Mijn vader had een interessante theorie over de plotselinge toenadering van Noord-Korea tot Zuid-Korea en de VS. De Atoomberg in Noord-Korea zou zijn ingestort en daarmee zou het hele programma van Kim-Jong-Un stil zijn komen te liggen.

Het blijft merkwaardig dat niet zo lang geleden Kim-Jong-Un een raket over Japan stuurde en andere nucleaire testjes uitvoerde en nu ineens geïnteresseerd is in vrede en samenwerking. Buiten of mijn vader gelijk heeft of niet, lijkt het mij beter als het eindigt in een vreedzame oplossing in plaats van een uit de hand gelopen oorlog. Daar heeft Amerika sowieso wel patent op, de man die daar nu aan de macht is, is niet te volgen op dat gebied.

Goed, hoe is het in Keer? Het tweede speelde weer eens door de week en veegde de vloer aan met Geusselt Sport. Een team dat noodgedwongen in een te hoge klasse geplaatst is. Ze kwamen eigenlijk niet in de wedstrijd voor. Het werd 0-5 voor ons. Bas maakte weer zijn rentree en tekende gelijk voor een doelpuntje. Blij om hem weer na een lange slepende blessure terug te hebben.

Het tweede moest gelijk dan ook weer op zondagochtend tegen Leonidas aantreden. Die ploeg was vorige week zondag met 2-5 verslagen. Vandaag moest dat ook wel lukken, maar veel ploegen zijn inmiddels een beetje bang voor het geweld van het tweede en spelen in een soort handbalopstelling om zo veel mogelijk tegengoals te voorkomen.

Leonidas in nauwelijks voor onze goal gekomen en heeft ook geen schot tussen de palen gekregen. Daar stond Jeannot voor de tweede keer. Q was bij 1 nodig. We speelden een vrij redelijke pot. De bal moest wel vaak van links naar rechts en van rechts naar links, maar er kwamen mensen vrij. Mitch probeerde het een paar keer van afstand, Eric en Lorenzo zorgden voor het gevaar voorin. Achterin stond alles als een huis en als de bal even in bezit van de tegenstander was, was iedereen ook wel weer bereid om even wat te werken en meters af te leggen om de bal zo snel mogelijk terug te krijgen.

We scoorden alleen wat moeilijk vandaag. Uw verslaggever, niet te kloppen in de lucht dit jaar, kreeg een perfecte corner van Roel Eerens op zijn voorhoofd, maar die spatte uiteen op de paal. En zo gingen er wel meer kansen net aan naast, of kwam de laatste bal niet aan.

Totdat Lorenzo (op een goede pass van Bas) ijzig kalm de bal in het doel van Leonidas schoof. 1-0. Daar gingen we ook mee rusten. Na rust kwam Sander (de jongste vandaag) er in. Speelde ook een verdienstelijke pot aan de linkerkant.

De tweede helft begon goed voor ons. Voordat Lorenzo moest gaan werken, besliste hij nog even de wedstrijd door de keeper te omspelen en de bal bijna in het doel te lopen. 2-0. Hij wordt niet Man of the Match (zou eigenlijk wel moeten), maar Roel Dreesen gunnen we dit keer de eer, aangezien hij vorig keer op zichzelf schijnt te hebben gestemd om zo toch een keer Man of the Match te worden.

Verder in de tweede helft kregen we nog genoeg kansen, via een paar splijtende passes van Bas werd de een na de ander vrij voor de goal gezet. Maar het lukte steeds net niet.

Op het einde was het nog even schrikken toen Remy een voorzet van Leonidas wegkopte, de bal kreeg echter de verkeerde richting en leek richting de kruising te gaan. Alle verdedigers stonden al te kijken: “Ojee, dat is de 2-1.” Maar met een katachtige reflex van Jeannot, die verder niet veel ballen heeft gehad, bleef het 2-0.

Het eerste speelde niet doordeweeks, maar had wel een steen in de maag, de 12-0 oorwassing in Elsloo. Niemand binnen Keer kon zich herinneren dat er ooit zo’n uitslag was neergezet door Keer. Dat er daardoor veel werk aan de winkel was, was duidelijk. Maar er moet iets gebeurd zijn.

We stonden langs de kant en dachten: “Als er nu maar niet snel een goal valt voor Hulsberg.” Maar dat veranderde al snel in: “Er gaat een goal voor Keer vallen”. Want zeker de eerste helft was Keer de betere van de twee. Met wat kansen en kansjes tot gevolg. Guyan had een mooie op 7 meter van de goal, maar moest snel handelen en schoot de bal hoog over. Rens was weer ouderwets aan de linkerkant en ook het middenveld ‘stond’ weer eens. Dat is toch vaak de machinekamer van een elftal. Loopt het daar niet, wordt je als team alle kanten op gestuurd. Loopt het daar wel, dan lijkt het wel vanzelf te gaan.

0-0 met rust, maar als het zo doorging zou de goal van Keer niet lang op zich laten wachten. De tweede helft was Hulsberg meer aanwezig en Q heeft een aantal keer handelend moeten optreden. Hield een kopbal van heel dichtbij er uit en ook bij de voorzetten en corners zat er steeds goed bij.

En jawel! Daar kwam ie dan. Er werd een penalty door de scheids gegeven, voor een handsbal. Hands was het, de vraag is altijd hoe interpreteert de scheids het. De speler stond niet ver van de plek waar de bal vandaan kwam met grote vaart. Maar hij had de arm wel een eindje van zijn lichaam af. Volgens mijn interpretatie is dat wel hands. Geen zware overtreding, maar tegenwoordig is dat allemaal binnen de 16 een strafschop. Er waren tijden dat scheidsrechters nog indirecte vrije trappen konden geven.

Jeroen was van 16 meter dodelijk en daarmee besliste hij ook de wedstrijd. Hulsberg drong wel aan, maar miste ook wel de nodige stootkracht om echt iets voor elkaar te krijgen voorin.

Een heel fijne overwinning voor onze mannen, die niet veel ‘stuntjes’ van de grond krijgen dit seizoen. Maar tegen de nummer 3 na zo’n week, dat is puike prestatie. En verdiend, geen gestolen overwinning. Daarmee lijkt degradatie afgewend. Het moet nu wel heel gek lopen wil Keer nog in de nacompetitie terechtkomen. Veel van de naaste concurrenten verloren hun wedstrijd.
​
Keer 2 speelt morgenavond bij BMR voor de bloemen en het applaus. Keer 1 oogstte van de trouwe aanhang een applaus en mag donderdag tegen Schimmert zich helemaal veilig spelen. U bent deze week van harte welkom langs de lijn! 

Op deze zonovergoten dag speelde het tweede een wedstrijd tegen Leonidas 3. De club die wordt bedreigd door de gemeente, omdat er een fusie tussen Daalhof, SCM en Leonidas in de plannen staat.

Hierbij zouden alle drie clubs moeten gaan spelen op het complex van SCM. Makkelijk te onderhouden voor de gemeente, maar natuurlijk minder voor spelers van (vooral) Leonidas, die uit hun wijk worden gehaald en in Malberg moeten gaan voetballen.

