Nu 28 maart 2017 zijn we eindelijk van Danny Blind af. Dat mocht ook wel eens, hoewel ik altijd vind dat bondscoach niet het moeilijkste beroep op aarde is. Je moet gewoon de beste mensen selecteren, daar het voetbal een beetje voor volgen en 1x in de 3 maanden met de groep het gezellig maken.

En als ik naar Danny Blind kijk, dan zie ik geen gezellige man, dat is zijn eerste probleem. Het tweede probleem dat ie heeft, is zijn geloofwaardigheid als coach. De man heeft een jaartje Ajax er op zitten en verder eigenlijk geen ervaring in het vak. Om serieus genomen te worden door voetballers als Robben en Sneijder die alles gewonnen hebben in hun carriere, heb je wat meer nodig op je CV. Kortom, dat ontslag tekende zich de afgelopen maanden al een beetje af.

Keer heeft ook wat strubbelingen qua coaches. Het zijn allebei echt gezellige mannen, maar zowel Maurice als Hay hebben eerst te kennen gegeven te stoppen, maar zijn uiteindelijk toch nog een jaartje doorgegaan. Dat kan in Keer, en ondanks dat ontstane verwarring, was iedereen daar wel blij mee. Het gaat Keer immers voor de wind.

10:15 kneiterharde muziek uit de kleedkamer in Ingber. Ja, Keer 2 was gearriveerd en dat moesten ze in Ingber weten. Ingber is niet veel, maar houdt wel een voetbalclub met twee teams op de been en dat heeft een bepaalde aantrekkingskracht. Het gaat niet om de resultaten, of om de ‘focus’. Het gaat puur om de gezelligheid van een aantal mannen onderling, die daar elke zondag samenkomen. Ze hebben ook geen vrouwenteams. Het is daar nog echt het oude, vertrouwde voetbalsfeertje. 

Het veld is niet helemaal recht en vlak. Daar is goed voetbal niet mogelijk, en dat moet je ook niet verwachten van de spelers van Ingber. Met veel inzet, strijd en lange ballen hopen ze het menig club uit de grotere Limburgse dorpen lastig te maken. En dat lukt deze competitie aardig.

Wij hadden weer een zeer behoorlijke selectie: Q, Pierre, Ties, Ludo, Remy, Luuk, Henneke, Eerens, Sem, Mark, Sean, Menno, Dave, Koen en Mitch. En dat paste al nauwelijks in de kleedkamer. Neem daarbij dat succes altijd mensen aantrekt en je zag dat de kleedkamer bommetjevol zat. Ook was er weer veel publiek op de wedstrijd afgekomen. Zelfs een afvaardiging van het eerste.

Wat hebben de supporters gezien? Mwa, een lauwe wedstrijd denk ik. Het was al snel duidelijk dat Ingber niet meekon met Keer. En dat we op een goede dag hier wel eens een score in de dubbele cijfers konden neerzetten. Maar het liep de eerste helft bij tijd en wijle stroef.

Dat had ook met het veld te maken, we speelden bergop. En het feit dat Ingber nog veel energie in de eerste helft stak. Het werd wel met rust 0-3. Wedstrijd gespeeld. De 0-1 was van Dave, die in de spits speelde. Hoe dat precies ging valt niet helemaal goed te beschrijven, maar een lange bal werd in de zestien meter niet verwerkt door de verdediging en viel voor de voeten van Dave.

De 0-2 was een waanzinnig mooi doelpunt! Daar had je echt bij moeten zijn! Ties zette zich de hele wedstrijd al schrap om een goaltje te maken. De inmiddels 40-jarige verdediger vertelt mij vaker dat ie graag wat voor de verdediging wil spelen om vanuit daar meer invloed te hebben op het spel. Dat pakte in deze wedstrijd ook wel goed uit. En na een aanval over een aantal schijven kwam Ties in de zestien precies goed uit met zijn 7-mijlslaarzen, hij schoot met zijn linkerbeen de bal keurig achter de keeper.

Daarna viel heel snel de 0-3 door Dave die wederom profiteerde van niet al te best verdedigen aan de kant van Ingber. Dit keer moest ie zelf nog wel even aan de bak. Hij moet de bal nog achter de keeper krijgen. Maar dat lukte door een zeer overtuigend schot in de lange hoek.

