Helaas bleek niet alles helemaal goed afgesproken te zijn en begon de wedstrijd uiteindelijk alsnog op het eerder afgesproken tijdstip van 10 uur. Daarbij hadden we nog een paar andere ‘probleempjes’. Onze keeper Q was geblesseerd en we hadden geen andere keeper bij ons. Sem heeft de handschoenen van Q aan gedaan, had verder een soort ijshockeypak aan en het leek net een keeper. Sem verdedigde overigens met een leeuwenhart zijn goal en keepte zeer verdienstelijk.
Dan de andere probleempjes, de sfeer in het team, maar als eerste. We hebben drie keer verloren en ook de intensiteit op de trainingen laat te wensen over. Daardoor is er een wat lamme sfeer. Niet echt een sfeer om een goede scherpe pot voetbal neer te zetten. Dan een ander en ook groot probleem, is het aantal geblesseerden, half geblesseerden. En dan tel ik Remy en Henneke even niet mee. Maar met Bas Tieleman, Koen (net terug), Jordy, Eric, Max en Q dus wordt je elftal normaliter niet zwakker.
Nu hebben we al een aantal jaren een brede selectie. Daardoor kan er ook bij een dergelijke lijst + afwezigen (Pierre en Niels) nog steeds een zeer respectabel elftal op gesteld worden. Een elftal dat zich zeker kan meten met Scharn 3. Een elftal met goede voetballers, die over het algemeen allemaal semi gestopt zijn. Wel nog wedstrijden spelen, maar niet meer trainen.
Vandaag was het over de hele wedstrijd duidelijk dat Scharn de betere ploeg was en ook het meeste aanspraak maakte op de overwinning die ze uiteindelijk ook kregen. We kwamen nog wel voor. Want ondanks dat we onder de voet werden gelopen, was het Eric die een paar keer met zijn snelheid voor enorm veel gevaar zorgde voor de goal van Scharn. Die kansen gingen er allemaal niet in.
Het was Roel Eerens die weer eens wat oude magie toverde uit zijn rechtervoet. De voorzet was panklaar zoals dat heet in voetballand. Daar hoef je dan als spits echt niets meer aan te doen. Kopbal Eric 0-1.
Dat was ook de ruststand, want met kunst- en vliegwerk werden aan de andere kant goals voorkomen. Soms ook met het nodige geluk. Nee, we stonden wel een beetje tegen de verhoudingen in met 0-1 voor.
In de tweede helft ging het dan ook snel 2x mis. Een keer door terugspeelbal op de keeper (Sem) en een speler van Scharn die daar tussen kwam en 1 keer door niet duidelijk uitverdedigen waardoor een speler van Scharn schuin kon inschieten.
Daarna werd nog wel geprobeerd om te voetballen en weer de draad op te pakken, maar dat lukte niet echt overtuigend. Ludo beweerde na de wedstrijd dat het veld echt vroeger een paar meter breder was dan nu. Maar in het kort, te weinig beweging zonder bal, te veel balverlies in de opbouw, te gehaast, zonder overleg. En dat ziet er dan heel slecht uit vanaf de kant. Dat weet ik zelf als supporter ook.
Bij een situatie voor de goal Scharn gebeurde niet veel, maar er stonden te veel mensen (waaronder uw reporter) voor de bal. Op het middenveld werd toen balverlies geleden. Baltis (goede oude vriend) kwam aan de bal, en uw reporter zag het onheil al op keer afkomen. Met een ultieme sprint probeerde hij de splijtende pass nog te onderscheppen. Helaas struikelde hij in die poging dat te doen en kon de spits van Scharn doorlopen en doelpunt nummer 3 maken.
Daarna misten wij nog een penalty, maakte Scharn de 4-1 en wij via Koen de 4-2. En dan verlaat je geheel leeg het veld. Want als je wint, dan voel je nog een uur na de wedstrijd energie, maar als je verliest voel je nog een uur of wat de pijn.
Volgende week geen wedstrijd van Keer 2. Keer 1 speelt tegen Bunde. En over twee weken gaan we ook met het tweede weer eens winnen. Schouders er onder en gewoon weer ons best gaan doen!