Vandaag stond Limmel op het programma. Een roemruchte club uit het noorden van Maastricht. De wijk Limmel ligt ook dermate los van de rest van Maastricht dat het een echte volkswijk is met een voetbalclub als centraal punt. In een omgebouwde boerderij Hoeve Rome bevindt zich de kantine en de kleedkamers. Dat ademt al de goede oude voetbalsfeer.
De gemeente wil het sportpark gaan sluiten en na jaren van onderhandelen is er voor volgend jaar een akkoord dat VCL daar verdwijnt, begreep ik van Mingel die overal goed ingevoerd blijkt te zijn. De jaren van glorie van RKVCL worden nog mooi gememoriseerd in de kantine. Ooit speelde de club eerste klasse met Bart van Marwijk als trainer. Sommige spelers van het huidige VCL hebben nog in dat team gespeeld. Ze waren nu ver boven de 40 en speelden in de nadagen in de 4e klasse. Vooral aan de laatste man van VCL kon je zien dat die heel erg goed heeft kunnen voetballen. Uiteraard was dat ook een bekende van Mingel, die hij liefkozend Bassie noemde.
Voor de wedstrijd sprak ik de supporters en die zaten in de modus: “We moeten positief blijven”, “Misschien een gelijk spelletje” tot “ Kansloos” en “Het is toch niet om aan te gluren, Henneke?”.
De trainer had zijn hoge hoed nog eens aan een goed onderzoek onderworpen en nog wat mooie konijnen gevonden. De opstelling was enigszins omgegooid om zo het tij te keren. Verder was het niet een bijzonder goede week voor Keer 1 geweest. Nick stond er door de omzettingen naast en baalde zichtbaar. Ik kon me daar wel in verplaatsen, dit zijn de wedstrijden die je wil spelen, je weet dat alles en iedereen tegen je is en dat je hier een loodzware wedstrijd met veel duels tegemoet gaat. En niet om Nick zijn andere kwaliteiten te onderschatten, maar hij voelt zich wel als een vis in het water als hij veel directe duels met zijn tegenstander kan uitvechten.
Hoe stond het dan? Quincy in de goal. Centraal Smitsmans, Smitsmans, Rechtback Guyan, Linksback Rens, Voor de verdediging: Mathijs. Aanvallend op het middenveld: rechts Jeroen en links Jim. Voorin: Jessy, Levy en Casper. Vooral de rechterkant was dus behoorlijk veranderd. En dat was ook te merken in het begin van de wedstrijd. Guyan en Jeroen hadden moeite om de positie in te vullen, maar naar mate de wedstrijd vorderde ging dat steeds beter.
Misschien nog wel belangrijker dan de invulling van de poppetjes was dat de strategie van Keer enigszins was aangepast. Althans, dat was het idee. Iets inzakken VCL laten komen en op eigen helft opvangen en dan met de ruimte die ontstaat mooie dingen doen. Als u bijvoorbeeld het verslag van Keer tegen Jekerdal nog eens terugleest, ongeveer het tegenovergestelde van wat Keer daar de tweede helft deed.
Het pakte allemaal helemaal niet slecht uit! Ja, Guernaut veroorzaakte al in de 5e minuut een loepzuivere pingel door zijn doorgebroken tegenstander om ver te lopen. Maar de scheids gaf em niet! Maar voor het verdere verloop, was Keer veel gevaarlijker dan VCL. Casper had met een beetje meer venijn zeker een goal gemaakt. Jessy kwam nog een aantal keer goed door. Levy vergat een keertje wat-ie ging doen toen ie op 20 van de goal de bal in zijn voeten had. Ach, Keer had zich moeten belonen voor een goede eerste helft. Maar met rust stond het 1-0.
De goal van VCL viel een beetje uit de lucht, steekpass door het hart van de verdediging en een spits die heel rustig de bal door de stokken van Quincy tikte. Het publiek voelde toen de bui al hangen, die bui die overigens de hele wedstrijd ongeveer een meter boven het veld ging. Het veld was ook erg nat geworden en daardoor erg zwaar.
Na rust speelde VCL ver onder de maat. Keer kwam natuurlijk sterk opzetten, onder leiding van de uitstekend spelende Mathijs, maar VCL moet ook beter kunnen. Kansen, aanvallen rolden over de mat. 1 probleem: geen doelpunt. Maurice sprong van spanning zowat uit zijn vel.
In een verder niet vervelende wedstrijd (tot dat moment) werd Levy gelanceerd door de linksachter van VCL. Die was een seconde of 3 te laat. Nu moet ik er wel bij zeggen: Levy weegt dertig kilo als je die raakt vliegt ie al snel een meter of wat door de lucht. Is mij ook wel eens overkomen. Een duidelijke gele kaart, die niet gegeven werd en daar liet de scheids het een beetje liggen. Leek me een sympathieke man, maar ik vond hem niet sterk fluiten. Ook niet partijdig overigens.
Keer scoorde toen wel. Jeroen ging doortastend door in de zestien van VCL en het doelpunt dat al 50 minuten in de lucht hing werd uiteindelijk gemaakt door Levy. Hij schoot de afvallende bal in het lege doel. De grensrechter vlagde de goal af, een signaal dat niet door de scheidsrechter gevolgd werd. Dit had tot gevolg dat de grensrechter daarna alle situaties die zijn kant op kwamen afvlagde. En hoewel het lastig is voor een scheids, er waren een aantal situaties die de scheids gewoon door had moeten laten gaan. Nogmaals de oproep om gewoon eerlijk te vlaggen! Dat komt de wedstrijd echt ten goede.
Het gekke was dat je voelde langs de kant dat VCL echt op de slachtbank lag op dat moment. De muziek was er bij de oranjemannen helemaal uit. Maar na de 1-1 sloop er toch weer een boel paniek in het spel van Keer. En VCL kreeg toch weer wat kansen. Uit een corner kopte de nummer 10 raak, 2-1.
Daarna heeft Keer van alles geprobeerd om een doelpunt te maken, maar ontbrak het geluk en de rust om dat nog voor elkaar te boksen. De passie droop er in ieder geval weer van af en dat kan de supporter zeker waarderen. Misschien is de weg naar het licht ingeslagen, de dagen worden straks weer langer en de velden beter. En ik ben er wel weer eens aan toe om een mooi verslag over een gewonnen wedstrijd te schrijven.
Ik ben er volgend weekend niet, kerstmarkten afstruinen. Dus ik wens eenieder een fijn kerstfeest met veel vrienden en familie en een gelukkig nieuwjaar! Laten we afspreken dat we op 24 januari met 2-3 bij Partij winnen. Doelpunten van Casper, Levy en Jessy.