Na rust was het snel Koen die de 0-4 aantekende door een schot van net buiten de zestien. De 0-5 was van Dave die een corner goed inkopte. Maar ook daar: hij stond helemaal vrij, de verdediging lette daar ook niet optimaal op.

Het werd vlak voor het einde 1-5 door de goede spits van Ingber. Deze keer was ie Remy en Pierre te slim af en maakte hij het koelbloedig af.

Wederom een duidelijke zege en zeker bij uitwedstrijd is dat eigenlijk het enige wat telt. Nog 7 wedstrijden te gaan en een gat (op verliespunten) van 14 punten met de eerste achtervolger.

Keer 1 heb ik niet gezien, doordat ik moest werken, maar het werd netjes 1-3 in Noorbeek. Daarmee houdt Keer 1 een gat van 5 punten op Daalhof.
​
Volgende week speelt 2 niet, 1 wel, tegen Bemelen thuis. Met een beetje mooi weer, kan ik dat aanraden! Een derby in Keer.

Met wind tegen werd het 2-1 bij het tweede en 4-0 bij het eerste. Met wind mee 1-0 en 1-1. Conclusie: het eerste voetbalt sowieso beter met de wind vol in de bakkes. Bij twee maakt het niet zo uit hoe de wind waait.

Hoppa! Ik was woensdag na de uitslag blij. PvdA met die walgelijke Asscher gedecimeerd! Samsom zal op de bank met zijn vrouw (zijn 2e geloof ik) nog een fles wijn open hebben getrokken. Wilders niet al te groot en waarschijnlijk een kabinet waar fatsoenlijk rechts Nederland zijn vingers bij aflikt.

En buiten wat discussies over het chagrijn in de samenleving en eentje met een niet nader te noemen hele kleine speler van het eerste over FvD, hebben betrekkelijk weinig mensen mij om stemadvies gevraagd. Ik hoop wel dat iedereen is gaan stemmen, dat blijft toch het voornaamste en als je dan ook nog een vakje rood hebt weten te kleuren is het helemaal mooi!

Goed, voetballuh. Jaja, dinsdagavond Daalhof, waar WAREN jullie?! Keer 2 speelde zijn beste wedstrijd van het seizoen en droogde Daalhof 4 met 7-1 af. Vooral SuperSean oogstte veel lof, hij speelde vreselijk goed, maar er waren er wel meer. Talisman Ties, Semmy, Niels en good old Drees. Maar goed, dat SuperSean goed voetbalt dat is net zo zeldzaam als de elfstedentocht. En toch blijf je er op hopen. Zo ook de zondagochtend daarop…

Zondagochtend, Patrick Pierenaaij staat op het veld, maakt zijn vingertje een beetje nat, steekt hem in de lucht. Blijft twee minuten zo staan en concludeert: “Het waait”. Het strijkt een paar keer door zijn haar, maakt zijn hand weer droog in zijn achterzak, ruikt er nog eens aan. Weer door zijn haar. Geen natte hand. Hij concludeert: “Het regent niet”. Hij vraagt eens aan zichzelf: “Hoe voel je je vandaag?” Schud een beetje met zijn hoofd heen en weer en denkt: “Ik ben niet slecht bezig!”

Na 20 minuten wordt het veld goedgekeurd door Jonkheer Patrick van Pierenaaij tot Ridderkerk. En bij de gratie van deze edelman mochten Keer 2 en Nijswiller de wei in. Tot grote verbazing van een deel van de selectie van Keer.

Maar goed, ik ga het woord voor het eerst in al die verslagen gebruiken, het kampioenschap lonkt voor Keer 2. Kampioenschap? Ja, kampioen van het eennalaagste niveau van Nederland, zoals Ties dat zo mooi kan zeggen. Maar dat maakt de voorpret er niet minder om. Voor dat kampioenschap moeten nog een paar wedstrijden gewonnen worden, maar de kans dat er nog een elfstedentocht gehouden wordt is ongeveer net zo groot als de kans dat Keer 2 geen kampioen wordt. En dus de kans dat SuperSean nog een goede wedstrijd speelt voor we kampioen worden… U snapt het wel.