Grote clubs zijn voor de gemeente natuurlijk makkelijk, maar voor de sfeer niet altijd even best. Clubs hebben buiten een historie ook gewoon een band met een wijk, de harmonie, de vrijwilligers die al jaar en dag daar komen. Het is eigenlijk ook in Maastricht vaak een klein dorp. Dat dat met al die complexjes niet makkelijk is, dat snap ik ook. Maar het samenvoegen van clubs is qua emoties een moeilijk te bereiken iets.

Uiteindelijk hoop ik dat er nog wat gezellige clubs zonder Leonidas blijven bestaan. We hebben er na de wedstrijd een prima biertje kunnen drinken. En er was nog een wielerkoers gaande, kortom, leven genoeg.

We speelden onze 3e wedstrijd in korte tijd. Zondag hadden we gelijkgespeeld tegen Gulpen (zie vorige verslag), dinsdag gewonnen van SVME. Door een goal van uw verslaggever, knoop dat goed in uw oren. En dan vandaag tegen Leonidas. Een club die nagenoeg evenveel punten heeft als Keer, maar wel een paar wedstrijden meer gespeeld.

Dat is ongeveer voor alle ploegen het geval, want we hebben de minste wedstrijden van iedereen gespeeld. Vandaag hadden we in de gelederen: Roel Aarts (lang niet gespeeld, maar wel al meetrainend met ons) en Jeannot Looijens, keeper en sinds een maand of zes weer aan het keepen bij het 3e. Onze eigen keeper mocht mee naar Haslou en we zullen hem donderdag een vragen hoe dat gegaan is. ;)

Met de gebruikelijke namen (Erik was er na een vakantie weer bij), namen we het op tegen Leonidas. Dat ging in het begin zoals gewoonlijk niet al te makkelijk. Het veld was lastig te bespelen, de tegenstander oud maar redelijk fit (althans 1e helft). En we hadden het moeilijk om er onder uit te voetballen. Ging ook veel mis aan onze kant. Zo ook bij de 1-0, waar Niels niet uitstapte en de middenvelder kruislings de bal kon inschieten. Nu bleek Niels zaterdag ook al een wedstrijd te hebben gespeeld met het 3e, dus dat ie redelijk uitgepierd was, was te begrijpen. Wat er de rest van de avond bij het 3e gebeurd is, laat ik maar buiten het verslag. U kunt raden dat dat niet goed is voor prestatie op zondagochtend.

We hebben in de eerste helft best wat kansen gehad, via Roel Eerens, Henneke en Koen, maar scoorden niet. Totdat Koen diep werd gestuurd aan de rechterkant. De bal voor legde op de inkomende Erik en die maakte er 1-1 van. Daarna tot de rust wat paniekerig voetbal en een invalbeurt voor Roel Aarts nadat Mark niet verder kon.

In de tweede helft maakten we gelijk korte metten met Leonidas. Roel zorgde eerst via een vlammend schot in de korte hoek voor de 1-2, waarna Erik en Roel Aarts voor de 1-4 zorgden. De wedstrijd was toen gespeeld.

Doordat onze laatste man even een gesprekje met de scheids had, hadden we even geen laatste man, dat werd ons fataal toen Ludo de spits niet kon houden 2-4. Uiteindelijk zorgde Erik (3 maal dus) voor de 2-5. Prima uitslag eigenlijk.

Man van de wedstrijd? Roel Aarts of Erik Rosier. De keuze is dan uiteindelijk niet lastig aangezien je dan kijkt wie de symphatiekste is: Roel Aarts. Sorry Erik, maar ze hadden je ook geen druivensuiker op de vroege zondagochtend moeten geven. Kost je de Man of the Match award.
​
Over het eerste kan ik niets zeggen, ik was er niet, maar zoals gezegd, ik zal donderdag eens informeren bij Q. We spelen dan overigens bij Geusselt Sport. Wedstrijd die in principe nergens meer over gaat, maar na de wedstrijd wordt het nog wel even gezellig in de kantine, als dank voor de vele trainingen die we daar hebben kunnen afwerken dit seizoen. U bent van harte welkom om daar aan me te doen. 

Sowieso is er veel meer te schrijven over de wedstrijd van het eerste. Dat zal iedereen die beide wedstrijden heeft gezien beamen. Maar we beginnen maar weer eens met het 2e dat het in de ochtend moest opnemen tegen Gulpen.

Dat is op papier een van de mindere ploegen in de vierde klasse. Het zou dan ook een wedstrijd met perspectief voor ons moeten zijn. Daar we veel mensen misten: Koen, Erik, Bas, Max, Mitch M, Jordy, Sander, en dan mis ik er waarschijnlijk nog een paar, was er wel enige zorg of we genoeg mensen bij elkaar zouden hebben.

Nou, de scheids vond zelf dat de wissels in de dugout een hesje aan moesten, zo verwarrend waren de vele wissels die we hadden. Met hulp van Sverre en Nick van de A hadden we 15 man. Kwalitatief en kwantitatief genoeg om de wedstrijd te winnen. Dat leek aanvankelijk ook zo te gaan aflopen.

Ondanks dat Keer verre van geweldig voor de dag kwam, speelde Gulpen zo passief dat er vanzelf, zonder goed voetbal, kansen ontstonden voor ons. Sem maakte de 0-1 en Mitch H de 0-2, na een weergaloze solo door de verdediging van Henneke.

Met 0-2 werd de rust gehaald, en na 90 minuten stond het 2-2, dus er ging het nodige mis de tweede helft. Vooral de onnauwkeurigheid in de passing, de passiviteit van sommige spelers en ook het ontbreken van vechtlust waren de redenen dan Gulpen eigenlijk vrij gemakkelijk terugkwam in de wedstrijd.

Twee keer vanuit balverlies in de omschakeling werd Keer verrast, en maakte de aanvoerder van Gulpen gretig gebruik van de geboden kans. Wel een domper, na twee redelijk goede wedstrijden tegen Margraten en SCM was het nu ondermaats. Gelukkig kunnen we dinsdag ons al revancheren tegen SVME.

Dan het eerste. Halverwege de berg naar Berg woont dus een Costongs. Geen idee of het familie was, maar het deed me wel herinneren aan de geweldige duels tussen Davy Derrez en Mathijs Costongs uit het verleden. Daar zat altijd alles in, en ging er vaak hard aan toe. Hij zou vandaag niet mee doen, was mijn overtuiging, want was gestopt.

Bleek bij aankomst in Berg dat Berg een hoop oude gedienden weer had opgetrommeld en met de ploeg van twee jaar terug speelde. Daar zitten een aantal lomperiken in en een paar heel goede voetballers. Voeg daarbij het venijn dat Berg altijd in wedstrijden met Keer legt en je hebt een gevaarlijke tegenstander.

Keer loopt een beetje op zijn tenen, heeft veel lichte blessures en zit in de zorgen om degradatie. De grens tussen net niet nacompetitie en net wel nacompetitie kan wel eens op 1 punt hangen. Of nog erger, op doelsaldo bepaald worden. Berg staat nog wel onder Keer, maar het gat in niet meer dan 2 punten (met een iets beter doelsaldo voor Berg). Dus winnen was eigenlijk wel gevraagd, maar in ieder geval niet verliezen.

