daar behoorlijk mee in zijn maag. Stikstofproblematiek. Ja, dat woord had ik ook nooit gekend als ik niet aandachtig het nieuws volgde.

In alle eerlijkheid weet ik niet precies wat stikstof is, en waarom het bijvoorbeeld zo heet. Ik ken het scheikundige symbool en weet dat het in ammoniak zit, maar verder kom ik echt niet. En ik heb het idee dat de meeste mensen die zich er nu mee bemoeien totaal geen idee hebben waar ze het over hebben. Iets wat sinds de uitvinding van Twitter veel gebeurt. Twitter is het vergif, de troep, het afvoerputje van mensen die niet kunnen nadenken maar iets willen roepen. Op enige afstand volgt Facebook en tegenwoordig ook Instagram.

Niet dat u uw account per direct moet opzeggen, maar als we met zijn allen die social media niet zo serieus zouden nemen zou de wereld daar een stuk van opknappen. Zo begreep ik ook dat mensen erg veel waarde hechten aan dit verslag. Het is slechts mijn kijk op een piepklein nietszeggend voetbalclubje met een hele hoop rare figuren. Dat laatste maakt het wel makkelijker om de verslagen te schrijven. Zo was zondag na wat biertjes de secretaris de ‘meningen aan het peilen’. Jaja, hij wou gewoon zieltjes winnen om het dak van de kantine open te houden in plaats van dicht. Zou schelen in de stookkosten. Dat dat mij en Casper geen fluit kon schelen, begreep de secretaris niet echt. En toen-ie de aftocht blies en ik naar Caspers gezicht keek, dacht ik: “Er is hoop.” Vooral dit soort mensen niet al te serieus nemen.

Via het dak, kom ik bij een dakdekker. Zondagochtend onder het zwembad in kleedkamer 358 van 360 had Roel een verhaal over een dakdekker, waarvoor extra vroeg op zaterdag paraat stond. Om hem te ontvangen. De dakdekker kwam niet, in plaats daarvan stonden de Jehovah’s op de stoep! Die had Eerens natuurlijk niet verwacht en die houden ook eerder van een open dak zodat ze de hemel kunnen zien. In plaats van dat ze even helpen de pannen op het dak te krijgen.

Er ontstond een interessante discussie over waar de Jehovah’s voor stonden en over hun ‘Keerbal’: de Wachttoren. De Jehovah’s geloven dat we inmiddels in de eindtijd zijn aangekomen en dat God straks terugkomt op aarde om zijn werk te voltooien (voor de jongere lezers onder ons: dat betekent dat alle andersgelovigen een zeer pijnlijke dood sterven en alleen zij die zich hebben bekeerd tot Hem en Jehovah zijn, overblijven). Ik had in de tweede helft ook de hoop dat Hay terug zou komen om zijn werk te voltooien. Halverwege de tweede helft was hem de moed in de schoenen gezonken en had hij het veld verlaten.

Dat kwam uiteraard niet omdat alle ongelovigen op het veld zo’n fantastisch spel lieten zien. Integendeel. We begonnen in de eerste helft nog redelijk goed. Hier en daar een wat mindere pass, maar we zetten ook wel wat goede aanvallen op. En wie ons de laatste tijd heeft zien voetballen, weet dat dat niet elke wedstrijd er in zit. Kansen waren er genoeg, het had ook 1-4 of 1-5 kunnen staan. De 1 kwam door typisch tikkie terug van Nicky op Mike.

Het stond met rust 0-2 door een doelpunt van Niels en eentje van Lorenzo. Ik was eerlijk gezegd weer vergeten dat Lorenzo toch nog 1 bal goed geraakt had. Na de wedstrijd wou ik hem even onder zijn neus drukken dat ie niet al te best had gevoetbald, maar ja, dat is lastig als die knakker dan toch weer gescoord heeft.

De tweede helft was slecht, wat ik er nog over kwijt moet is dat je in zulke helften nog wel kan genieten van het knokken van Semmie en Sander. Die geven wel alles. Verder waren de eerste 5 minuten nog prima en daarna kwam geen bal meer aan, liepen we achteruit en was het geluk weer aan onze zijde dat Amby maar 1 doelpunt maakte.