We misten vandaag Niels en Semmy. Niels door een klein wondje op zijn voet en Semmy door een familieweekend waar zijn zus (of zusje) niet mee ging. Hopelijk is de rest van de familie wel gekomen, anders zat Semmy daar Home Alone in een blokhut in de Ardennen. Ook de langdurig afwezigen Bas en Max (allebei vanwege de liefde tijdelijk uitgeschakeld) waren nog er nog niet bij.

Wat hou je dan over. Q, Ties (Menno), Nick (Ludo), Pierre, Remy, Roel (Henneke), Dave, Mark. Sean (Mitch), Drees, Koen (Luuk). De wedstrijd was verder niet echt iets om over te schrijven. Het werd snel 2-0 door de Sean en Dave. En daarna kakte het behoorlijk in tot ver in de tweede helft. Nijswiller scoorde nog tegen 2-1. Maar was eigenlijk niet bij machte echt druk te zetten op Keer. Het derde doelpunt bleef lang uit, totdat Mark eens achter een corner ging staan. Het waaide flink en Mark maakte daar optimaal gebruik van, door de bal de wind ‘in’ te spelen en die kreeg de gewenste curve en sloeg tegen de verre paal snoeihard binnen. De supporters moeten het daar weer even warm van hebben gekregen. 3-1 eindstand. Er heerste tevredenheid, maar ook wel een klein beetje positief chagrijn (zo noem ik het maar even), dat het niveau ondermaats was en eigenlijk in niets te vergelijken met de wedstrijd tegen Daalhof.

Ik sprak Maurice voor de wedstrijd tegen De Heeg. Hij was er geenszins zeker van dat vandaag goed zou aflopen. Alle seinen stonden ook minimaal op oranje, dat klopte wel. De vorm is weg, de tegenstander heeft een opleving na de winterstop en de weersomstandigheden waren natuurlijk wat extreem. En dat is altijd in het nadeel van de voetballende ploeg. Ik sprak hem nog wat moed in. Het zou gewoon 4-1 worden als ze niet zoals vorige week halverwege de tweede helft zich zouden laten verleiden door de spelletjes van De Heeg. Ik kreeg bijna gelijk. Maar het was wel via een totaal andere wedstrijd dan ik had gedacht.

Na 5 minuten dacht je: “Nou, als De Heeg hier met minder dan 10-0 naar huis gaat, hebben ze het prima gedaan.” Na 30 minuten: “Jongens, schiet hem er nou in” Na 32 minuten: “Eindelijk 1-0!”
​
Na 35 minuten: “Waarom geeft die scheids geen penalty aan De Heeg?” Na 40 minuten: “Wat doet Mike nu?!” In de rust: “Lekker dit! Wind tegen  tweede helft, 1-1! Dat gaat nog leuk worden.”

Na 55 minuten: “Owww, dit gaat goed komen! Eric 2-1” Na 70 minuten: “4-1 Jim en Bas. Krijg ik toch gelijk!” Na 80 minuten: “Neeee, Casper, zak hooi! Schiet em iets slechter in, die keeper kan er anders niet bij!”

Werd het verdorie toch 5-1. Dat was eigenlijk iets wat wel recht deed aan de kwaliteiten van beide ploegen, maar gezien het wedstrijdbeeld moet je eerlijk zeggen, dat de De Heeg nog heel lang heeft kunnen geloven in een resultaat. Ik moet met mijn prognoses een beetje oppassen, maar het ‘killen’  van de onderste 6 van de competitie is van uitermate groot belang! En SNC uit staat voor de deur. Slechte ploeg, werden totaal overhoop gespeeld in Keer, maar goed, resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. Buiten de topwedstrijden die nog volgen aan het einde, zou dit wel een sleutelduel kunnen zijn. Houdt Keer het hoofd koel en Daalhof op gepaste afstand? We zien het volgende week!

Op 12 maart mochten we na een maand afgelaste wedstrijden en trainingen eindelijk weer ballen. Het was een geweldig mooie dag en daardoor kreeg je ook wel weer zin om te gaan voetballen.

