Er werd alleen niet gevoetbald. Waarom niet? De spelerspasjes van SCM waren niet volledig in orde. Er waren spelers opgegeven die niet mochten spelen. SCM kwam met de oplossing deze dan ook maar niet op te stellen en toch te voetballen. Toen ik na de wedstrijd even met de scheids gepraat had, bleek ook wel dat hij bang was dat hij na 10 minuten de wedstrijd zou moeten staken als hij zou laten voetballen. Hier speelde mee dat SCM in dit seizoen al meerdere incidenten op haar naam heeft. Zie ook mijn vorige verslag.
Toen de Turken vervolgens over gingen tot het bestormen van de kantine, bleek onze kantine een onneembare vesting. Belt u de familie Humblet als de Turken ook bij u voor de deur liggen. Ik moest gelijk denken aan een moment in de supermarkt van deze week, waarbij bij een jongetje van 7 vroeg aan zijn vader: “Pap, waarom kopen we zoveel? We kunnen dat toch niet allemaal op?” Vader antwoordde: “We hebben zo in ieder geval genoeg voedsel voor als de Russen komen.” Het jongetje keek met glazige ogen naar zijn vader en vroeg niets meer. Voor de jeugdige lezer (Bas M.) in de tijd van de Koude Oorlog (ong. jaren 50 tot 1989) waren de mensen vaak bang dat de Sovjet Unie echt zou oprukken en voor de deur zou liggen op een maandagochtend. En dan kon je maar beter genoeg in huis hebben.
De wedstrijd wordt alleen nog gespeeld als het voor het kampioenschap van belang is en zal ergens in mei gespeeld worden.
Dan naar 1. Hoewel sommige mensen dachten dat ik er niet was, ik was er zeker wel. Na een mooie fietstocht werd in getrakteerd op een mooi voetbal gevecht tussen Geuldal en Keer. Opstelling: Rens, Mathijs W. , Pierre, Nick. Casper, Jeroen, Mathijs C., Jessy. Guernaut en Jim. Bank: Levy, Bas M., Bas T.
Ok, hier valt wel even wat op. Rens en Nick staan allebei aan de ‘verkeerde’ kant. Zeker als je via de backs wil opbouwen. We spelen een conservatieve 4-4-2, waarbij Jim ook meer middenvelder dan spits is. Kortom trainer Maurice had de opstelling flink aangepast. En dat begreep ik wel, de wedstrijd tegen De Heeg was slecht en midweeks viel Keer door de mand in Bunde. Maar Keer had vandaag weer de beschikking over talisman Mathijs W., die een onwaarschijnlijk record bij Keer heeft.
In de wedstrijd bleek vooral het wisselen van Nick en Rens een gouden greep. Nick speelde tegen Bob Felix en Rens tegen de gevaarlijke Kay Hameleers. Was het dan alleen maar tegenhouden? Ik denk dat het verslag van Geuldal daar wel over zal spreken: “Geuldal probeert alles tegen hard en verdedigend spelend Keer, maar scoort niet.” En dan nog wat commentaar om de scheids er bij.
Was dat dan het verhaal? Nee, in mijn ogen doe je daar de spelers van Keer te kort mee. Ik vond dat Keer een heel goede pot afleverde, zowel de discipline in het team als de vechtlust vielen op. Het klopt dat er in sommige voetbalsituaties meer te halen viel. Met die omgedraaide backs vlogen er onnodig veel ballen uit in de opbouw. Je moet dan ook een beetje het geluk hebben dat je geen goal meer hoeft te maken en je kan beperken tot verdedigen en organiseren. Maar Keer gaf vrijwel niets weg achter in, en waar het gevaarlijk werd, stond Quincy nog op zijn post. Keepte in mijn ogen foutloos. Zelf was hij niet helemaal tevreden omdat hij bij sommige terugspeelballen de bal niet optimaal naar voren schoot. Maar zoals Ed de Goey ooit zei: “Ik ben niet voor niets keeper geworden”.
Daar zat wat in. Als ik had gefloten, had ik Mathijs W. al na 2 minuten geel gegeven en waren de Constongs brothers ook niet aan mijn toorn ontsnapt. Verder had ook de nummer 10 van Geuldal een gele kaart gekregen vanwege het onderbreken van een kansrijke tegenaanval en waarschijnlijk ook Bob Felix, die Nick bij de enkels probeerde af te zagen. Nick vond dat wel mooi, hij had zijn tegenstander precies waar ie em wilde hebben. En ik denk dat ie ook in zijn vuistje lachte toen die gewisseld werd. Missie geslaagd.
De scheids, die iets weg had van een van de twee chagrijnige mannetje uit de Muppets, had ook nog een korte preek voor Jessy, die volgens mij dacht: “Praat jij maar lekker door”.
Wat verder opviel, was de ingevallen Bas M. die redelijk makkelijk op de been bleef. En dat Mathijs W. heel duidelijk tussen de 60e en 70e een inzinking had. Hij stond met zijn handen op zijn knieën of met de handen in de zij en leek er door heen te zitten. Maar gek genoeg liep hij na deze 10 minuten weer zo fris als een hoentje over het veld en maakte nog een keurige sliding vlak voor het Keerpubliek, dat weer in grote getalen de weg naar Wijlre had gevonden.
Man van de wedstrijd voor mij was Rens, die zonder 1 overtreding te maken de beste man van Geuldal volledig neutraliseerde. Gek, hoe het kan verkeren, tegen De Heeg schreef ik andere dingen over dezelfde speler. Ach, als verslaggever hoef je geen verstand van voetbal en voetballers te hebben. Je schrijft in dat geval gewoon wat minder over de wedstrijd.
Volgende week de belangrijke ontmoeting voor 2 met Amby 4. En voor 1 geloof ik een wedstrijd tegen Amby 1.