Dat is op papier een van de mindere ploegen in de vierde klasse. Het zou dan ook een wedstrijd met perspectief voor ons moeten zijn. Daar we veel mensen misten: Koen, Erik, Bas, Max, Mitch M, Jordy, Sander, en dan mis ik er waarschijnlijk nog een paar, was er wel enige zorg of we genoeg mensen bij elkaar zouden hebben.
Nou, de scheids vond zelf dat de wissels in de dugout een hesje aan moesten, zo verwarrend waren de vele wissels die we hadden. Met hulp van Sverre en Nick van de A hadden we 15 man. Kwalitatief en kwantitatief genoeg om de wedstrijd te winnen. Dat leek aanvankelijk ook zo te gaan aflopen.
Ondanks dat Keer verre van geweldig voor de dag kwam, speelde Gulpen zo passief dat er vanzelf, zonder goed voetbal, kansen ontstonden voor ons. Sem maakte de 0-1 en Mitch H de 0-2, na een weergaloze solo door de verdediging van Henneke.
Met 0-2 werd de rust gehaald, en na 90 minuten stond het 2-2, dus er ging het nodige mis de tweede helft. Vooral de onnauwkeurigheid in de passing, de passiviteit van sommige spelers en ook het ontbreken van vechtlust waren de redenen dan Gulpen eigenlijk vrij gemakkelijk terugkwam in de wedstrijd.
Twee keer vanuit balverlies in de omschakeling werd Keer verrast, en maakte de aanvoerder van Gulpen gretig gebruik van de geboden kans. Wel een domper, na twee redelijk goede wedstrijden tegen Margraten en SCM was het nu ondermaats. Gelukkig kunnen we dinsdag ons al revancheren tegen SVME.
Dan het eerste. Halverwege de berg naar Berg woont dus een Costongs. Geen idee of het familie was, maar het deed me wel herinneren aan de geweldige duels tussen Davy Derrez en Mathijs Costongs uit het verleden. Daar zat altijd alles in, en ging er vaak hard aan toe. Hij zou vandaag niet mee doen, was mijn overtuiging, want was gestopt.
Bleek bij aankomst in Berg dat Berg een hoop oude gedienden weer had opgetrommeld en met de ploeg van twee jaar terug speelde. Daar zitten een aantal lomperiken in en een paar heel goede voetballers. Voeg daarbij het venijn dat Berg altijd in wedstrijden met Keer legt en je hebt een gevaarlijke tegenstander.
Keer loopt een beetje op zijn tenen, heeft veel lichte blessures en zit in de zorgen om degradatie. De grens tussen net niet nacompetitie en net wel nacompetitie kan wel eens op 1 punt hangen. Of nog erger, op doelsaldo bepaald worden. Berg staat nog wel onder Keer, maar het gat in niet meer dan 2 punten (met een iets beter doelsaldo voor Berg). Dus winnen was eigenlijk wel gevraagd, maar in ieder geval niet verliezen.
Na de wedstrijd konden Bas en ik met een Juupke in de hand heerlijk in de bakkes van de aanvoerder van Berg kijken. Die baalde als een stekker en had het gezicht van een oorwurm. Terwijl in de kleedkamer daarnaast high fives werden uitgedeeld. Had Keer dan gewonnen? Nee, maar Berg had wel verloren. Dat vat de wedstrijd het beste samen denk ik.
De eerste helft werd Keer op een kopbal van Guenaut volledig weggespeeld. Lars Stulens werd een aantal het bos in gestuurd door de handige 16 van Berg. En elke corner/vrije trap was alarmfase 1 met de kopsterke spelers van Berg. Het had makkelijk 3-0 kunnen zijn met rust, maar het stond 1-0. Ik kon de doemdenkende voorzitter dus gerust stellen aangezien Keer altijd conditioneel in een tweede helft beter voor de dag komt.
Al vroeg in de tweede helft maakte Guyan de 1-1. Dat was lekker. Helaas kreeg Berg vlak daarna een pingel. Nick maakte (volgens ooggetuige Guenaut) een duidelijke overtreding en dus een terechte penalty. 2-1 voor Berg.
Toen begon de ellende pas echt. De scheids had het allemaal niet meer onder controle. Had in mijn ogen, zowel de aanslag op Jessy als de trap van Lorenzo met rood moeten bestraffen. Maar die spelers mochten blijven staan. Onze keeper niet toen ie na klunzig verdedigen van Mathijs niets anders zag dan de doorgebroken speler neer te leggen. Q de goal in. Met 10 man, was het toen bijna niet meer mogelijk iets weg te halen uit Berg zou je denken.
Maar Keer kreeg de tweede helft een partij kansen! Guyan had al kunnen scoren, Lorenzo raakte bij zijn eerste balcontact de lat. Bas had twee goals moeten maken. Uiteindelijk was het het slim doorkoppen van Jeroen, die Lorenzo bij de tweede paal in stelling bracht. 2-2. Guyan ging achterin alles wegmaaien, in de hoop in ieder geval 2-2 over de streep te trekken.
Dat ging tot 4 minuten voor tijd goed. Maar het aandringende Berg maakte toen een goal 3-2. Wedstrijd gedaan zou je denken. Keer speelde va banque, Guyan (sowieso Man of the Match), ging weer naar voren. Berg miste ongeveer 4 keer oog in oog met Q, maar er zat nog steeds dat ene moment in. Met de trage achterhoede van Berg was het niet onmogelijk dat er nog een kans kwam. En die kwam. Guyan sprintte zijn directe tegenstander met bal er uit. Sneed voor hem langs en bleef tot mijn verbazing ijzig kalm, omspeelde de keeper, liet nog een verdediger voor bij gaan en schoot de bal met links in het lege doel. 3-3. Wat een wedstrijd!
Stulens die na de wedstrijd nog niet helemaal besefte wat er allemaal gebeurd was, zei: “Al met al wel een verdiende uitslag”. Dat denk ik ook wel. Eerste helft was Berg beter, tweede helft was qua kansen Keer beter. En uiteindelijk baal je dan ook natuurlijk dat het net niet de kant van Keer uitvalt, maar goed, met 3-3 moet je doen.
Nog vier wedstrijden te gaan, Berg, Keer, Daalhof en DBSV staan binnen 3 punten van elkaar. Ik durf er niets op in te zetten. U wel?