En voor uw reporter, trouwe gezant van het 2e van Keer, was zaterdagavond wel een avond die nooit meer van mijn netvlies gewist gaat worden. En elke beschrijving in woorden doet de avond eigenlijk geweld aan, maar goed, voor de mensen die er niet bij waren moet er toch iets op papier komen.
Het was 17:00, de Girls Cup was net door de eerste dag heen en langzaam liep het sportpark Bakkerbosch vol voor een wedstrijdje tussen Keer 2 en Geertruidse Boys 2. Dat maak je als amateurspeler ook zelden mee, dat er twee rijen supporters rond het veld staan.
Maar goed, vanavond zou Keer 2 na een werkelijk vlekkeloos seizoen ongeslagen kampioen kunnen worden. En dus was men wel benieuwd. De gehele selectie van Keer 2 was opgeroepen, dat is een kleine 21 man. Die konden natuurlijk niet allemaal spelen, maar kampioen wordt je met z’n allen. Voor de wedstrijd stak een speler van het eerste nog vuurwerk af, waarbij hij zelf gewond raakte. Ja, alles was gereed de kampioenswedstrijd.
Na een wat rommelige warming-up begon Keer in de volgende opstelling: Q, Ludo, Pierre, Henneke, Remy. Roel, Dave, Sem. Koen, Drees en Mark. Door de wedstrijd heen vielen Koen, Drees en Remy uit en kwamen Bas, Erik en Luuk erin.
Het begon als een enorme nerveuze slechte wedstrijd van de zijde van Keer. Veel ballen vlogen net de verkeerde kant op, werden voorin niet vastgehouden en er ging weer eens een verdediger onder de bal door. Nee, dat zag er zelfs voor de 5e klasse redelijk beroerd uit. Dat kon ik zelfs in het veld wel bedenken.
In deze periode kwam Geertruidse Boys ook op voorsprong door snelle uitval na balverlies in de opbouw. Dat was helemaal een domper en ik hoorde na de wedstrijd dat veel mensen toen ook dachten dat het misschien niet goed zou komen. Stelletje doemdenkers. De voorzitter ijsbeerde inmiddels over het terrein, in zichzelf mompelend: “Ow ow, hoe moet dat nu met de speech van mij?”. Hij begint ook al trekjes te krijgen van de voorzitter van Swiftboys uit All Stars.
In het veld was het wel wat anders, we hadden wel door dat er even uit een ander vaatje moesten tappen, maar het geloof was er ook wel dat we nog twee doelpunten konden maken. Die vielen nog voor rust en vlak achter elkaar. Eerst was het Dave die op de goede plek stond toen Bas de bal voor de goal bracht. Daarna was het Koen die 1-op-1 met de keeper niet faalde en hem in de korte hoek passeerde.
2-1 in de rust. We waren er nog niet, maar het zag er ook niet meer zo slecht uit. Zeker omdat Geertruidse Boys ook steeds meer te kennen gaf het tempo conditioneel niet te kunnen bijbenen.
De tweede helft was dan ook meer eenrichtingsverkeer. Geertruidse Boys schoot nog wel een aantal keer op doel, maar dat was van 30 meter gemiddeld. En ja, met de beste keeper uit onze klasse op de goal gaan al die ballen er niet in. Het duurde rijkelijk lang voor we de beslissende 3-1 scoorden.
Het was al een aantal keer zeer gevaarlijk met de corners van Roel Eerens voor de goal. Dave, Mark en Henneke stonden steeds net niet goed, maar het was wachten op de keer dat dat wel het geval was. Overigens had Erik voor rust ook geprobeerd een corner te nemen, maar die was zo slecht dat de scheids gelijk voor rust floot.
Maar met nog ongeveer een kwartiertje te spelen, was het zo ver. En het mag gezegd worden: het was uw reporter die het definitieve oordeel over Geertruidse Boys velde. Iets wat hij met veel plezier deed overigens. De corner van Eerens kwam weer voor de goal bij de tweede paal en hoefde op 1 a 2 meter alleen nog maar ingetikt te worden. En daar had Henneke, in tegenstelling tot andere dingen in de wedstrijd, helemaal geen moeite mee.
Daarmee was het uitzicht op een stunt van Geertruidse Boys verkeken en liepen we in het vervolg uit naar 5-1. Roel Eerens kroonde zich tot MVP van deze wedstrijd door eerst de volgende corner af te leveren op het hoofd van Mark. Om vervolgens bij de laatste corner de bal in een keer in de goal te schieten. Met 2 assists en goal, waarschijnlijk wel de beste op het veld.
En toen floot de scheids af! Groot feest op het veld. Boy kwam de Erdinger brengen waarmee gespoten moest worden, maar dat vond ik een beetje zonde van zo’n mooi biertje. Goed, na wat verplichte fotomomentjes was het tijd voor een feestje. Omdat het zaterdagavond was, waren er veel mensen die lang bleven hangen en dus was het uiterst gezellig in de kantine.
Veel mensen gesproken, allemaal met een mening over de wedstrijd uiteraard, maar ook allemaal met de felicitaties voor kampioenen. Het was wel een echt Keerfeestje, want ook al is de muziek van tegenwoordig zo dat je alleen bij jumpstyle en hardstyle uit je dak gaat, bij Keer gaat het dak eraf als unne wals met Maria of Henk is een lollige vent ingezet worden. Dat is helemaal VV Keer. De service van kantinedames (en Jeroen) was fantastisch waardoor we ook nooit lang droog stonden. Zo wordt een feestje in Keer gevierd en dat hoeven ze boven de rivieren waar ze Amstel drinken ook niet te begrijpen.
Het 2e dus 5 wedstrijden voor het einde kampioen. Iets waar het 1e hopelijk inspiratie uit haalt, dan kunnen we nog zo’n feestje vieren. Het 2e heeft nog de beker om voor te gaan, de halve finale is bereikt, maar het zou prachtig zijn als we de finale van de beker ook nog mogen spelen. Daarvoor moet er in Hegelsom (Noord-Limburg in de buurt van Horst) gewonnen worden: we vertrekken 25 april met de bus om 17:00 uit Keer.