In het weekend hadden we een opstootje bij de Turkse ambassade in Rotterdam, waar de vrouwelijke minister van Familiezaken arriveerde, maar niet naar binnen mocht. Ik moet u eerlijk zeggen dat ik niet zo begrijp waar al die heisa nu zo voor nodig is. Bedenk je even dat er wel belangrijkere zaken in het leven zijn dan een kleine toespraak van een Turkse minister hier in Nederland. Laat alle Turken lekker stemmen  voor of tegen Erdogan. En laat ze zich verder ook niet bemoeien met de Nederlandse politiek. Lijkt mij een win-win situatie. Straks krijgen we die idioten van DENK nog aan de macht.

Maar goed, u mag als Nederlands paspoorthouder woensdag stemmen. Mits u 18 jaar of ouder bent. U weet mijn voorkeur en ik ga u zeker niet nog meer in verwarring brengen dan alle ‘politici’ al gedaan hebben. Wilders en Rutte gaan u vanavond nog proberen te versieren. En dinsdag kan u niet kijken naar het debat want dan moet u Keer 2 aanmoedigen in de kwartfinale van de beker.

Zondagochtend was ik al vroeg wakker. Het was zo’n voorjaarszondag en ik heb enorm zin om weer te ballen. Wel wat twijfels, omdat ik niet veel had kunnen trainen. Je moet toch ook een beetje niveau halen op het veld. Maar zoals Ties bij het oplopen van het slechte veld zei: “Deze wedstrijd is alles wat de kelderklasse typeert.” En dat was het ook! Het was eigenlijk het aankijken niet waard.

We begonnen met Q, Ludo, Ties, Henneke, Remy. Eerens, Spronck, Brouwers. Koen, Drees en Sean. Bank: Sem, Luuk, Mitch, Eric, Menno, Mark. Geblesseerd Jordy (scheurtje in de meniscus) en Bas (dikke knie).

Tegenstander Scharn 3 was completer dan de eerste wedstrijd. En dat scheelde vooral achterin een slok op een borrel. Maar nog steeds, we hadden op een goede dag een doelpuntje of 6 moeten maken. Maar die goede dag, die had niemand. Veel balverlies, glijpartijen, slappe duels. U kent het wel, maar dat bent u niet gewend van Keer 2.

Het werd na 5 minuten al 1-0 door Drees. Die met zijn chocoladebeen (rechter) de bal keurig in de hoek van de goal krulde. Keeper kon er niet bij. In het vervolg van de eerste helft kregen we nog wel wat kansen. De kans van Eerens staat me nog het meeste bij. Maar het voetbal was niet dominant genoeg. Het was alsof de absolute wil ontbrak. Scharn kwam zeker ook nog een paar gevaarlijk naar voren.

De 2-0 viel ook weer op een gunstig moment, na een minuut of 30 kopte Niels de bal in de goal na een kopbal van Koen die nog net gekeerd kon worden. Het leek ondanks het niveau onze kant op de vallen.
Helaas kwam Scharn terug in de wedstrijd door een goede aanval en een goed schot 2-1 en rust. Het is wel eens gezelliger geweest in de kleedkamer. Niemand had echt het idee briljant bezig te zijn op het veld. En Harrie’s wenkbrauwen stonden zo laag dat je bijna dacht: “Die loopt in de tweede helft weg als het niet beter wordt.”

Maar de tweede helft was ook niet goed. Sterker Scharn was misschien wel iets sterker in de tweede helft. Lang bleef het 2-1. Tot 2 minuten voor tijd. Eric, Speedy Gonzalez, snelde langs de rechtsback van Scharn, die het niet meer belopen kreeg en rondde keurig af. 3-1 winst.

Het mooie is dat het tweede alle wedstrijden waarin het niveau ronduit beroerd is, toch weet te winnen en geen averij oploopt. Iets wat het eerste helaas al een aantal keer is overkomen.

Ik dacht dat Nijswiller iets verder lag dan Gulpen. Maar was vergeten dat er nog paar dorpen tussen lagen. Dus na een lange fietstocht, arriveerde ik om 15:00 bij het veld van Nijswiller. Daar stond het inmiddels al 0-1. Leek mij dus niets aan de hand. Mingel bleek uit een vrije trap gescoord te hebben.

