Het was echt prachtig weer en we hadden met zijn allen heel erg zin om te gaan voetballen. De laatste weken was de opkomst op de trainingen geheel niet slecht. Iedereen kwam er weer een beetje in, maar de wedstrijden werden er steeds uitgegooid. Voor uitleg over het hoe en wat verwijs ik u naar R Mingels. Die kan u precies uit leggen welke wedstrijden waarom worden afgelast. En waar het feest is in welk dorp. Kortom, een hoop nutteloze kennis.
Maar we mochten weer! En Keer 2 had een reeks van 6 nederlagen op rij te verstouwen gekregen voor de winterstop. Zelfs zo erg dat we in de laatste wedstrijden ook geen doelpunten meer maakten. Dan begin je toch een beetje aan jezelf en het team te twijfelen.
Maar goed, we hadden vandaag een grote selectie dat ondanks dat 1 weer eens te weinig mensen had, Drees zijn geluk proefde op de herenzitting en Ludo in Brabant verdwaald was. Ludo is trouwens de eerste mens op aarde die eerst opa is geworden en toen pas vader. Felicitaties zijn op zijn plaats! De opstelling: Q, Sander, Henneke, Mingel, Remy. Sem, Niels, Koen. Lorenzo, Mitch en Eric. Dan op de bank: Bas, Michiel, Menno. Coaches Hay en Paul. Scheidsrechter: Loek. Grensrechter: Jeremy. Redelijk aantal toeschouwers, waterig zonnetje, zo’n beetje zoals Bakkerbosch er op zondagochtend uit hoort te zien.
De eerste helft beleefde ik als heel slecht. Veel balverlies, verkeerde aannames, ballen die hoog de lucht in vlogen. Jeroen langs de kant vond het wel meevallen en weet ook veel aan het veld. In ieder geval, we kwamen op 1-0 door Mitch. Die de voorzet op een presenteerblaadje (heerlijk voetbalcliché) kreeg van Rosier. Het werd 1-1 door geklungel achterin door Koen/Remy. De spits liep keurig om de Q heen en maakte 1-1. Enorme domper.
In de rust werden de klokjes weer gelijk gezet en iedereen op zijn taak gewezen. Dat was na rust niet direct zichtbaar. Bij slordig balverlies in de opbouw kwam de spits van Vijlen vrij aan de bal voor Mingel, die em niet kon tegenhouden. Daarna scoorde de spits met een stiftje. 1-2. Op dat moment leek het mij een verloren zaak. Ik had toen niet meer gedacht dat we nog terug zouden komen.
Maar dat gebeurde eigenlijk vrij snel. Bas schoot weer eens met scherp. Linkerbeen, verre hoek binnenkant paal. 2-2. Daarna hebben we Vijlen eindelijk echt onder druk kunnen zetten en kwamen er veel kansen. Voor Lorenzo, Sem, Bas en Michiel.
En dan hadden we nog het probleem Eric. Eric kwam er weer in voor Menno die ongelukkig uitviel met een blessure. Eric stond linkshalf, op de plek van Menno. Maar daar was Eric het niet helemaal mee eens, zelfs toen het inmiddels 17:00 op die zondag was, was Eric nog steeds aan discussiëren. Het hielp allemaal niet.
Maar Eric maakte wel op het juiste moment een rush, kreeg de bal mee en kon vrij op de keeper af. De verdediger van Vijlen haalde Eric neer in de zestien. Scheidsrechter was gedecideerd: strafschop. Duidelijke strafschop ook, ik geloof niet dat Vijlen geprotesteerd heeft. Eric nam m zelf, Mingel en ik stonden op de middellijn en zagen dat de keeper compleet verkeerd in de goal stond. Eric schoot strak en hard over de grond raak 3-2.
In het vervolg kregen we dus nog mooie kansen en was Eric nog steeds bezig Remy er van te overtuigen dat er iets mis was met de opstelling. Verder speelde Sander een puike pot als rechtsback, moet erbij gezegd worden dat dat niet voor de eerste 5 minuten van de wedstrijd gold, maar goed, de andere 85 waren prima.
Dan hebben we dus Lorenzo van 1 gekregen, daar hadden ze een paar spitsen over dus hebben ze Lorenzo afgestaan aan 2. Dat is heel fijn, want we maakten niet zo veel doelpunten meer in de laatste wedstrijden. Deze keer draaide Lorenzo zich op de rand van de zestien vrij en schoot hoog en hard op de goal. Ik denk dat een beetje keeper deze bal er nog wel uit had kunnen houden, maar hij zat! De eerste van Lorenzo voor ons. Er zullen er nog wel vele volgen. 4-2.
Verder bleef het nog lang gezellig in de kantine en in het dorp. Het eerste won ook, door met 1-2 Willem 1 te verslaan. Jeroen vertelde me dat ie erg genoten had van de wedstrijd. Dat het de eerste helft ook 0-4 had kunnen staan en dat er weer lekker ouderwets op zijn Maastrichts werd gemekkerd op iedereen en anders. En: “Dan is wel heel fijn als je voor staat” aldus Jeroen.