Ik ben de tweede helft komen kijken en het leek een beetje op Nick Bessems en de 9 kabouters. Ik herkende weinig selectiespelers, maar wel veel jonge jongens die ook wel eens met ons hadden meegespeeld. Keer won met 0-1 en Maurice glunderde na afloop. Vooral het idee dat Scharn eigenlijk liever tegen het eerste had gespeeld en nu van Nick Bessems en de 9 kabouters had verloren, deed hem goed.
Vrijdagavond was er een avond waarop het tweede kon pieken. Het succes van het hangboogschieten werd herhaald. Het schieten werd gewonnen qua punten door Roger, die zelf nog niet eens geheel tevreden was met het resultaat. Maurice werd tweede en Guernaut derde. Dat kan ook andersom zijn geweest. Na een heel gezellige avond met veel “M” op de scorelijst voor mij, sneuvelden we op de middenstip van Keer.
Ik was weer eens vroeg wakker op de zondag. Na een nachtje uit mijn slaap te zijn gehouden door Nightmare, stond ik al om half 7 naast mijn bed. Het mooie was dat Bunde zijn wedstrijden vroeg speelt, dus op zich kon ik me rustig voorbereiden op de wedstrijd.
Mijn gedachten gingen teug naar de voorgaande weken, waarin we 4 keer hadden verloren. Het spel was ook niet altijd om over naar huis te schrijven. Nu was er vaak een excuus dat bepaalde mensen er niet waren, de scheids niet deugde, de grasmat niet goed was etc. De machine van Keer 2 was redelijk tot stilstand gekomen. We moesten iets verzinnen, dacht ik. Of juist niet en doorgaan op de ingeslagen weg. We zouden wel zien wat Bunde te bieden had.
We speelden met Raymond (1e ), Milan (2e) Lars, Henneke, Jeoff, Sammy, Ingo, Toni, Koen, Ralph, Drees, Niels, Bas, Sven en Menno.
In de eerste helft kwamen we aardig vaak voor de goal van Bunde. We hadden ook wel een doelpunt of misschien wel meerdere kunnen maken. Bunde kwam in de eerste helft 3 keer voor onze goal en maakte 2 doelpunten. De ruststand was dus 2-0.
In de rust was er een gelaten sfeer in de kleedkamer. Wat moest er anders? Wat moest de ommekeer gaan brengen? Het was lastig, we moesten namelijk goals gaan maken en tegelijkertijd oppassen voor de counter waaruit Bunde al 2 keer scoorde.
Na rust stond het binnen tien minuten 4-0. De scheids gaf bij de 3-0 een discutabele penalty, maar als dat langs de lat van het niveau van deze man legt, viel het wel te verwachten. Deze, blijkbaar door de KNVB van een shirtje voorziene, scheids kon er helemaal niets van.
Na de 4-0 rechtte Keer nog een keer de rug. De 4-1 bracht ook weer wat hoop in het team. Drees haalde uit en de keeper van Bunde maakte een vreselijke blunder. Daarna werd Jeoff er volledig terecht (in de ogen van de scheids) voor 10 minuten afgestuurd. Waarschijnlijk dacht hij hiermee Keer een hak te zetten. Helaas voor hem begonnen we alleen maar beter te voetballen. Vele aanvallen volgden. De 4-2 werd gemaakt door Ralph. Toni liep alleen door op de keeper van Bunde en zag Ralph naast hem staan. Eigenlijk een heel simpel doelpunt.
De 4-3 was een voorzet van Niels die door Sven tegen de touwen werd gewerkt. Helaas was de tijd te kort om er nog eentje bij te prikken. Moet ik nog wel even kwijt dat ik fan ben van Sammy. Heerlijk spelertje. Ongeveer net zo hoog als twee opgestapelde strobalen, maar zeker niet slecht in de lucht. Hij is verdediger en geeft alles. Bij Scharn uit op dinsdag was hij wat minder in vorm, maar tegen Bunde was hij mijn man van de wedstrijd.
Na de wedstrijd besloten op advies van Mingel eens te gaan kijken in Vijlen. “Mooi veld” roept Mingel al ongeveer een jaar. Ik was er zelf nog nooit geweest. Maar het was de moeite waard.
Vijlen is een leuk Limburgs dorpje. Het ligt alleen nergens. Het is afgesloten van de rest van de wereld, en ik heb het idee dat ze dat daar in Vijlen ook prima vinden. Het eerste elftal zal uit nauwelijks 11 spelers bestaan, waarvan er 9 ook in de plaatselijke harmonie zitten. Het kerkbestuur en het bestuur van de voetbalclub bestaan uit dezelfde mensen, de lijnen worden getrokken door de eigenaar van het enige café in Vijlen en je komt er altijd dezelfde mensen op straat tegen. Kortom, een typische dorpssfeer.
Keer 1 speelde aldaar tegen Vijlen 1. Gezien de stand zou je kunnen denken dat Keer favoriet zou zijn voor deze wedstrijd. Keer staat immers een paar plekken hoger. Maar wie de wedstrijden van Keer heeft gevolgd, weet dat succescoach Maurice het optimale uit de selectie haalt. Zei ik selectie?! Dat moet ik een beetje toelichten. Je kunt met de langdurig geblesseerde spelers van Keer inmiddels een heel aardige verdediging vormen. De A1 was ook hier weer nodig. En dat is zeker niet voor het eerst dit seizoen.
De wedstrijd begon rommelig. Weinig overleg veel lange ballen en hotseknotsbegoniavoetbal. Aan het einde van de eerste helft kwam er meer lijn in het spel van Vijlen en kregen zij ook een aantal opgelegde kansen. De 0-0 met rust was uit oogpunt van Keer prima.
Na deze periode viel Keer weer iets terug en kwam Vijlen weer opzetten. De wedstrijd bleef tot diep in blessuretijd in balans. Helaas viel in de laatste minuut een goal voor Vijlen. 1-0 verloren en vreselijk gevoel. Jammer en een smet op de geweldige middag die ik een prachtig Vijlen heb gehad. En blijkbaar weten ze in Vijlen ook al van FKT op 14 november.