Ik was zondagmiddag weer naar het complex Hazendans van Daalhof getogen. Normaal kan ik u mooie verhalen vertellen over de reis, al dan niet lopend, maar als je naar dit complex gaat kom je langs een boel treurige plaatsen. Pottenberg is niet het mooiste wijkje van Maastricht, maar het complex ligt eigenlijk net buiten de wijk mooi tegen een lichte heuvel op. Met het zonnetje een ideale plek om de middag door te brengen.
Ik was, zoals wel vaker, bij de supporters van de tegenstander gaan staan. Dit keer zelfs midden tussen de oude Daalhof-clan. Al voor de wedstrijd ging het daar te keer, Jeroen (of die lange) werd uitgebreid besproken. Het was toch oneerlijk dat een jongen die 2 koppen groter was dan de rest mee mocht doen. Waarom was ie geen andere sport gaan doen? Een man wist te vertellen dat dit probleem al sinds de bambino’s aan de gang was. Daar was het al zo’n lange kerel. Volledig onredelijk dat die gewoon mocht voetballen.
Ook scheidsrechter ‘Keulen’ werd geanalyseerd. ‘Keulen’ was een goeie scheidsrechter meende een van de supporter. Een ander wist zich nog te herinneren dat een tijd terug tegen VCL ‘Keulen’ een kwartier te lang had laten doorspelen. Reden om zo je twijfels bij de scheidsrechter te hebben, alternatieven werden besproken en uiteindelijk werd de conclusie getrokken dat scheidsrechter eigenlijk alleen maar heel goed gefloten kon hebben als Daalhof won. Ik weet niet of u ‘Het gelijk van een koffietent’ kent. Dat is een theatervoorstelling van Harrie Jekkers die zich voor het grootste deel in een koffietent in Den Haag afspeelt. De praat daar lijkt erg op de praat van deze mensen. Erg vermakelijk, maar het heeft ook verkeerde kant. Niet dat dat vandaag voorkwam, maar Daalhof heeft een aantal keer zich ook op een negatieve manier laten gelden. Ze bemoeien zich namelijk met alles en iedereen, dat gaat soms voorbij de sportiviteit.
De wedstrijd begon goed voor Daalhof. Keer liet zich een beetje afbluffen in de eerste helft en Daalhof had het grootste spelaandeel. Ze werden ook een aantal echt gevaarlijk, hoewel de defensie (Stulens, Matthijs, Smitsmans, Rens) veel tegenhield. Ook keeper Steef was goed aanwezig. Grootste probleem was dat de bal niet lang genoeg vast werd gehouden voor in, waardoor Daalhof kon blijven drukken. In de spaarzame omschakelingsmomenten was Keer ook niet precies genoeg in de passing om de ruimte achter de verdediging van Daalhof te benutten. Een gevaarlijk moment was de vrije trap van Guernaut, die helaas recht in de handen van de keeper verdween.
Nu weet je een ding van Daalhof. Of eigenlijk twee. Conditioneel zijn ze niet de sterkste, het zakt tegen het einde van de wedstrijd vaak in elkaar. En je weet dat een aantal spelers niet verdedigend denkt en soms te ver naar voren loopt. Ik had nog goede hoop voor de tweede helft.
Na rust werden in de aanval een aantal wissels geplaatst: Bas voor Dominic en Levy voor Jessy (geblesseerd). En eerlijk is eerlijk beide spelers waren in de eerste helft onzichtbaar, dus begrijpelijke wissels van coach Maurice.
In de tweede helft was het iets evenwichtiger en kreeg Keer ook kansen. Veel uit standaardsituaties. Jeroen kopte een bal bijna in, Guernaut schoot een vrije trap nog goed in die knap uit de bovenhoek werd gehaald door de keeper van Daalhof.
Na een botsing met een doorgebroken speler, viel de goed keepende Steef uit. Quincy kwam er in. En hoe langer de wedstrijd duurde, hoe meer in geloofde dat Keer wel ging winnen. Puur op conditie. Helaas viel de goal in de laatste fase toch aan de verkeerde kant. Een doorgebroken speler kon wel het schieten worden belet, maar hij legde al vallende de bal nog wel voor de goal, waar de laatste man van Daalhof de bal nog kon intikken. Daar kreeg Daalhof net de energie van die ze niet hadden moeten krijgen. Ineens liep iedereen weer bij Daalhof.
In de slotfase schoot Jeroen nog een vrije trap snoeihard op de binnenkant van de paal. Die had er ook zomaar in kunnen vallen en was Keer nog gevaarlijk uit corners en lange ballen. Het mocht uiteindelijk niet zo zijn, Keer verloor voor het eerst in de 4e klasse een wedstrijd.
Positieve is dat er niet veel wordt weggegeven. Er is slecht 1 tegendoelpunt genoteerd, dat ziet er zeer solide uit. Wat wel enige zorgen baart, is het aantal kansen en aanvallen dat Keer weet te genereren. Alleen gevaarlijk worden uit standaardsituaties is uiteindelijk niet genoeg. Maar de competitie is nog lang en de hoge hoed van Maurice nog eindeloos diep, dus de trouwe supporter heeft er nog altijd veel vertrouwen in!