Ook deze keer speelde Nijswiller in mijn ogen een vrij kansloze wedstrijd. Er werd weinig druk op de bal gezet en Mingel, Guenaut en Jessy hadden alle tijd om iets goeds te bedenken. En bij vlagen ging dat ook goed! Jessy maakte na een flitsende actie bijna de 0-2, maar de keeper van Nijswiller verkleinde zijn goal goed.

En als Keer in de tweede helft niet ineens tegen zichzelf was gaan voetballen, had ik wat eerder kunnen aftaaien (ik had nog een stukje voor de boeg). Maar de tweede helft stond ineens bol van de incidentjes.

Vroeg in de tweede helft kwam Keer op 0-2. Goede bal van Mingel van achteruit en Guyan die alleen voor de keeper de bal met zijn linker de goal in werkte. Niets aan de hand zou je zeggen.

Maar er gebeurde van alles, en het was een typisch voorbeeld van Nijswiller, kwalitatief de mindere, die Keer uit het spel wist te halen. Jessy riep nog een paar keer: “Jongens, denk nou eens na, we staan 0-2 voor! (maar dan in het Maastrichts dialect)” Maar het ging van vrije trap naar vrije trap, opstootje na opstootje, gele kaarten. Alles wat je net niet kan gebruiken. De scheids gaf 15 minuten voor tijd een pingel. Hands van Jessy. 1-2. Nijswiller ineens terug in de wedstrijd.

En als Mikey niet twee keer de meubelen redde voor Keer met fantastische reddingen, had Keer met 1 punt terug naar Keer gereden. Het bleef (gelukkig) 1-2. En daarmee deed Keer prima zaken aangezien de concurrenten tegen elkaar speelden. Het wordt nog een mooie race naar het einde. Keer staat er het beste voor, en ze hebben mijns inziens ook de meeste kwaliteit in deze klasse. Net iets minder dan het tweede, maar best een aardige ploeg voor de 5e klasse. 

“Dramatisch”, “ Geen Instelling”, “Aanfluiting”, “Waar kijken we naar?”, “Triest, Treurig, Tragisch”. Zo maar wat woorden die ik zondag langs de lijn en in de kantine kon horen. Nu weet u dat ik wel vaker een amateurwedstrijd bekijk en dat dit ook een beetje in de natuur van de voetbalsupporter zit. Zeiken, klagen, mopperen, als er maar geen complimenten worden gegeven. Maar goed, u zult aan het einde van het verslag zelf wel kunnen concluderen of deze mensen gelijk hadden of niet. Wat mij betreft: ik laat zoals elk verslag geen spaander heel van Keer.
​
Verkiezingstijd! Het zal u niet ontgaan zijn en, zoals u weet, ik heb het niet zo op de SP met hun maffe ideeën. Een week geleden liep ik door Den Haag en liep ik recht in een demonstratie van de SP voor het zorgfonds. Het leek wel een beetje dat ze dat voor mij hadden gedaan. Die ene keer dat ik dan in de Den Haag ben, ja, dat lopen allemaal van de oude, verrotte linkse communisten je voor de voeten. Want ze zijn BOOS! En ONTEVREDEN! Ze hebben met levensstijl er voor gezorgd dat ze afhankelijk zijn van anderen (zowel economisch als qua zorg) en dan heb je gewoon een kloteleven als de anderen niet netjes hun geld bij jou inleveren! Nee, dat vind ik ook, dus verhogen we de uitkeringen en de zorg laten we betalen door een paar generaties later. En daar moeten die kreupele oudjes dus de straat voor op. 

U zult denken, tijd voor actie! Ingrijpen! Hele demonstratie verstoren, ja daar had ik wel even zin in. Maar het barstte van de juten, op een paard, op een mountainbike, in een heli, de ME in een busje op de hoek. Dus, ik heb me gedragen. Maar Emile, mocht je mijn verslagen lezen, KAP ALS JE BLIEFT met die leuzen in chocoladeletters en het overal tegen zijn. Of hef je partijtje op, ook goed.