Mike, de kersverse vader van een zoon (met een Bijbelse naam overigens!), slaapt deze dagen in het ziekenhuis. Want daar liggen Charlotte en zijn zoon nog. Slapen is een groot woord, want hij heeft volgens mij alleen een houten bankje tot zijn beschikking. Gelukkig begreep ik dat het de goede kant op ging en dat Charlotte in ieder geval naar huis zou kunnen.

Veel slaap zit er ook niet in natuurlijk en volgens mij kunnen de kwartaalcijfers van Red Bull niet tegenvallen, maar ik gun ze eerst wat rust en dan veel plezier met elkaar en hun zoon. Ik was in ieder geval weer blij dat Mike een cruciale bal pakte 5 minuten voor het einde.

Dan naar het eerste. Ik had een bijzondere taxi. Mensen maken zich altijd een beetje zorgen om de fietsende Maarten, maar dat hoeft eigenlijk helemaal niet. Ik vind dat echt heerlijk, maar goed, ik kon mee met de bus. De bus van Hay.

We stonden 5 minuten te kijken en dachten al snel, dit wordt 5-0. Met de rust is dit gespeeld. Keer walste over RKVVL heen en Casper maakte uit 1 van de aanvallen de 1-0. Daarna stortte het ineens in als een kaartenhuis. Ik heb de reconstructie kunnen doen met Lars, Jeroen, Jim, Casper, Pierre, Stulens en Rens.

Lars was nog steeds oververhit en was zelf aan de bar nog bezig zijn verdediging neer te zetten. “Die nummer 7 stond vrij.” Waarop Pierre (de grensrechter van dienst) zei: “Dat is geen coaching. Dat heb ik ook gezien, maar je moet er wat aan doen! Namen, rugnummers.” Rens gaf duidelijk Ian de schuld, die had dat op moeten lossen. Stulens schijnt in de rust een briljante uitleg te hebben gegeven die niemand begreep, waardoor de rust eigenlijk te kort was om het probleem op te lossen. Volgens Jeroen en Casper moesten we gewoon niet zo bang zijn en de wil aan de tegenstander opleggen in plaats van ons aan te passen aan VVL.

En toen kwam ik bij Jim. Van Jim begreep ik wie er coach was bij VVL. Dat is een oude bekende van Scharn, een begenadigd voetballer en blijkbaar ook een tactisch erg slimme trainer. Want ondanks dat VVL een veel mindere ploeg heeft dan Keer, werd het voor Keer ineens heel moeilijk. Daar moeten dan ook wat credits naar toe, en tegelijkertijd is er voor Keer op dat gebied (het tactische) nog wel wat werk aan de winkel.

Het stond in de rust 1-2 voor VVL. En na rust was het niet goed, maar stond wel beter. Keer voetbalde zich uiteindelijk in 10 goede minuten langs VVL. Eerst kreeg Jeroen een terechte penalty mee, hij kreeg een duwtje op het moment dat ie de bal voor het inkoppen had. Daarna het hoogtepunt van de wedstrijd. Ian wordt een beetje de Lorenzo van het eerste. Hij maakte een mooi goaltje, maar heeft dus ook een aantal dingen niet gedaan waar het team wat last van had.

De goal was een afvallende bal die Ian rand zestien netjes controleerde en toen gericht niet al te hard in de kruising schoot. Ik stond zo dat ik niet kon zien of raak ging of net naast, maar Ian juichte al voor dat de bal het net raakte, die wist al dat ie ging zitten. 3-2. Rest van de wedstrijd was weer achteruitlopen en niet meer zo leuk om te kijken.
​
Daarna was het veel te gezellig in de kantine (dank Bert, Sem en Niels, ik wou echt naar huis). Volgende week is het eerste vrij, donderdag een bekerwedstrijd tegen SCM. Het tweede neemt het zondagochtend op tegen Daalhof. 