Na de wedstrijd konden Bas en ik met een Juupke in de hand heerlijk in de bakkes van de aanvoerder van Berg kijken. Die baalde als een stekker en had het gezicht van een oorwurm. Terwijl in de kleedkamer daarnaast high fives werden uitgedeeld. Had Keer dan gewonnen? Nee, maar Berg had wel verloren. Dat vat de wedstrijd het beste samen denk ik.

De eerste helft werd Keer op een kopbal van Guenaut volledig weggespeeld. Lars Stulens werd een aantal het bos in gestuurd door de handige 16 van Berg. En elke corner/vrije trap was alarmfase 1 met de kopsterke spelers van Berg. Het had makkelijk 3-0 kunnen zijn met rust, maar het stond 1-0. Ik kon de doemdenkende voorzitter dus gerust stellen aangezien Keer altijd conditioneel in een tweede helft beter voor de dag komt.

Al vroeg in de tweede helft maakte Guyan de 1-1. Dat was lekker. Helaas kreeg Berg vlak daarna een pingel. Nick maakte (volgens ooggetuige Guenaut) een duidelijke overtreding en dus een terechte penalty. 2-1 voor Berg.

Toen begon de ellende pas echt. De scheids had het allemaal niet meer onder controle. Had in mijn ogen, zowel de aanslag op Jessy als de trap van Lorenzo met rood moeten bestraffen. Maar die spelers mochten blijven staan. Onze keeper niet toen ie na klunzig verdedigen van Mathijs niets anders zag dan de doorgebroken speler neer te leggen. Q de goal in. Met 10 man, was het toen bijna niet meer mogelijk iets weg te halen uit Berg zou je denken.

Maar Keer kreeg de tweede helft een partij kansen! Guyan had al kunnen scoren, Lorenzo raakte bij zijn eerste balcontact de lat. Bas had twee goals moeten maken. Uiteindelijk was het het slim doorkoppen van Jeroen, die Lorenzo bij de tweede paal in stelling bracht. 2-2. Guyan ging achterin alles wegmaaien, in de hoop in ieder geval 2-2 over de streep te trekken.

Dat ging tot 4 minuten voor tijd goed. Maar het aandringende Berg maakte toen een goal 3-2. Wedstrijd gedaan zou je denken. Keer speelde va banque, Guyan (sowieso Man of the Match), ging weer naar voren. Berg miste ongeveer 4 keer oog in oog met Q, maar er zat nog steeds dat ene moment in. Met de trage achterhoede van Berg was het niet onmogelijk dat er nog een kans kwam. En die kwam. Guyan sprintte zijn directe tegenstander met bal er uit. Sneed voor hem langs en bleef tot mijn verbazing ijzig kalm, omspeelde de keeper, liet nog een verdediger voor bij gaan en schoot de bal met links in het lege doel. 3-3. Wat een wedstrijd!

Stulens die na de wedstrijd nog niet helemaal besefte wat er allemaal gebeurd was, zei: “Al met al wel een verdiende uitslag”. Dat denk ik ook wel. Eerste helft was Berg beter, tweede helft was qua kansen Keer beter. En uiteindelijk baal je dan ook natuurlijk dat het net niet de kant van Keer uitvalt, maar goed, met 3-3 moet je doen.
​
Nog vier wedstrijden te gaan, Berg, Keer, Daalhof en DBSV staan binnen 3 punten van elkaar. Ik durf er niets op in te zetten. U wel?

Na een week waar iedereen in opperbeste stemming was door het puike weer, was het tijd voor de clash tegen SCM. U moet weten, dat als er 1 club is die het slechtste is mij naar boven haalt dan is het SCM. Daar is alles geoorloofd, heeft de duivel God al jaren geleden weggejaagd.

Als je daar de van buizen in elkaar gelaste boog doorkomt naar het complex, wordt een soort woede zich van mij meester. Al het onrecht wat ons hier in het verleden is aangedaan speelt dan op. Daar moet voor eens en altijd iets recht gezet worden.

Ik kan me ook niet herinneren dat we daar ooit gewonnen hebben. En dat moest toch een keer gebeuren, dacht ik zo. Op het terras hadden we bijna al de eerste ruzie te pakken. Ik durfde SCM een club van gajes te noemen. Iets dat nog een lichte beschrijving is van de club die bestaat uit rampdebielen, cokesnuivers en doorgedraaide idioten die samen nog een 833 jaar gevangenisstraf hebben openstaan. Een vrouw draaide zich geïrriteerd om: “Gajes? Dit is een volksclub!” “Ja, gajes dus.” zei ik. Ik had toen al het idee dat het niet helemaal lekker viel bij die mevrouw. Ik wou haar toch nog een beetje tegemoet komen en zei: “Laten we het zo zeggen: de belastingdienst is hier niet welkom.” Toen liep ze maar weg.

Maar goed, je gelijk moet je op het veld halen. En dat waren we ook zeker van plan. We hadden een paar afmeldingen: Mark, Jordy en Mitch Meeuwsen. Dan zijn er nog een paar mannen geblesseerd: Bas en Max. Je houdt dan over Q, Ludo, Remy, Mingel, Henneke. Niels, Eerens, Sander. Michiel, Drees, Erik. Bank: Mitch, Luuk, Sem en Koen.

We begonnen de wedstrijd niet al te best. Al vrij snel werd het 1-0 voor SCM. De bal werd uit een voorzet ingeschoten door de benen van Henneke. Het was geen heel hard schot en ik had het gevoel dat ie houdbaar was voor een keeper van het kaliber Q, maar die had em niet.

Daarna merkte je al snel dat de gemiddelde leeftijd van het team waar we pakweg 10 jaar geleden ook tegenspeelden ver boven de 40 lag en dat de mannen het gewoon niet konden belopen. Met ons loopvermogen zou het makkelijk moeten lukken om terug te komen in de wedstrijd. Dat liet toch nog een hele tijd op zich wachten aangezien we de mooiste kansen verprutsten.

Uiteindelijk was het good old Drees die een streep uit zijn linkerbeen perste en daarmee de 1-1 op het bord zette. Niet veel later liet Erik de hele verdediging van SCM zijn hielen zien en schoof de bal onder de keeper door 1-2.

Ik moet dan toch nog voor rust 1 moment er uit halen. Michiel, die zijn tegenstander ook keer op keer te snel af was, gaf de bal prima voor en op 2/3 meter van de goal hoefde Erik de bal alleen nog de goal in te lopen. Maar hij schoof em a la Rosheuvel naast. Mingel was zich in die tijd aan het opvreten over alle gemiste kansen, dat was ook een lijstje aan het worden waar je niet om heen kon.

Zoals gezegd, we hebben er vaker gespeeld en het nooit makkelijk gehad. Dus ik was eigenlijk maar met een ding bezig en dat was die wedstrijd winnen. Hoe, en wie er de schuld was dat er niet 10 in het mandje lagen, boeide even niet zo veel.

Sander, Ludo, Remy en Erik wisselden in de rust. Na rust kwamen er ook wat nieuwe mannen in bij SCM en het leek er zowaar 5 minuten op dat we het nog moeilijk gingen krijgen.