Ok. Keer 13:30 zondagmiddag. Lolita had de koffie nog niet laten doorlopen, maar Marjan had er rekening mee gehouden dat ik wel een kopje lustte. Keer 2 was er weer eens uitgegooid. We hadden anders een bekerwedstrijd tegen Daalhof gespeeld. Maar ik kwam natuurlijk kijken naar mijn trainingsmaatjes van 1 en Maurice de dirigent die het orkest zijn mooiste symfonieën moet laten spelen. Om in die vergelijking te blijven. Het was zo vals als een kraai, niet om aan te horen.

Maar goed, ik was er dus vroeg en kon even met wat informanten spreken voor wat extra achtergrond info. Maurice zat nogal over de wedstrijd in en zeker ook over de weersomstandigheden. Verder zag ik wel een goede vibe in de groep. Het leek er op alsof men wel zin had om een potje te ballen. Mingel vertelde nog vol trots dat ze in Schinveld met 1-5 hadden gewonnen op donderdagavond. Kortom, veel seinen stonden wel op groen voor de wedstrijd tegen Vijlen. Vijlen, overigens ook een leuke tegenstander om tegen te spelen. Zeer sympathieke club, die altijd willen voetballen.

De opstelling: Mike, Rens, Mathijs, Mingel, Jessy. Jeroen, Jim en Casper. Guyan, Guernaut en Levi. Bank: Bas, Nick en Stulens. Ok, u heeft nu alle inleidende beschietingen van mij gehad, ik moet nu echt iets over de wedstrijd vertellen.

Het was slecht, heel slecht. En dat zeg ik niet zo snel. Maar ondanks dat het 1-0 met rust stond, hadden de voorzitter en ik niet veel om trots op te zijn. Mathijs was vergeten een groen shirtje en een wit broekje aan te trekken. Was voor zijn medespelers wel zo makkelijk geweest als ze hadden geweten dat hij alleen groen/witte mannetjes keurig in de voeten aan speelde. Jeroen verloor vrijwel elk duel, soms ook op plekken waar dat gewoon niet kon. Voorin was er ook weinig te beleven. Levi, die schoot zijn eerste kans netjes de goal in. En een optimist zei in de kantine nog: “Levi, had gewoon na rust de 2-0 moeten maken, dan was er niets aan de hand”. Ik moest even denken en besefte toen dat deze joker het schot bedoelde dat niet eens de achterlijn passeerde, maar bij de zijlijn uit ging.

Ja, daar doe je Vijlen ook te kort mee. Die hebben in de tweede helft 5 keer voor Mike gestaan. Die in deze duels wel zijn mannetje stond. Twee keer in stilstaande situaties ging het wel gruwelijk mis. De eerste was een vrije trap die niet al te hard was en waar iedereen van dacht die wordt wel weggewerkt. Maar dat gebeurde niet. Misschien dat dat ook wel de wedstrijd het beste typeerde. Het was veel kijken, afwachten, “goh, daar komt een bal langs”. Ze hebben daar ook een moeilijk woord voor, quizvraag van vandaag, maar ik weet niet of al mijn lezers dat woord kennen. Vandaar deze bloemrijke omschrijving.

De tweede van Vijlen werd bij de eerste paal ingekopt na een corner tegen de straffe wind in. Ook iets wat eigenlijk niet mag gebeuren, maar zoals u waarschijnlijk al door heeft: Veel fragmenten van deze wedstrijd hadden De Wereld Draait Door kunnen halen.

Pijnlijke nederlaag, en mijn vraag na afloop was natuurlijk: “Moet ik mij zorgen maken?” En kreeg wel verschillende reacties: “Is een incident, we gaan gewoon weer verder.” Tot “Ik maak me wel zorgen dat het echt tot het laatst spannend blijft”. (De laatste wedstrijd in Daalhof uit, ja, het hol van de leeuw!
Ik vermoed nog steeds dat we veel te veel kwaliteit hebben om het daar op aan te laten komen. Maar heel eerlijk, na een fantastische seizoenstart (10 30 punten), verliezen we nu punten, dure punten. En misschien nog erger: het voetbal gaat ook echt achteruit.
​
Ik houd vertrouwen, we staan onvoorwaardelijk achter die mannen. En dat betekent dat ik volgende week met mijn lelijke, eigenwijze hoofd omhoog in de wind sta te genieten bij Nijswiller uit!