Ik ga op verzoek niet al te veel over het tweede schrijven vandaag. Wij voetbalden in Heugem, nou ja voetbalden, deden wat op een veld. Tegen een tegenstander waar er een paar nog niet eens recht konden lopen. En toch hebben we het onszelf best lastig gemaakt.
Het werd 1-3 door 3x Lorenzo en we hadden er gezien de kansen echt een paar meer moeten maken. Zoals een aantal weken, moeizaam, heel moeizaam, maar we zijn wel een naar ploegje om tegen te spelen. Dus ook nu weer 3 punten. Het commentaar van Levy in de ontbrak deze keer, want was geblesseerd. Hay zei na de wedstrijd dat wat iedereen bij 2 wel een beetje voelt: “Alles leuk en aardig, weer gewonnen, maar dit gaat een keer mis op deze manier.”

Dan, naar het eerste, ik keek daar al een hele tijd naar uit. Er werd mij verteld door de wat oudere spelers dat Eijs een prachtig complex had. Het was een van de weinige complexen waar ik nog niet naar toe was gefietst in Zuid-Limburg. Dus ik had daar op deze herfstdag wel zin in. Het was ook prachtig, de fietstocht. Alleen het stuk omhoog van Keer naar Margraten is killing, zeker omdat ik toen ook een regenbuitje op mijn dak krijg. Maar Gulpen door, langs Wittem en dan omhoog, naar beneden langs het miljoenenlijntje naar Eijs. Echt een schitterend stukje Limburg.

En dan kom je daar op dat complex: prachtige nieuwe kantine, maar nog een echt ouderwets voetbalveld. Ian noemde het een f***ing Sjaatsbaan, maar goed, wat weet die nou van voetbal? Tis der een van Heunen. Het heeft van de verroeste relingen langs het veld. Hoge bomen waar je de bal in kan peren als je het even niet meer weet, een klein tribunetje en vervallen reclameborden. Dat is wat voetbal ooit was, tegenwoordig speel je veel vaker op een kunstgrasveld in een vinexwijk, de koude wind met een ongezellige gedeelde kantine. Ian vindt dat vast veel beter. Ik niet. Dit was alles wat ik ervan verwacht had. En toen ik ook nog zag dat de thuisploeg een redelijke aanhang had, er stond toch zeker 60 man te kijken. En gewoon redelijk publiek.

Op die ene oude knakker na, die in de rust zijn emoties niet kon beheersen en probeerde de scheids te beledigen op een nette manier. Dat lukte niet helemaal. Ik hoop toch dat als ik ooit 65-70 ben, dat ik niet naar scheidsrechters ga lopen om ze even de waarheid te vertellen.

Het eerste speelde in mijn ogen een zeer goede eerste helft. Je hebt een rechtsback Niels, die eigenlijk een veel te sierlijke voetballer is voor een rechtsback. Ik heb natuurlijk ook jaren naar Nicky B., de schrik van het Mergelland, gekeken. Maar dat jochie doet t goed! Won veel van zijn directe duels en bracht voetballend ook nog het een en ander. Dan heb je als laatste man Stulens. Die stond er wel om op te ruimen. En dat heeft ie de hele wedstrijd ook gedaan. Moet ik wel bij zeggen (wederom) dat ook hij bijna al zijn directe duels won en volgens mij geen enkele overtreding heeft gemaakt. Hetzelfde gold voor Thijs en Rens, waarvan al langer bekend is dat ze heel goed kunnen verdedigen.

Dan heb je op het middenveld Ian, die doorgaans niet altijd de goedkeuring van uw verslaggever krijgt, maar vandaag een puike wedstrijd speelde. Op het middenveld had Zwart-Wit geen koekenbakkers staan en er werd ook een hoop verdedigende arbeid verwacht van Casper en Ian. Beide deden dat naar behoren. En waren tegelijkertijd nog gevaarlijk toe naar voren. Dan heb je Jeroen, die het duidelijk naar zijn zin had in Eijs. Hij speelde de meeste tijd tegen een merkwaardig goede voetballende nummer 4 van de tegenstander. Die draaide steeds de kant op die je niet verwachtte, deed dingen die tegen de intuïtie van de gewone voetballer in gingen. En had daar behoorlijk wat succes mee. Desalniettemin, speelde ook Jeroen een prima wedstrijd.