Daarna stak Sem op een pass van de uitstekend spelende Niels dwars door de verdediging. In de zestien werd ie gehinderd door zowel een speler als later ook de keeper. Penalty! Koen nam de pingel en 1-3.

Daarna was het verzet gebroken. Speelde SCM op een vrij riskante manier op buitenspel, en daar maakten we 2 keer gebruiken via Niels. Man of Match. Mingel liep inmiddels bijna rood aan, want we hadden met iets meer overleg ook nog wel 8 kunnen maken.

Met 1-5 in de 70ste minuut werd besloten niet verder te spelen. Er hing een kleine onweersbui in de lucht, waardoor we even naar binnen zouden moeten en dan het restant nog zouden moeten uitspelen. In goed overleg tussen de aanvoerders en de scheids was het mooi geweest. We wonnen voor het eerst daar, en dat voelde prima!

Veel tijd na afloop was er niet, ik had donderdag met Stulens gesproken, en beloofd de wedstrijd van 1 te gaan bekijken. Die speelden in Eijsden tegen SVME. Een club met een fanatieke, wat nare aanhang. Maar een complexje waar je je vingers bij aflikt. Hadden we dat bij Keer gehad dan hadden we geen kunstgras nodig gehad.

Keer speelde de eerste helft degelijk en gaf niet bijzonder veel weg. Hoewel je wel zag dat er bij SVME een paar echt goede voetballers tussen liepen die zo ineens de wedstrijd konden beslissen.

In de eerste helft werd na een vrij fel duel met Guyan en zijn tegenstander ineens de wedstrijd gestaakt door de scheids. Hij was, bleek later, de kritiek op zijn beslissingen zat. Mijn inziens kun je daar ook tegen optreden in plaats van weglopen. Maar goed, na een kort overleg met aanvoerders, ‘iemand van SVME en de onvermijdelijke voorzitter kon de wedstrijd voort.

Helaas haalde Keer de rust niet met 0-0. Nick ging in de fout tegen zijn behendige tegenstander. 1-0.
Na rust zag Keer er aanvankelijk goed uit. Er zat nog geloof in de ploeg en uit het niets werd het ook 1-1. De bal kwam bij Lorenzo, ik denk nog zeker 35 meter van de goal, alleen de keeper stond niet in de goal. Die dacht in de goal te staan, maar die stond er een paar meter naast. Lorenzo zag dit en schoot simpel raak. 1-1.

Uit de aftrap na de 1-1 scoorde SVME de 2-1. Dat mag eigenlijk nooit gebeuren. Je zag ook duidelijk dat daardoor de moraal in het team een enorme opdonder kreeg. In de rest van de wedstrijd deed Keer ook niet meer echt mee. Het werd 5-1, waar er eerder meer goals voor SVME hadden kunnen vallen dan minder.

Nu is SVME ook geen club waar Keer de punten moet pakken, maar met nog 5 wedstrijden te gaan en een Daalhof dat aan een remonte bezig is, is het noodzaak dat volgende week tegen Berg wel te doen. 

Bijna, bijna hadden we in Margraten gedaan wat Liverpool ooit in de Champions League finale flikte. 3-0 achter met rust. Na 90 minuten 3-3. Wij bleven steken op 3-2, waar iedereen zei: “Had het nog 5 minuten langer geduurd dan hadden we er nog eentje gemaakt.” Erik (die er al twee gemaakt had) kreeg de laatste bal lekker op de volley, maar kon er net niet genoeg richting aan geven.

Hoe het kan dat wij weer voetballen? Ja, u heeft mijn verslagen gemist. En dat kwam vooral omdat het tweede niet voetbalde. Het eerste ook niet, tenminste dat haalde tot deze zondag niet al te veel punten. Dus veel om over te schrijven was er niet. Velden, tegenstanders, bestuurders, de gemeente, waar lag het allemaal niet aan? Trainen, dat konden we gelukkig wel. Maar daar krijg je ook een slappe van, als je dat maar steeds zonder wedstrijd in het vooruitzicht doet.

Nu, zondagochtend, we mochten weer. We waren ook bijna allemaal fit (Bas heeft problemen met zijn … geen idee, maar hij heeft problemen. Jordy was er niet.). De mannen die er verder niet waren, waren afgestaan aan het eerste. Sem en Luuk waren met 1 mee. Dus dan hou je over: Q, Ludo, Mingel, Henneke, Remy. Roel, Mitch, Niels. Koen, Mark en Drees. Dan nog op de bank: Erik, Sander, Meeuwsen en Michiel.

Met 15 man toch weer een ruime selectie. Dat komt sowieso wel goed uit, want in het vervolg van de competitie, moeten we nog veel wedstijden spelen (ook midweeks).

Hoe begonnen we? Dramatisch. Moet gezegd worden dat voetballend Margraten verder is dan Keer, maar we kregen zeker de eerste 20 minuten de bal nog geen drie keer naar een medespeler. Vooral Mitch en Mark waren kampioen misverstanden, maar er waren er meer die geen goede pass gegeven hebben.

De eerste goal was daar ook wel exemplarisch voor. Een vrije trap voor ons. Mingel achter de bal. Bal moest de zestien in. Mingel zag Drees staan, speelde die in, in de overtuiging de bal terug te krijgen. Drees liep wat veel met de bal verloor die, verdediging kwam 1 op 1 te staan. Uiteindelijk overtreding in de zestien, penalty. 1-0.

Maar zoals gezegd, dat had ook op een ander moment kunnen gebeuren. Er ging zo veel mis. De 2-0 was een vrije trap rand 16, die over de muur tegen de lat ging. Kwam terug het veld in, en de rebound werd in geschoten. 2-0. De 3-0 was duur balverlies op het middenveld en weer waren we overal te laat.

Zo dat was in het kort de eerste helft. Hay had in de rust eigenlijk maar 1 boodschap: “Gaank voetballen!” Ik liep samen met Remy de kleedkamer uit en hij vertelde mij dat hij vond dat ie best aardig stond te ballen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit zo op de backs let, dus ook niet zo door heb of ze een goede wedstrijd spelen of niet. Maar ik was wel blij dat ie niet in de rust had gezegd dat ie ondanks de 3-0 achterstand vond dat ie prima bezig was.

De eerste actie van de tweede helft, via de ingevallen Meeuwsen en Michiel was direct gevaarlijk. We begonnen dus totaal anders aan helft 2. En dat zette zich door. We hadden meer controle, speelden de bal bij tijden goed rond. En, het moet gezegd worden, Remy was fantastisch. Sowieso wint ie 90% van zijn duels. Daar kunnen we op rekenen, maar ook in het meevoetballen was ie bijna foutloos, stuurde Sander een aantal keer weg en elke keer werd dat weer gevaarlijk.

De eerste goal kwam van rechts waar Michiel goed doorzette en de rappe Erik in de zestien de bal oppikte en in de korte hoek schoot, de tweede kwam op voorzet Meeuwsen, die wat gelukkig bij Erik uitkwam. Hij stond bij de tweede paal en  kopte simpel raak.

Daarna speelden we al snel va banque. Alles proberen nog een goal te forceren. En we waren via schoten van Meeuwsen en Niels dichtbij, maar hij viel steeds net niet. Ook de laatste ‘kans’ van Erik ging er net niet in. En daarmee bleef het wonder uit.

