Wij begonnen om 09:00 voor de Aldi. Ietwat aan de vroege kant voor een uitwedstrijd tegen SNC. Een ploegje dat maximaal 20km verderop speelt. Ludo streamde live de race in China, sommigen maakten zich zorgen om Sean, aangezien die de avond laat had afgesloten. Al dan niet in het gezelschap van een vrouw. Zou hij vandaag wel fit zijn? Wie nooit fit is, maar wel de laatste wedstrijden bij ons erbij, is Pierre. Hij was weer de vertrouwde kracht achterin.
En zo hadden we nagenoeg dezelfde selectie als twee weken geleden. Drees was er weer bij, en we hadden ook last van Eric. Die moest bij 1 spelen en mocht (helaas) maar 1 helftje bij ons meedoen. Verder van de partij: Q, Henneke, Remy, Mitch, Mark, Dave, Sem, Eerens, Koen, Menno, Luuk en Ties.
We kwamen veel te vroeg in Slenaken aan. De hekken waren nog niet geopend. En dus ontstond er een file in de enige straat die Slenaken rijk is. Gelukkig had Paul net een nieuwe box aangeschaft en kon Q die eens testen, Eerens stond met zijn modieuze zonnebril naast de auto alsof net zijn vakantiebestemming bereikt had en Dave liet in zijn auto even horen waar hij naar luisterde in de ochtend. Uiteindelijk kwam er oudere vrouw, beetje krom lopend, langs alle auto’s op om het hek te openen.
De warming-up liep voorspoedig en voor de wedstrijd in de kleedkamer herinnerde Hay ons nog even aan het feit dat we inmiddels 12 wedstrijden hadden gewonnen en 1 keer gelijk hadden gespeeld: tegen SNC. Dat moest vandaag even recht gezet worden.
In de eerste helft leek het lange tijd ook die kant op te gaan. De eerste goed uitgespeelde aanval belandde via een geplaatst schot van Dave op de paal en verder raakten we ook nog een keer of 2 de lat. Maar scoren deden we lange tijd niet.
Tot Drees een vrije trap kreeg op 17-18 meter rechts van de goal. Hij raakte de bal perfect en hij vloog over de muur in de rechterkruising. Een verdiende 0-1. SNC kwam er nauwelijks uit en heeft geloof ik ook niet op doel geschoten.
De 0-2 viel nog voor rust door goed doorgaan van Eric in de zestien. Hij schoot de bal laag langs de keeper. Echter, Eric had zichzelf nog beter kunnen belonen door een paar andere aanvallen ook succesvol af te ronden of de bal af te leggen.
Maar goed, 0-2 in de rust. Dat klinkt, zeker voor een uitwedstrijd, goed in de oren. Er moeten dan nog wel 45 minuten gevoetbald worden. En Hay zou gezegd kunnen hebben: “Als jullie dat gedaan hadden, was er niets aan de hand geweest.” Maar de tweede helft liep iets anders.
Veel foutieve passes in het eerste kwartier, zorgden voor onrust achterin en het was wachten op een goal voor SNC. De eerste drie pogingen werden nog onschadelijk gemaakt door Q, die weer uitstekend stond te keepen. Maar de vierde keer dat er iemand op doel schoot was em te veel.
Nu, dat doelpunt verdient eigenlijk geen beschrijving, ware het niet dat ie gemaakt werd door Ties. Ties, in Ingber wist hij het goede doel nog te vinden, vond met zijn linkerbeen de lange hoek. Zeer ongelukkig natuurlijk, en voor zo’n bescheiden iemand als Ties een ramp. Je gunt dat misschien een enorme blaaskaak met veel meninkjes over iedereen en alles. Of zo’n Amsterdams arrogant Ajaciedje dat denkt het voetbal te hebben uitgevonden, maar als het dan een zeer bescheiden loyale jongen overkomt, dan doet dat ook wat met de verslaggever. Ties, sterkte! Volgende keer beter.
In het vervolg vervaagde het idee dat er een voetbalwedstrijd aan de gang was steeds meer. Het werd lange halen, overtredingen, klutsballen, dat soort voetbal. En toen de scheids voor het einde blies, was ik wel opgelucht. 1-2 en drie keer gescoord. BMR bleek te hebben gedaan was ze het hele seizoen al doen, punten morsen. En dus is de wedstrijd tegen Segietere op Paaszaterdag de kampioenswedstrijd. Het begint om 18:00 en u bent uitgenodigd.
Van het eerste heb ik niets gezien, ik vind Parijs-Roubaix net iets belangrijker. Maar Keer 1 deed goede zaken door te winnen in Gulpen 1-2. Daardoor 4 wedstrijden voor het einde 7 punten voor. Dat ziet er ook niet slecht uit. Volgende wedstrijd is 23 april tegen Mechelen thuis.