Dan de voorhoede, die had het lastig vandaag. Maar dat kwam ook omdat Zwart-Wit een paar van hun beste voetballers achterin had gezet. Vooral het centrum en de linksback waren erg goede voetballers. En Sverre, Guyan en Guenaut hadden het lastig, maar waren hier en daar toch los en konden schieten.
Zwart-Wit is dus een ploeg waarvan je ook zonder je kapot te schamen van kan verliezen. En als je dan de eerste helft 1 grote kans weggeeft en verder Zwart-Wit op eigen helft wegdrukt, dat is zeer knap. Helaas viel er geen goal uit alle momenten voor de goal van Zwart-Wit. Thijs en Sverre hadden m op de kop, Casper, Guyan en Jeroen een keertje van wat verder op schoen. Het lukte steeds net niet.

Nou ja, je krijgt dan vlak voor rust 1 enorme kans tegen, die had de speler van Zwart-Wit ook moeten maken en vlak daarna Stulens die goede lange bal geeft op Rens, die opdook achter de verdediging in de zestien. Er werd duidelijk hands gemaakt, vanuit mijn view en die van de grensrechter van Zwart-Wit, leek het een terechte pingel. Volgens mij claimden de spelers van Zwart-Wit ook hands van Rens. Maar ok, dat geluk moet je een beetje hebben. Jeroen maakte geen fout 0-1. Gelijk rust. Dat zijn dus echt van die dodelijke momenten, 0-0 of 0-1 in de rust is een wereld van verschil.

Ik maakte wel een fout, want ik dacht na deze puike eerste helft, ik ga nu aan de andere kant van het veld staan, dan komen de spelers van Keer vanzelf naar mij toe. Ik heb de spelers nauwelijks gezien. En, eerlijk is eerlijk, de tweede helft was voor Zwart-Wit. Met nu ook de nodige kansen. Uit corners, vrije trappen, Q die een keer te ver uit zijn goal was, schot van binnen de zestien dat richting miste en ik kan nog wel een paar momenten noemen. Het is zeker zo dat Keer ook goed verdedigde, maar het initiatief was aan de kant van Zwart-Wit en ze hadden er ook gewoon 1 moeten maken.

Dat gebeurde niet. En in de laatste fase nog een goed schot gezien van Ian, die de keeper van Zwart-Wit prima pakte en Bas die eigenlijk gewoon de 0-2 had moeten maken na een goed balletje van Eric R. Die viel zeer verdienstelijk in en kon zijn kwaliteit, zijn snelheid, eindelijk een keer goed gebruiken.

Het bleef 0-1. De mannen hebben qua werklust en strijdlust de 3 punten verdiend. Het blijft in het voetbal toch altijd zo dat je wel doelpunten moet maken om te winnen. En in tegenstelling tot de partij tegen Gulpen, stortte het de tweede helft ook niet compleet in. Je moet gewoon de credits geven aan de mannen uit Eijs, dat is een ploeg om rekening mee te houden in de 4e klasse. Niet eentje waar je met de bulldozer even overheen walst.

U zult denken wat een lang verslag van de wedstrijd van 1, ik heb er ook echt van genoten. Dit is echt voetbal zoals het moet zijn, geen vervelende dingen op het veld, flink wat publiek, spannende wedstrijd tot het eind. En dan is het dus helemaal mooi als jouw club wint. Sport zoals die hoort te zijn op de zondagmiddag!
​
Volgende week, gaat 2 naar Amby en speelt 1 tegen Polaris. Twee Maastrichtse clubs. Het gaat een keer mis, ja Hay, maar niet volgende week! 

Sla je maandagochtend weer de krant open en dan weet je dat je je verslag van gisterenavond iets moet aanpassen. Ze hebben namelijk bij de Limburger dermate slechte verslaggevers dat dat me echt pijn doet. Een stukje schrijven is niet heel moeilijk, maar je kunt het goed verknallen. Zo was Keer ooit plots kampioen volgens De Limburger.