Man of Match was Remy, zonder enige concurrentie, verreweg de beste linksback. We konden hem helaas niet in de app kiezen als MoM maar hij krijgt zo hopelijk nog de eer die hem toekomt. We weten allemaal dat hij dat erg op prijs stelt.

Het eerste won een zeer belangrijk potje in en tegen Neerbeek. Dat moest ook wel. De kelder was aan het vollopen, en de onderste ploegen naderden Keer. Nu, na deze overwinning, is er een klein gat van 6 punten met de laatste ploegen. Met nog 6 wedstrijden te gaan, nog niets beslist, maar 6 punten kun je beter voor dan achter staan.
​
Volgende week hoop ik ook weer verslag te kunnen doen (live) van het eerste. Het tweede speelt een potje tegen SCM. Eentje waar uw verslaggever al een tijdje naar uit kijkt. 

Roda zit in zwaar weer. Dit tot grote vreugde van het Maastrichtse en voor een deel het Keerse voetbalwereldje. Zou het dit jaar dan toch gebeuren? Roda dat afdaalt naar de eerste divisie waar MVV al jaren speelt. En die hebben ook geen gemakkelijk jaar, maar als Roda blijft verliezen dan wordt het toch nog feest in en rond Maastricht. Ook in Sittard hebben ze een bloedhekel aan Roda. Dat zit daar misschien nog wel meer agressie dan bij MVV.

Het is in ieder geval iets dat je in het noorden van het land niet kan uitleggen, maar als je hier een tijdje woont, snap je dat wel. Zo zat ik niets vermoedend in het Brand Beerhoes een pilsje te drinken, toen er een hele club ‘supporters’ juichend binnen kwam, Roda had net met 0-3 van Heracles verloren. Daar moest op gedronken worden, natuurlijk.

Nu ook Huub Stevens boos is op Roda, omdat ie niet teruggebeld wordt, lijken zelfs de trouwste geel-zwarten het ergste te vrezen. En ik geef ze eerlijk gezegd ook weinig kans.

Het tweede speelde weer een wedstrijd. Hay zei nog: “ik ben er pas zeker van als iedereen op het veld staat en de scheids heeft gefloten”. Zoals u weet speelden wij tot nu toe 4 wedstrijden. Nu mochten we weer de wei op. We hadden ook bijna iedereen fit, dus we konden zelfs nog een afvaardiging naar 3 sturen (Ludo, Sander en Niels). Wij speelden verder met: Q, Mitch, Mingel, Jordy, Remy. Eerens, Max, Sem. Eric, Drees en Bas. Bank: Henneke, Marc en Luuk. Koen viel helaas al in de warming up uit met knieproblemen.

We startten zeer goed! Na 1 minuut was het al 1-0. Eric rende de zwakke linksback van BMR er uit en gaf een voorzet op maat. Bas zette de voet tegen de bal en hij vloog tegen de touwen. Zelf zei ie na afloop dat ie nog erg bang was om deze kans op 2 meter van het doel te missen. Dat zou ook wel een schande geweest zijn, en de vergelijking met Rosheuvel is dan snel gemaakt.

Daarna kregen we nog een aantal goede kansen, maar er werd niet gescoord. BMR kwam opzetten en als we Q niet in de goal hadden vandaag, waren er wel een paar ballen meer ingegaan. Ze stonden geregeld voor de neus van Q, maar die bleef steeds maar overeind. Helaas scoorde ze uit een van de aanvallen toch de 1-1. Dat was ook de ruststand.

Wel terecht denk ik alles bij elkaar. Het eerste deel waren we wel beter, maar daarna mochten we ook niet klagen dat er maar 1 goal viel.

De tweede helft was anders dan de eerste helft. Waar er veel meer kansen waren de eerste helft, was de tweede helft iets meer gecontroleerd. Desalniettemin genoeg kansen aan beide kanten, het waren alleen meer scrimmages, corners en andere hachelijke momenten.

Bas maakte ook de 2-1. Hij ging zijn man (weer eens) voorbij en schoot met links de bal ook langs de keeper. Belangrijke goal. Daarna was het voetbal een beetje weg van Keerse zijde. Het was veel ‘lange-halen-snel-thuis’-voetbal en de vermoeidheid speelde bij een aantal spelers ook een grote rol.

Zeker toen Mark met geel 10 minuten naar de kant moest was het lastig om het aandringende BMR te stoppen, maar met de hulp van Q, die ook de tweede helft steeds weer op de goede plek stond, werd het einde van de wedstrijd gehaald!

Ik weet niet wanneer we onze laatste competitiewedstrijd hebben gespeeld, maar er zit een hoop tijd tussen en dan van de nummer 2 winnen, dat is niet slecht. Zeker, er ging veel fout, en we hadden wat mij betreft ook wel iets minder bang tegen deze jongens mogen spelen. Maar goed, 3 punten zijn binnen.

Het eerste moest tegen Daalhof. En Keer heeft al een aantal jaar het nummer van Daalhof. Dat wil zeggen: ze winnen eigenlijk altijd van Daalhof. Dat komt natuurlijk ook doordat Daalhof minder kwaliteit heeft dan Keer, maar ook omdat Keer het spel van Daalhof goed doorheeft en daar normaliter in de laatste fase van de wedstrijd gebruik van maakt.

Zo ook vandaag. Het duurde eigenlijk nog veel te lang voordat Keer de leiding nam. Daalhof was vaak erg kwetsbaar achterin en de goede keeper haalde nog veel er uit. Uiteindelijk brak Lorenzo op voorzet van Guenaut de ban. Ik ging toen even pissen en miste de 2-0. Maar goed, met de 1-0 in minuut 80 weet je dat Daalhof gebroken is. Die zullen zich wel beroepen in het verslag op de gemiste kansen van hun 2 spitsen, maar dat was dan ook het enige was Daalhof kon brengen. Pover, conditioneel matig ploegje met een aardige keeper.

Die 3 punten waren natuurlijk enorm belangrijk. Voor iedereen die mijn verslagen niet volgt: Keer 1 heeft problemen. Die problemen bestaat uit het feit dat ze niet ver van de laatste plaatsen staat (of op die plek terecht zijn gekomen). Dan telt goed voetbal en al die blaat niet meer. Punten, punten en punten pakken. En daar is Keer aardig mee bezig de laatste paar wedstrijden. Ok, ook bij Keer 1 moeten er nog wel een paar potjes gespeeld worden en Keer is nog lang niet veilig.
​
Daalhof staat weer onder Keer, waar ze wat mij betreft ook horen. BMR weet weer waar ze staan, het was een goede zondag in Keer. Volgende week 2x uit. Zou er opnieuw een goed resultaat mogelijk zijn? 

Bij het lezen van de titel zult u denken: “Is de verslaggever ziek?”. Niets is minder waar, uw verslaggever maakt het prima en had weer eens de tijd vrijgemaakt om een wedstrijdje van het eerste elftal te bezoeken.