Vandaag had de journalist van De Limburger wel de moeite genomen om de coach van Keer te bellen. En waarschijnlijk had ie een velletje met een aantal vraagjes voor ‘m:

1. Hoe vond je de wedstrijd?
2. Hoe gaat het met Keer?
3. Wat is het succes van de vv Keer?
4. Wat heb je gedaan om een succes van vv Keer te maken?

Zoiets. En tenzij Stulens op elke vraag geantwoord heeft: “Ik ben bezig met het inpassen van de jeugd” is het verbazend hoe weinig zinnigs deze man heeft opgeschreven in de krant.

De oude coach Maurice werd een keer zo gek van de gesprekken die hij met de krant had en slappe verkeerde quotes in de maandagkrant dat-ie vooraf tegen de journalist had gezegd: “Ik wil best meewerken aan dit onderwerp als je alles wat ik zeg ook letterlijk in de krant zet.” Met tot gevolg dat er echt een scherp leuk stukje in de krant stond, de rubriek heette geloof ik Onder de Douche. Ook legendarisch was de man die het geheim van de familie Costongs in 100 woorden in de krant wou ontrafelen. Was Jeroen ook niet zo blij mee.

Het was zondagochtend. De zondagochtend na de kermis op ‘t dorp. Volgens sommigen is er helemaal geen kermis meer, maar wordt het nog wel in de kroegen gevierd. Daardoor waren sommige jongens zo uit het veld geslagen dat ze niet fris aan de start verschenen. We zouden eigenlijk nog een elftalfoto nemen, maar dat hebben we maar achterwege gelaten. Verder waren Mitch, Roel en Roel en Bas om verschillende redenen afwezig. We hadden al met al 12 spelers en 1 van de A. Wederom Gilles.

Leonidas kwam op bezoek. Leuke gasten, leuke ploeg en voor Keer 2 weer een enorme uitdaging. Voetballend gaat het niet gemakkelijk en we winnen de meeste wedstrijden op inzet. Van de eerste tot de laatste minuut blijven gaan. Zo ook vandaag. In de eerste twintig minuten was Leonidas iets sterker zonder echt kansen te creëren. Wij kwamen pas 20 minuten echt in de wedstrijd en creëerden toen ook wat kansen via Lorenzo en Koen. Helaas kreeg Nicky toen een gele kaart, 10 minuten tijdstraf. We liepen in die minuten weer wat verder achteruit. Maar het bleef steeds maar 0-0. Paar goeie reddingen van Mike hielden ons op de been.

Vlak voor rust viel de 1-0 voor ons. En wie anders dan Lorenzo maakte de 1-0. Die heeft mij weleens toevertrouwd dat hij alleen voor de doelpunten op het veld staat en dat de rest ‘m niet zo veel boeit. Na een goede actie van Levy aan de rechterkant van de goal, kwam de bal via de keeper voor de voeten van Lorenzo, die er dus 1-0 van maakte.

In de rust werden de puntjes weer op de i gezet. Ook Levy kwam weer met zijn standaardopmerking in de rust: “Jongens, laat dat overnemen nu. Dat kunnen we niet.” Gilles kwam erin voor Sander. Verder hadden we niet veel te doen, behalve door blijven knokken.

Heel snel in de tweede helft viel de 2-0. Niels rondde een prima aanval af. De voorzet van Lorenzo was op maat en Niels rondde koelbloedig af. Weer een 2-0 voorsprong. Maar deze keer had Leonidas er ook minimaal al twee moeten maken. En dan heb ik nog niet eens de meest miraculeuze redding van de wedstrijd besproken.

Leonidas kwam aan onze rechterkant goed door. De voorzet kwam bij de tweede paal terecht, waar er iemand uit de rug opdook. Op 7 meter van de goal. Mike was nog bij de eerste paal om de voorzet of het schot van de speler aan de rechterkant af te weren. In een ultieme poging om nog op tijd aan de andere kant van de goal te komen, hield Mike de goed ingeschoten bal eruit! Bij Leonidas dachten ze toen: “Vandaag gaan we nooit scoren.” Het had gemakkelijk gekund, maar Mike hield alles eruit.