Op een mooie maar koude zondag zou RKVVL naar Keer komen voor een wedstrijd tussen een ploeg in vorm (RKVVL voor de duidelijkheid) en een kwakkelende ploeg. RKVVL ging aan de leiding in de 2e periode en heeft altijd een jonge goed voetballende ploeg. Maar op de een of andere manier, Keer voetbalt altijd wel aardig tegen RKVVL. Jeroen zou zeggen: “Ja, Henneke er zijn ploegen die ons liggen en ploegen die ons niet liggen.” Niet dat ik dat begrijp, maar het is zo: RKVVL is zo’n ploeg waar Keer vaak wel meekomt.

De opstelling van Keer was: Mike, Pierre, Mathijs, Nick, Lars. Guyan, Casper en Jessy. Voorin: Jeroen, Guenaut en Rens. Weer heel anders dan de laatste keer dat ik was komen kijken. Maar goed, om een ploeg te laten staan die tegen Neerbeek thuis met 0-1 verliest, dat is misschien ook niet handig. Tussendoor werd nog tegen Heugem gevoetbald. Daar schreef de krant over dat het eigenlijk een mirakel was dat Keer een punt haalde. Doelpunten die uit de lucht kwamen vallen, nou ja, dat soort clichés. Vaak duidt dat op een matige verslaggever, bij de Limburger niet ondenkbaar, maar na verschillende ooggetuigen gesproken te hebben, had het er alle schijn van dat de krant wel dicht bij de waarheid zat.

En dan kom ik gelijk bij mijn problemen met het Facebook-verslag. Eigenlijk het noemen niet waard, maar nu het een keer klopt met de wedstrijd, mag ik dat wel even vermelden. Buiten dat het een ontzettend gekleurd verslag is van de wedstrijd, laat het vaak ook hele delen van een wedstrijd onbesproken. Dat is kwalijk, en in mijn ogen, mensen doen laten geloven in sprookjes. Dat heb ik uiteraard ook wel eens medegedeeld aan de redactie, maar die zijn van mening dat het belangrijk is de positieve dingen uit de wedstrijd gehaald moeten worden, omdat dat goede reclame is voor Keer. Ik zeg het maar zo, Facebook staat vol met onzin van mensen die juist precies doen wat dat verslag ook doet: de mooiste 10% van hun miezerige leven laten zien. Dus dat past wel.

Maar ok, dan moet je ook met je billen bloot als je een realistisch verslag op Facebook leest. Pluim voor de redactie en zet die lijn door!

Keer begon uitstekend aan de wedstrijd. In de eerste periode werd er ook aardig gevoetbald. Met ook een aantal gevaarlijke kansen als gevolg. Rens en Jessy waren een aantal keer dicht bij een doelpunt. Jessy had zeker Keer op 1-0 kunnen zetten, toen ie dwars door de verdediging van RKVVL dribbelde, de keeper omspeelde en toen in het zijnet schoot.

Na 25 minuten verzandde de wedstrijd in een wedstrijd ‘vuurpijltje’. De laatste man van RKVVL schoot alles links en rechts snoeihard weg en ook Keer bouwde niet meer op en zocht met de lange trap Jeroen, die waarschijnlijk de hele week last van zijn nek heeft. Daardoor nam het aantal kansen ook af, beide partijen waren nog het gevaarlijkst uit standaardsituaties (corners, vrije trappen en ingooien).

De goal viel eigenlijk tegen de verhoudingen in voor RKVVL. Dat had te maken met een onachtzaamheid in de verdediging bij een van de verre trappen van de keeper. 0-1.

Dat was ook de ruststand. In de rust toch wat mensen gesproken die lichtelijk positief waren. Keer werd niet weggevaagd en had zelf toch ook behoorlijke kansen. In de tweede helft een goaltje maken en dan maar weer verder zien.

De tweede helft was nog niet zo lang bezig, toen Levy op de goede plek stond. De bal werd verlengd uit een vrije trap en kwam via via voor de voeten van Levy. Die de makkelijkste taak had. 1-1

Daarna ontspon een boeiend gevecht met veel strijd (geel kaartje voor Mathijs en anderen). Een nummer 10 van RKVVL die wel echt de randen van de rode kant opzocht. Voor de toeschouwer was het aardig om naar te kijken, er gebeurde veel.

RKVVL maakte wel de mooiste goal van de dag en misschien ook wel voetballend het beste wat ik had gezien die middag. Een vlot lopende aanval over een schijf of 7 belandde voor de goal bij de nummer 10, die de 1-2 aantekende. En direct gewisseld werd, hij stond al een tijdje op de nominatie voor rood.

Maar buiten dat het een fel mannetje was, was het ook een groot deel van het voetballend vermogen. Dat was weg, en Keer pakte de wedstrijd weer op.

Op identieke wijze aan de 1-1 viel de 2-2. De ingevallen Lorenzo had het echter wel iets moeilijker dan Levy. Hij moest nadat de keeper onder de bal was doorgegaan en volley in de goal zien te krijgen. Dat gaat ook wel eens mis, maar niet vandaag.

In het vervolg waren er nog kansen voor Keer, vooral uit scrimmages voor de goal. En schoot RKVVL op de lat. Dat had twee kanten nog kunnen uitvallen.
​
Neem je de eerste twintig minuten mee, dan had Keer meer kansen, maar was RKVVL voor de goal iets effectiever. Een leuke 2-2. Volgende week is er weer een thuiswedstrijd, maakt Keer het ook Amby moeilijk? In de heenwedstrijd was Keer met 10 man niet de mindere van Amby met 11. Dus wie weet? 

​Veel vragende gezichten in Keer deze winterstop. Waar gaat dit naar toe? Is het crisis? Waar het ooit zo rustig en vredig was, rommelde en knetterde het behoorlijk in Keer. Trainer Maurice en assistent-Spanjool Ed trokken hun conclusies uit het gesprek met zowel de selectie als het bestuur: Er was onvoldoende grond om er nog iets van te maken in het resterende deel van de competitie.
Moet ik er natuurlijk wel even bij stil staan, dat deze twee mannen voor 2x promotie hebben gezorgd en 1 wat onfortuinlijke degradatie. En dat ze uw reporter meer dan eens aan het lachen hebben gemaakt, gezorgd voor de nodige discussies en bovenal voor fijne band hebben gezorgd. Het zijn fijne mensen om bij je club te hebben. Is dan niet van de gekke dat ze voortijdig hun biezen (moeten) pakken? Ja, dat is wel de eerste emotie die je hebt. We zijn natuurlijk geen Ajax, en daar leek het qua intriges en overleggen wel op de laatste tijd.

Aan de andere kant, en daar sloot Maurice ook mee af in de kleedkamer: “Ik ben slechts een passant”. Waarmee natuurlijk bedoelt, dat er sowieso ooit een eind komt aan zijn verbondenheid met Keer. Dat is onvermijdelijk. En dat dat nu in de winter moet gebeuren, dat is dan maar zo. Uw reporter zwaait beide mannen met een lach om zijn gezicht uit en denkt vooral aan de mooie momenten van de afgelopen jaren!

En nu gaan we verder met Bert en Erik (ja, de Bert en Ernie grappen liggen voor de hand). Zij zijn bereid eerder te beginnen dan vooraf aangegeven. Erik is al jaren coach bij de Keerse club en heeft het laatste jaar zijn diploma gehaald. Daarmee staat er een gekwalificeerd man voor de groep die ook nog eens een hoop spelers in de jeugd heeft getraind.

Hij tartte de verslaggever wel al gelijk na zijn eerste officiele wedstrijd, maar goed, voor ik hem volledig afbrand, moeten we toch wat wedstrijden verder zijn. Het is in ieder geval beter eerst te winnen en dan de verslaggever het een en ander onder zijn neus proberen te houden.

Keer speelde zondagmiddag tegen Neerbeek. Een wedstrijd van 2 clubs met alleen maar ‘e’s in de naam, 2 clubs die in de staart van de ranglijst te vinden zijn en twee clubs waarvan wordt gezegd dat ze veel beter moeten kunnen.

Het konijn uit de hoge hoed van Erik voor deze wedstrijd was Guyan op het middenveld. Dat vond ik redelijk aanvallend ingeschat. Iets wat je makkelijker kan doen als je reeks overwinningen hebt staan. En wat wat lastiger is als je een winter hebt gehad zoals Keer had. Casper en Bas waren de andere twee op het middenveld en daar kwam weinig goeds van in de eerste helft. Veel onnodig bal verlies, vaak te gehaast of zonder idee. Ook Neerbeek deed daar op het middenveld vrolijk aan mee, zodat het al snel een wedstrijd werd met veel lange ballen. En mensen die veel liepen met een bal, draaiden, kapten en weer door pingelden. Nee, het was verre van goed.

Van twee kanten gelukkig. De grootste kans in de eerste helft was voor Jessy, die die ook had moeten maken op 5 meter van een open goal. Maar ook die kans kwam voort uit een gruwelijke blunder van de keeper van de tegenstander. 0-0 was op deze kans na ook een terechte ruststand, want veel andere kansen/schoten hebben we niet gezien.

In de rust haakte Jeroen af, tot onvrede van lichtelijk aangeschoten, lichtelijk niet in functie zijnde voorzitter. Die zag zijn vooraf doorgegeven voorspelling van 1-0 doelpunt Jeroen in het bier… eh.. water vallen. Maar ik geef de voorzitter vast mee dat het waarschijnlijk niet de laatste voorspelling is waar hij naast gaat zitten.

Opwinding in de tweede helft omdat de scheids Keer een loepzuivere pingel onthield. Een speler van Neerbeek speelde duidelijk de bal met opzet met de arm en liep net binnen de zestien. Wie de voetbalquiz van vrijdag had gedaan, wist dat moet een pingel zijn. Maar dacht de man die op 5 meter van het voorval stond anders over.

Neerbeek maakt uit een corner de 0-1 en besliste daarmee de wedstrijd. Iets wat je een matige wedstrijd als deze wel zag aankomen. Degene die scoort…

Na de wedstrijd wederom veel vragende gezichten, ‘En wat vond je er van?’, ‘Komt het nog goed?’. Keer staat op 1 punt na laatste en verloor vandaag van een directe concurrent. Ja daar kun je weinig bier van brouwen zou onze voorzitter zeggen. Bij mij is nog geen paniek, ik denk wel dat je terug moet naar het voetbal. Zowel in de koppies als in het veld. Op duelkracht ga je het niet redden, hebben we te kleine mannetjes voor, maar voetballend kunnen we best wat en zijn we ook een van de fitste verenigingen in Zuid-Limburg. En een vereniging + spelers waar ik wel in geloof. Behalve dan in Bas Moonen gisteren, tjonge, jonge wat was die slecht.
​
Volgende week doet uw verslaggever geen verslag, hij moet de strijd aangaan op de 64 zwart-witte velden. Heugem staat op het programma. Volgens diezelfde Bas is het weer tijd om een reeks van 4 punten neer te zetten. Net als aan het begin van het seizoen. 

Met de winst van vorig jaar in het achterhoofd, trok een gemotiveerd quizteam naar het Kasteel Rijkholt voor de jaarlijkse Groesselter Quiznight. Na de eerste ronde Carnaval lagen we er al uit. We hadden geen carnavalvierders in het team en haalden in die ronde niet genoeg punten. In de andere rondes haalden we wel genoeg punten (meer dan 50%) maar we konden de opgelopen achterstand niet meer goed maken.

Een ervaren quizteam van kroegeigenaren in Maastricht ging er terecht met de wisselkabouter vandoor. Volgend jaar maar weer proberen die terug te winnen. Uw quizcaptain raakte wel enigszins over de kook toen een niet nader te noemen lid van het quizteam ‘maggi’ proefde in iets wat duidelijk Sojasaus/ Ketjap was. Maar goed, mannen en koken… Het teamlid maakte dat overigens wel even goed door alle nummer 1 hits van het album Bad van Michael Jackson te noemen. En dat terwijl alleen het aantal gevraagd werd!

Buiten de eindklassering 16e was het een zeer geslaagde avond! Het is ongelofelijk hoeveel werk de makers van quiz in de avond stoppen, qua filmpjes, qua tombola, qua vragen, qua alles.

Zondagochtend mocht het 2e weer aantreden. Heeft Keer een 2e? Ja, Keer heeft een 2e. Met best aardige voetballers ook. Vandaag stond RKVVL op het programma. En omdat we twee weken niet hebben kunnen trainen en pas 3 wedstrijden hebben gespeeld, was er wel wat twijfel hoe we er op zouden staan.

We speelden met Q, Ludo (Mitch), Mark, Henneke, Remy (Luuk). Sem (Sander) Roel (Sean), Niels (Bas). Koen, Drees (Eric), Bas (Michiel). U ziet met de wissels in de opstelling geplakt, kunt u er weinig uit wijs worden. We hebben nog steeds een behoorlijke selectie. Want bijvoorbeeld kopkanjer Jordy Huskens was op 1 gezet en dus niet bij ons.

We begonnen vrij onrustig aan de wedstrijd. Veel balverlies, we hadden ook veel moeite met de spitsen van RKVVL. We kwamen wel al vroeg op voorsprong door Henneke die een corner van Roel keihard tegen de touwen kopte. Even daarvoor vloog bij eenzelfde corner de bal al hard tegen de lat.

Vlak daarna werd het 1-1. Goede goal van RKVVL, waar wij met drie man niet agressief genoeg verdedigden en de speler te ver lieten komen. Hij schoot em wel lekker binnen.

In vervolg van de eerste helft kregen wij de betere kansen. Niels faalde 1 op 1 met de keeper, nadat Bas hem prima vrij voor de goal had gezet. Koen miste nog een kans en de grootste was misschien wel voor Roel, die bij een voorzet die doorschoot een vrije schietkans had.

Koen maakte gelukkig wel in de eerste helft nog een goede goal. Volgens mij was het weer Bas die de bal goed aflegde en Koen in staat stelde de goal te maken. 1-2.

In de rust was er wel het besef dat we RKVVL nog niet hadden afgeschud en ook dat het niveau van het voetbal nog wel iets omhoog kon. Dat gebeurde de tweede helft ook wel, ja, RKVVL was ook moe, maar als je er 6 maakt de tweede helft dan heb je het niet slecht gedaan.