Wij lieten ons na de 2-0 ook niet onbetuigd en hadden ook nog wel 3-0 en 4-0 kunnen maken. Een van de mooiste van het seizoen had kunnen zijn, Luuk met zijn fantastische linker slingert de bal voor de goal, bij de tweede paal pak Sem de bal in een keer uit de lucht, bal komt perfect voor de goal langs. Daar stond Lorenzo voor het intikken van de bal in het lege doel. U kunt aan de einduitslag zien wat er gebeurd is. Het bleef 2-0.

Dan het eerste. Dat voetbalt doorgaans een stuk makkelijker dan het tweede, maar heeft in het verloop van wedstrijden momenteel ook ontzettend de wind mee. Vandaag konden we weer starten met Stulens als laatste man, Pierre had zich keurig geëxcuseerd bij uw verslaggever. Dan hou je als supporter je hart vast. Donderdagavond in de kantine had ik Stulens uitgelegd dat veel ploegen Sverre een beetje vrezen en blij zijn als die niet mee doet. Stulens vond het gek dat die ploegen niet heel bang waren voor Lars Stulens. Tsja, met Feyenoordfans moet je ook niet over voetbal praten, denk ik dan.

Stulens speelde trouwens samen met Jeroen een prima wedstrijd achterin. Verder had ik wat te doen met vele supporters uit Gulpen. Het was duidelijk dat Flip niet hun favoriete scheidsrechter was en dat ze ook de grensrechter van Keer niet de leukste man op aarde vonden. En dan liep de wedstrijd ook nog extreem onfortuinlijk voor Gulpen. Gulpen was voetballend niet de mindere in Keer. Vlak voor Keer de 1-0 maakte, haalde Q met 2 reddingen nog een zekere goal voor Gulpen eruit.

Maar ja, Sverre maakte dus weer 1-0 op aangeven van Ian. Dat is al vaker die seizoen gebeurd. Daarna weer wat aanvallen van Gulpen en wederom Keer dat scoorde. Wonderschoon doelpunt van Casper deze keer. Guyan zag goed dat Casper vanuit het middenveld goed door liep richting de goal van Gulpen. Hij gooide de bal in 1 keer voor de goal. Caspers aanname was genieten, in 1 keer goed, daarna was het hoekje uitzoeken en de 2-0 vieren.

Daar knakte wel iets bij Gulpen en het voetbal werd minder en veel meer de lange bal. Bij de 3-0 betaalde Sverre eindelijk Ian eens terug voor alle assists die ie al gehad heeft. Ik denk dat ie m zelf ook had kunnen maken, maar hij zag Ian vrij staat en gaf ‘m op tijd af. 3-0.

En over de tweede helft ga ik niet al te veel schrijven. Het was niet leuk meer om naar te kijken. Enorm warrige leiding, veel lange ballen, opstootje, overtredingen, misverstanden. Gulpen was ook de tweede helft gevaarlijk. En maakte nog 2 goals. Die vielen allebei na 16:00 dus er was niet veel tijd meer om de achterstand te repareren. Doordat de scheids vrij lang liet doorspelen werd het nog bijna spannend.

Ergens wel terecht dat het niet 3-0 geworden is. Dat had de verhoudingen geen recht gedaan. Ook al zei Stulens in de kantine dat het wel wat beter uit gevoetbald had kunnen worden de tweede helft. Helemaal eens. Maar toen ik bij een klein tafeltje met twee oerlelijke kaarshouders kwam met 2 jonge lachende gezichten (de ‘jeugd’ waar de Limburger het over had) hadden we het er nog even over dat Keer niet vaak met 5-0 of iets dergelijks wint. Hoewel ze me direct wisten te vertellen dat dat tegen Daalhof vorig seizoen nog wel gelukt was. Wijsneusjes.

Ik heb ook begrepen dat Schillings volgend jaar stopt als sponsor als de prijs van de Weizen niet verlaagd wordt. Toen ik hem uitlegde hoe de prijs tot stand was gekomen, sprak hij daar schande van.
​
Volgende week uit naar Heugem voor 2 en uit naar Eijs voor 1. Twee mooie potten. Van harte in uw aandacht aanbevolen.