Eric Rosier was het goudhaantje en verdiende ook de titel Man of the Match met 4 goals. Achteraf vond iedereen dat ergens ook wel jammer, want we konden ‘m  niet kwalijk nemen. Hij had namelijk ook nog de nodige aanvallen en kansen om zeep geholpen. Maar goed, 4 goals in 1 helft, die zie je zelden. Dus complimenten en de bloemen naar Eric.

Michiel maakte ook nog een goaltje. Een curieuze, een echte ‘tikkie terug Jaap’ goal voor de volgers van FC Knudde. Michiel dook op tussen keeper en verdediger, omspeelde de keeper handig en schoof de bal in de lege goal. Oh, en Koen maakte zijn tweede.

Nog twee momentjes waar we even wat aandacht aan moeten besteden:

• Vrije trap van Luuk. Hij schoot de eerste keer keihard in de muur. Bal kwam dus terug naar hem toe, hij twijfelde niet en schoot de bal bijzonder hard net over de kruising.
• Niels die na een worsteling met zijn vorm terug is op het oude nest. Uw verslaggever is daar extreem blij mee. Op zijn vertrouwde plek aan de linkerkant op het middenveld speelde hij een prima wedstrijd, tot het verder niet meer ging.

Ik heb na deze wedstrijd maar even een biertje genomen in de kantine van RKVVL (zo vaak scoor ik niet) waar ze samen met een groot deel van het team lekker hebben nagetafeld. Daardoor miste ik wel het eerste. Maar goed, daar heb ik al de laatste weken veel over geschreven. U kunt nu op Facebook wel een schets van de wedstrijd vinden. In principe begreep ik dat het heel lang spannend bleef en dat Keer net aan het kortste eind trok. Zonde!
​
Volgende week een dubbele ontmoeting met SVME. Ik weet niet of dat nog steeds zo is, maar die club stond bekend om zijn fanatieke aanhang. Ze komen naar Bakkerbosch, dus dat kan leuk worden!

Hoog, hard en ver. Dat zei een niet nader te noemen supporter over de eerste helft van Keer-Jekerdal. En dat klopte ook wel. Het was een kansarme eerste helft waar door beide ploegen niet goed gevoetbald werd. Meer over de wedstrijd later in het verslag.

Waar ik me de laatste weken zorgen over maak? Vrij weinig, het leven is lang zo slecht niet voor me momenteel. Enige, ik ben weinig in Keer te vinden en nog minder op het voetbalveld. Trainingen worden afgelast, wedstrijden ook en verder heb ik ook weinig te zoeken in Keer.

Vorige week was ik naar Leonidas getogen voor een wedstrijd van het 2e. Heerlijk op het fietsje, ietsje eerder vertrokken zodat ik nog een bakkie koffie kon drinken in de kantine van Leonidas. Maar daar aangekomen was ik vergeten dat mijn telefoon overschakelt op een Belgisch netwerk en dan automatisch ook de mobiele dataverbinding uitzet. Ik kreeg het appje van de afgelasting dus niet binnen en stond met Jos Stalman (scheids bij een andere pot) en de barman wat te keuvelen totdat ik begon te vermoeden dat de wedstrijd niet door zou gaan. Ik had natuurlijk snel mijn telefoontje aan de praat en, inderdaad, een aantal berichten gemist. Tsja, voor niets in Wolder. Jammer, maar de teleurstelling ben ik al voorbij. Bij het 2e gaat er niets meer door de laatste tijd. Ja, feestjes en partijen.

Ook deze zondag dus geen wedstrijd. Dan maar op tijd naar het eerste en een beetje genieten langs de kant. Genieten van het mooie voetbal, de verhalen en de passie voor het spelletje.

Dat viel bar tegen de eerste helft. Heel slecht voetbal, veel lange halen, tegenstanders die pardoes werden ingespeeld en weinig tot geen kansen. Gelukkig was Jekerdal op een beetje veldoverwicht na net zo goed als Keer. Dus het stond 0-0 met rust.

In de rust waren de meningen een beetje verdeeld, moesten er nu 3 punten gehaald worden vandaag? Of was het gezien de wedstrijd en de vorm van bepaalde spelers beter om 0-0 te houden? Ik liet mij ontvallen dat ik hoopte op meer voetbal en meer passie in de tweede helft en dat de uitslag me niet direct heel veel meer interesseerde. Als we maar niet 90 minuten koud hadden getrotseerd om 1 hoogtepuntje van Jim (bal bovenop de lat) te zien.

De tweede helft was wel degelijk anders. Veel leuker! Niet per definitie veel beter, maar er gebeurde gewoon meer. Keer had een goede fase vlak na rust, maar kwam niet verder dan wat afstandsschoten van Jim, Jeroen en Guyan.

De wedstrijd ontbrandde toen Jekerdal de 0-1 maakte. Mijn gevoel zegt dat het buitenspel was, aangezien onze grens Loek normaliter ernstig eerlijk vlagt. Maar de scheids nam het signaal niet over en Jekerdal scoorde in de rebound na een hard schot op de paal.

Daarna ging het op en neer, er ging nog steeds van alles mis, maar er waren kansen. Guyan was weer bezig vandaag. Sowieso altijd leuk om die te zien spelen, vandaag kreeg-ie weinig goede ballen. Hij moest meer dan eens eerst 20 meter sprinten om een bal te halen om vervolgens pas zijn actie te kunnen maken. Hij kwam er ook wel eens langs, maar in de laatste fase miste hij net wat geluk. Of ja, geluk. Geluk is iets dat je afdwingt.

Verder was het achterin niet helemaal solide meer. Ik denk dat Jekerdal vier keer voor Mike (of voor open doel) is geweest en miste. Rens en Casper hebben allebei ballen van de lijn gehaald. Ik denk ook dat Jekerdal na de wedstrijd vooral hier van baalde. Dat had normaliter de doodsteek moeten opleveren.

Nu bleef Keer leven en met nog 10 minuten te gaan viel een curieus doelpunt. Op zich prima gespeeld door Keer. Guyan vanaf rechts voor de goal langs en Stulens die hem in de lege goal schoof, maar er gleden 3 verdedigers van Jekerdal tegelijkertijd weg. Daardoor was  het wel iets makkelijker geworden. Ook de scheids moest volgens mij even denken of er geen overtreding was gemaakt, voor ie de goal goedkeurde.

En ja, de oude voetbalwet. Daar hadden we nog een paar minuten voor. En bijna had Guyan zijn tweede assist gegeven. Guenaut kwam net met de verkeerde teen tegen de bal anders hadden we met 2-1 gewonnen. En dat was wel wat tegen de verhoudingen geweest.

Goed over de inzet viel niets te zeggen, zoals vrijwel altijd bij Keer. Het voetbal was echter mager, het middenveld heb ik eigenlijk niet gezien. Iets waar ik me als supporter al sinds het begin van het seizoen zorgen om maak, zoals u weet. Nu komen wedstrijden tot de winterstop tegen goed voetballende elftallen. En als je dan te weinig ‘brengt’ worden het zware weken.
​
Tip van de week: Een doelpunt is een aaneenschakeling van 4 tot 5 juiste beslissingen, waarbij 1 briljante beslissing zit ( ik geloof Co Adriaanse). We hebben dus ook maar 1 briljante speler nodig, de rest moet gewoon de goede kleur zien te vinden ;).